Μόλις 9 ημέρες μετά τα 25α γενέθλιά του, ο Max Verstappen μπήκε σε μία εκλεκτή ομάδα μόλις 8 οδηγών που έχουν κατακτήσει δύο συνεχόμενους τίτλους στην ιστορία της Formula 1. Παράλληλα, ισοφάρισε τον αριθμό νικών του Fernando Alonso, ανεβαίνοντας για 32η φορά στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου ενός Grand Prix στην Ιαπωνία. Στους επόμενους τέσσερις αγώνες, ο Ολλανδός έχει την ευκαιρία να ισοφαρίσει -και να καταρρίψει- το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν (13), έχοντας συγκεντρώσει 12 μέχρι στιγμής.
Με άλλα λόγια, ο «μικρός» γράφει ιστορία. Είχε αρχίσει να φαίνεται ήδη από τις πρώτες του σεζόν στη Formula 1 ότι πρόκειται για έναν ξεχωριστό οδηγό, ο τρόπος με τον οποίο μεταπήδησε από τα καρτ στη κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού με ενδιάμεσο σταθμό μόλις μία σεζόν στη Formula 3. Δεν υπήρχαν αμφιβολίες αν ανήκει στη Formula 1 ή όχι, αν είναι αρκετά γρήγορος, έμπειρος κ.ο.κ. Περίπου ένα χρόνο αργότερα, είχε κερδίσει τον πρώτο αγώνα που έκανε με μονοθέσιο της Red Bull, στην Ισπανία το 2016. Είναι σπάνιο να βλέπει κανείς έναν οδηγό να ωριμάζει σε τόσο τρυφερές ηλικίες στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Ωστόσο, φαινόταν από νωρίς που ακριβώς στόχευε ο Verstappen. Στην κορυφή. Ασυμβίβαστος, ριψοκίνδυνος, με αμφιλεγόμενες τακτικές στην πίστα, που επέφεραν αλλαγές στους κανονισμούς. Είχε ήδη αφήσει το στίγμα του πριν καν γίνει Πρωταθλητής. Η περυσινή σεζόν έδειξε πόσο αδίστακτος μπορεί να γίνει στο κυνήγι του τίτλου. Ωστόσο, η προσέγγισή του φέτος ήταν πολύ πιο υπολογιστική, ήρεμη, ώριμη. Πέρυσι είχε να αντιμετωπίσει για αντίπαλο τον πιο επιτυχημένο οδηγό στην ιστορία της Formula 1, τον Lewis Hamilton.
Αλλαγή προσέγγισης
O Βρετανός ήταν το μέτρο σύγκρισης, το σημείο αναφοράς για όλους. Ένα μεγάλο φόβητρο, για έναν οδηγό που διεκδικούσε τον πρώτο του τίτλο. Παρόλα αυτά, ο Verstappen ήταν αυτός που διέπραξε λιγότερα λάθη από τον Hamilton κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αν και ο τρόπος με τον οποίο κατέκτησε τον τίτλο ήταν αμφιλεγόμενος, σε αυτό δεν είχε μερίδιο ευθύνης ο ίδιος. Το γεγονός αυτό όμως έδωσε πάτημα σε πολλούς να θεωρήσουν ότι δεν ήταν άξιος Πρωταθλητής.
Όχι ότι τον ίδιο τον ένοιαζε. Άλλωστε, ένα από τα πράγματα στα οποία είναι ξεχωρίζει, είναι να μην επηρεάζεται εύκολα από εξωτερικούς παράγοντες τις περισσότερες φορές και να μη «σπάει» υπό πίεση. Η περυσινή μάχη για τον τίτλο αποτέλεσε το απόλυτο τεστ αντοχής υπό πίεση και το πέρασε με… τα χίλια. Είναι ένα από τα πιο δυσεύρετα χαρακτηριστικά ακόμα και σε Πρωταθλητές και και ο Verstappen φαίνεται να το έχει κατακτήσει ήδη.
Όπως συμβαίνει με πολλούς Πρωταθλητές, η ψυχολογία του άλλαξε μετά από τον πρώτο τίτλο. Αυξήθηκε η αυτοπεποίθησή του και αυτό φάνηκε στον τρόπο με τον οποίο προσέγγισε τη φετινή σεζόν. Φέτος είδαμε έναν πολύ διαφορετικό Verstappen, πολύ πιο υπομονετικό και ώριμο.
Πέρυσι, ήταν χαρακτηριστική η άρνησή του να υποχωρήσει σε οποιαδήποτε συνθήκη. Φέτος, τον είδαμε να κάνει μερικές από τις πιο προσεκτικές εκκινήσεις της σεζόν, όταν βρέθηκε στις πιο πίσω θέσεις του grid, οδηγώντας… σαν γιαγιά, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν μπορείς να κερδίσεις έναν αγώνα στην πρώτη στροφή, αλλά μπορείς πολύ εύκολα να τον χάσεις εκεί.
Οι πιο κυνικοί θα πουν ότι ο φετινός τίτλος δεν ήταν δύσκολος. Άλλωστε, ο Verstappen τον εξασφάλισε μαθηματικά 4 αγώνες πριν από το τέλος της σεζόν. Ο Ολλανδός διέθετε το καλύτερο μονοθέσιο και η Ferrari, με τα προβλήματα αξιοπιστίας, τα λάθη διαχείρισης της στρατηγικής και ορισμένα οδηγικά λάθη του Charles Leclerc, δεν μπορούσε να αποτελέσει αντίπαλο στην καταιγιστική Red Bull, που δείχνει να λειτουργεί άψογα στο 99% των περιστάσεων, σε όλα σχεδόν τα επίπεδα.
Τα δύο πρόσωπα του 2022
Αλλά η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Οι φετινοί τεχνικοί κανονισμοί έκαναν τα φετινά μονοθέσια πιο υποστροφικά, απομακρύνοντας τη συμπεριφορά τους από τις προτιμήσεις του Verstappen. Παράλληλα, η Red Bull RB18 ξεκίνησε τη φετινή σεζόν όντας υπέρβαρη, συνεπώς η ομάδα δεν είχε τη δυνατότητα να διαμορφώσει όπως ήθελε την κατανομή βαρών για να φέρει τη συμπεριφορά του μονοθεσίου πιο κοντά στις απαιτήσεις για το στιλ του Ολλανδού.
Αποτέλεσμα ήταν στην αρχή της σεζόν, ο Sergio Perez να είναι ταχύτερος από τον team-mate του, τουλάχιστον στις κατατακτήριες δοκιμές σε σιρκουί πόλης όπως η Jeddah και το Μονακό. Αλλά από ένα σημείο (Μπακού) και έπειτα, ο Verstappen έγινε απλησίαστος για το Μεξικανό. Η Red Bull κατάφερε να εξοικονομήσει μερικά κιλά, τροποποίησε τη συμπεριφορά του μονοθεσίου της, και ο Ολλανδός επέστρεψε στη φόρμα που τον έχουμε συνηθίσει, «καταστρέφοντας» τον team-mate του, όπως έχει κάνει με τους περισσότερους που έχουν βρεθεί στο διάβα του.
Ο Verstappen προτιμά ένα μονοθέσιο με σταθερό εμπρός μέρος, ενώ οι περισσότεροι οδηγοί προτιμούν μια υποστροφική συμπεριφορά για να νιώθουν άνετα. Ο Ολλανδός έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί την αστάθεια του πίσω άξονα πολύ καλύτερα από ό,τι οι περισσότεροι συνάδελφοί του και όταν έχει ένα μονοθέσιο που ταιριάζει στις προτιμήσεις και το οδηγικό του στιλ, έχει τη δυνατότητα να αντλήσει από αυτό πολύ περισσότερη απόδοση από την πλειονότητα οδηγών του grid. Σε μία εποχή που οι δυνατότητες του μονοθεσίου καθορίζουν πολύ περισσότερο τα αποτελέσματα, ο Verstappen μπορεί να ξεχωρίσει και το έχει αποδείξει πολλές φορές.
Πολλοί παράγοντες συνέβαλαν στον τρόπο με τον οποίο η Red Bull πέρασε μπροστά -με διαφορά- σε επιδόσεις τη Ferrari φέτος, αλλά ένας από τους πιο σημαντικούς, ήταν το γεγονός ότι αφότου ο Verstappen βρήκε την ισορροπία πρόσφυσης μεταξύ των δύο αξόνων που αναζητούσε από την RB18, ήταν ασταμάτητος.
Σημαντικό ρόλο στην εύρεση αυτής της ισορροπίας έπαιξε και η πολύ στενή σχέση συνεργασίας που έχει αναπτύξει με το μηχανολόγο αγώνα που τον έχει αναλάβει εξαρχής στη Red Bull, τον Gianpiero Lambiase. Εξοπλισμένος με ένα μονοθέσιο στημένο κατά τις προτιμήσεις του, ο Verstappen ήταν ακαταμάχητος, γεγονός που του επέτρεψε να κάνει φέτος μερικές από τις πιο εντυπωσιακές εμφανίσεις της καριέρας του.
Θρυλικές εμφανίσεις
Όπως στα GP Ουγγαρίας και Βελγίου, όπου εκκίνησε από την 10η και 14η θέση, αντίστοιχα, για να κατακτήσει επιβλητικές νίκες και στις δύο περιπτώσεις και να γίνει ο πρώτος οδηγός από το 1960 που κερδίζει δύο συνεχόμενα Grand Prix έχοντας εκκινήσει από τη 10η θέση και κάτω. Στην Ουγγαρία μάλιστα, έκανε ένα τετ-α-κέ 360 μοιρών καθ’ οδόν προ τη νίκη, το οποίο του κόστισε την πρωτοπορία του αγώνα που μόλις είχε καταλάβει και τον ανάγκασε να την ανακτήσει την πρωτοπορία, υπογραμμίζοντας την κυριαρχία του.
To GP Ιαπωνίας ήταν άλλος ένας αγώνας στον οποίο υπενθύμισε την εκπληκτική αίσθηση πρόσφυσης που έχει στο βρεγμένο, την οποία είχαμε δει για πρώτη φορά στη Βραζιλία το 2016. Στη Suzuka, σε έναν αγώνα 28 γύρων, ο Verstappen ανέπτυξε διαφορά 26 δλ. από τον οδηγό που πέρασε τη γραμμή τερματισμού δεύτερος. Το γεγονός ότι η Red Bull ήταν πιο ευγενική προς τα ελαστικά της έπαιξε το ρόλο του, αλλά και ο Perez ο ίδιο μονοθέσιο οδηγούσε.
Ένα από τα πιο ασυναγώνιστα χαρακτηριστικά του Verstappen είναι η σχεδόν παντελής απουσία ουσιαστικών -και ακριβών- λαθών. Μόλις δύο τετ-α-κέ (σε Ισπανία και Ουγγαρία) και ένα μπλοκάρισμα φρένων (στη Σιγκαπούρη) είναι ο απολογισμός σε 18 αγώνες που έχουν διεξαχθεί φέτος μέχρι στιγμής. Στα 2/3 εκ των οποίων έχει επικρατήσει. Επίσης, είναι απαράμιλλη η ικανότητά του να κατέβει σε οποιαδήποτε πίστα και να βρεθεί άμεσα στο όριο από τον πρώτο γύρο, ακόμα και αν δεν την έχει οδηγήσει ξανά, όπως φέτος στο Μαϊάμι.
Για τους παραπάνω λόγους εκτιμούμε ότι ο Max Verstappen είναι φαινόμενο. Είναι από τους οδηγούς που έρχονται μία φορά κάθε δύο γενιές και βρίσκεται ακόμα στην αρχή της καριέρας του. Έχει άνετα μπροστά του πάνω από μία ντουζίνα χρόνια και είναι δεδομένο ότι θα βελτιωθεί κι άλλο. Τη στιγμή που ήδη βρίσκεται στην πρώτη τριάδα των κορυφαίων οδηγών του grid αυτή τη στιγμή, αν δεν είναι ήδη ο κορυφαίος. Είναι ήδη ο πιο έμπειρος και ο πιο επιτυχημένος της γενιάς του και αυτό δύσκολα θα αλλάξει σύντομα.
Γαλούχηση
Πολλοί άνθρωποι που εξυμνούνται για το ταλέντο τους αναφέρουν πολλές φορές ότι αυτό που κρύβεται πίσω του είναι σκληρή δουλειά. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Verstappen χρωστάει πολλά στο… σπαρτιάτικο τρόπο εκπαίδευσης που ακολούθησε ο πατέρας του, Jos Verstappen, από την εποχή των καρτ. Ένας εξαιρετικά αυστηρός γονέας, που ήξερε πολύ καλά το περιβάλλον και τις παγίδες του μηχανοκίνητου αθλητισμού και είχε βάλει στόχο του να κάνει οτιδήποτε είναι εφικτό για να τις αποφύγει ο γιος του.
Είναι γνωστές οι ιστορίες που ο πατέρας Verstappen είχε παρατήσει το γιο του σε βενζινάδικο, καθώς επέστρεφαν σπίτι από έναν αγώνα στον οποίο ο Max δεν διαχειρίστηκε σωστά τις καταστάσεις. Έπειτα από αυτό το περιστατικό, έκανε να του μιλήσει μία εβδομάδα. Του έλεγε συχνά ότι θα γίνει οδηγός λεωφορείου ή φορτηγού και όχι αγώνων. Του απαγόρευε να προσπερνά τους αντιπάλους του σε σημεία της πίστας τα οποία έκρινε ότι ήταν «εύκολα».
Πολλές φορές, ο πιο χαλαρός χαρακτήρας του Max ερχόταν σε αντίθεση με τον αυταρχικό τρόπο του πατέρα του. Ο Jos εκλάμβανε τη χαλαρότητα του γιου του ως σημάδι ότι δεν ενδιαφέρεται αρκετά. Αλλά είναι προφανές ότι αυτό δεν ισχύει. Παρότι μετά την κατάκτηση του περυσινού του τίτλου είχε δηλώσει ότι ο στόχος του επετεύχθη και οποιαδήποτε επιπλέον επιτυχία πέραν από αυτό θα αποτελούσε μπόνους, η δίψα του για νίκη είναι προφανής, ιδίως όταν βρεθεί να χάνει.
Το μειονέκτημα
Ίσως το μοναδικό μειονέκτημα του Verstappen αυτή τη στιγμή, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την ήττα. Ήδη, μετά τη δεύτερη -και τελευταία μέχρι στιγμής- φετινή εγκατάλειψη, είχε δηλώσει ότι η υπόθεση τίτλος είχε τελειώσει για τον ίδιο. Ασκούσε πίεση στην ομάδα του ήδη από τον 3ο αγώνα και δεν δίστασε να την επικρίνει δριμύτατα στη Σγκαπούρη.
Έπειτα από το σπάνιο λάθος της Red Bull με τη λανθασμένη διαχείριση των καυσίμων στις κατατακτήριες δοκιμές του GP Σιγκαπούρης, ο Verstappen έκανε μερικές «βαριές» δηλώσεις, γεγονός που έκανε κάποιους να σχολιάσουν ότι ξέχασε σε ποιον οφείλει τους δύο τίτλους του.
Όσο και αν ισχύει αυτό, είναι δεδομένο ότι ένα ταλέντο σαν και αυτό του Verstappen θα είχε βρεθεί σε κορυφαία ομάδα πολύ γρήγορα, απλά η Red Bull ήταν αυτή που είχε τη δυνατότητα να του προσφέρει αυτή τη θέση ταχύτερα και η επιλογή της δικαιώνεται. Δείχνει επίσης την ανταγωνιστική του φύση, τα υψηλά στάνταρ που απαιτεί από την ομάδα του καθώς το γεγονός ότι δεν φοβάται να κατακρίνει κανέναν. Σημάδι έπαρσης; Σίγουρα ανταγωνιστικότητας.
Είναι αρχή ακόμα
Εξαιρετικά δημοφιλής στις νεότερες γενιές, ο Verstappen διαθέτει ένα φανατικό κοινό. Ίσως μερικοί από τους παλαιότερους να μην τον «χωνεύουν» ιδιαίτερα, παρότι οι περισσότεροι από τους συναδέλφους του που έχουν συνδιαλλαγεί ουσιαστικά μαζί του, αναφέρουν ότι είναι συμπαθητικός, έχει καλή αίσθηση του χιούμορ και είναι εύκολο να κάνεις παρέα μαζί του. Αλλά δεν βρίσκεται στη Formula 1 για να κάνει φίλους.
Το λιγότερο «συμπαθητικό» κομμάτι της προσωπικότητάς του έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητά του. Έχει την αυτοπεποίθηση και την αυθάδεια που χρειάζεται κάθε «μεγάλος» για να αμφισβητήσει το κατεστημένο, όπως έχουν κάνει πολλοί πριν από αυτόν. Ο Verstappen έχει κατοχυρώσει ήδη τον εαυτό του ως έναν από τους μεγάλους οδηγούς της Formula 1 και έπεται συνέχεια. Αυτή τη στιγμή αυτός είναι το κατεστημένο, το σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης για όλους τους υπόλοιπους.
