Μην μπερδεύεστε! Οι τρεις θρύλοι δεν είναι οδηγοί από το παρελθόν, αλλά τρεις θρυλικές εκδόσεις στην ιστορία της Mercedes SL, η οποία συνδεόταν πολλές δεκαετίες παλιότερα πάρα πολύ συχνά με τον αριθμό “300”. Κι αν θέλετε τη δική μας γνώμη, η κόκκινου χρώματος έκδοση, είναι αυτή με την πιο δυναμική οδική συμπεριφορά, χάρη στον εξακύλινδρο κινητήρα της.
Η Mercedes-Benz Classic τακτοποίησε το γκαράζ της και έκανε τους φίλους της ίσως πιο διάσημης σειράς μοντέλων της ακόμα πιο ευτυχισμένους. Όταν κυκλοφόρησε η 300 SL στην αγορά το 1954, θα αποτέλεσε πολύ πιθανόν το πλέον αγαπητό αυτοκίνητο των πρωταγωνιστών της πραγματικής ζωής σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι… έπεφταν πάνω από το φαρδύ μαρσπιέ πίσω από το τιμόνι και τραβούσαν προς τα κάτω τις πόρτες, που είχαν προηγουμένως ανοίξει προς τα επάνω (πόρτες «πτερυγίων γλάρου»).
Εκείνη την εποχή, η Mercedes-Benz ζητούσε από τους ενδιαφερόμενους αγοραστές 29.000 μάρκα για το κορυφαίο μοντέλο της, στο οποίο ο κινητήρας, που υιοθετήθηκε από την “Adenauer Limousine 300”, απέδιδε 215 ίππους, ισχύς που μεταφράζεται σε τελική ταχύτητα έως και 260 χλμ./ώρα. Η roadster εκδοχή κυκλοφόρησε αργότερα και έφτανε στην καλύτερη περίπτωση τα «μόλις» 250 χλμ./ώρα. Η τιμή κτήσης της εκείνη την εποχή μπορεί σήμερα να ακούγεται υπερβολικά χαμηλή, αλλά τότε οι πρώτοι ιδιοκτήτες ακινήτων έχτιζαν όντως ένα σπίτι με αυτό το ποσό. Σε κάποιο σημείο ο σεβασμός για το «σπορ αυτοκίνητο του αιώνα» υποχωρεί, το δεξί πόδι ανακαλύπτει το αντίστοιχο πεντάλ και γίνεται πιο τολμηρό, κάτι, που ωστόσο, λίγο εντυπωσιάζει το στροφόμετρο παρά τη διόλου αδιάφορη επιτάχυνση. Γίνεται, λοιπόν, σχετικά γρήγορα ξεκάθαρο πως “SL” σημαίνει “super light” (στα αγγλικά, δηλαδή «πολύ ελαφρύ») και όχι “super luxurious” (δηλαδή «υπερβολικά πολυτελές»), και αυτό γινόταν σαφές το αργότερο, όταν το roadster οδηγούταν σε στροφές ή έπρεπε να επιβραδύνει ξαφνικά.
Στο διθέσιο της Mercedes-Benz αναλάμβαναν τα ακόμα σπάνια τότε δισκόφρενα την επιβράδυνση, ωστόσο χωρίς περαιτέρω υποστήριξη, η οποία απαιτεί πλήρη δέσμευση, ενώ το σύστημα διεύθυνσης προτιμά περισσότερο την τήρηση της κατεύθυνσης και όχι την αξιόπιστη ακολουθία των εντολών του ατόμου πίσω από το τιμόνι. Σε κάποιο σημείο ο σεβασμός για το «σπορ αυτοκίνητο του αιώνα» υποχωρεί, το δεξί πόδι ανακαλύπτει το αντίστοιχο πεντάλ και γίνεται πιο τολμηρό, κάτι, που ωστόσο, λίγο εντυπωσιάζει το στροφόμετρο παρά τη σαφώς όχι αδιάφορη επιτάχυνση του αυτοκινήτου. Γίνεται, λοιπόν, σχετικά γρήγορα ξεκάθαρο πως “SL” σημαίνει “super light” (στα αγγλικά, δηλαδή «πολύ ελαφρύ») και όχι “super luxurious” (δηλαδή «υπερβολικά πολυτελές»), και αυτό γινόταν σαφές το αργότερο, όταν το roadster οδηγούταν σε στροφές ή έπρεπε να επιβραδυνθεί ξαφνικά. Στο διθέσιο της Mercedes-Benz αναλάμβαναν τα -ακόμα σπάνια τότε- δισκόφρενα την επιβράδυνση, ωστόσο χωρίς περαιτέρω υποστήριξη, η οποία απαιτεί πλήρη δέσμευση, ενώ το σύστημα διεύθυνσης προτείνει περισσότερο την κατεύθυνση και όχι την αξιόπιστη ακολουθία των εντολών του ατόμου πίσω από το τιμόνι.
Σήμερα, η 300 SL Roadster είναι μεν οικονομικά πιο συμφέρουσα σε σχέση με τη θρυλική coupé εκδοχή και τις πόρτες, που παραπέμπουν σε «πτερύγια γλάρου», αλλά είναι «η σαφώς καλύτερη επιλογή», σύμφωνα με τον ειδικό στις SL, που βρίσκεται στη θέση του συνοδηγού και συνεχίζει: «Στην coupé εκδοχή, ο κινητήρας αντανακλά τη θερμότητά του στο εσωτερικό, κάτι που δεν είναι ευχάριστο.» «Στην ανοικτή “300”, ο εξακύλινδρος κινητήρας παρέχει το ακουστικά διεγερτικό «χαλί» και το σύστημα εξάτμισης τη γλυκιά υπενθύμιση των χρόνων, που έχουν περάσει, διά της όσφρησης, δηλαδή χωρίς καταλυτικό μετατροπέα. Το σωληνωτό πλαίσιο παρέχει ακαμψία, αλλά είναι επίσης πάντα μια πρόκληση για τους αναστηλωτές του τμήματος της Mercedes-Benz Classic. «Αν πρέπει να επανατοποθετηθεί μόνο ένας σωλήνας, τότε γίνεται ολόκληρη η κατασκευή ασταθής», περιγράφει ο ειδικός τις προκλήσεις, που του προέκυψαν. Το Roadster δείχνει πως κατέχει “τι εστί σπορ αυτοκίνητο”, αλλά μπορεί επίσης να κινηθεί χαλαρά στην εξοχή με μάλλον χαμηλές ταχύτητες, αφού δεν αλλάζει με προθυμία σχέσεις. Ένα χαρακτηριστικό, που εξακολουθεί να είναι κοινό σε όλα τα μοντέλα SL μέχρι σήμερα, και την κάνει να ξεχωρίζει από άλλες σπορτίφ προτάσεις.
Αυτό φαίνεται και από την «Παγόδα», η οποία παρουσιάστηκε ως “230 SL” στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 1963 και η οποία εξελίχθηκε στη συνέχεια έως και σε “280 SL”. Η αναδιπλούμενη οροφή της cabrio εκδοχής ανοίγει γρήγορα και, από πλευράς οδικής συμπεριφοράς, οι σύγχρονοι οδηγοί αισθάνονται περισσότερη οικειότητα. Σε αυτήν την κατασκευαστική σειρά της SL εισήλθαν για πρώτη φορά στοιχεία παθητικής ασφάλειας, έτσι όπως ορίστηκαν από τον τότε επικεφαλής της -εκ των προτέρων- εξέλιξης, Bela Barényi. «Υπήρχε ήδη μια ζώνη παραμόρφωσης στο μπροστινό μέρος, τα άκρα κάποιων επιφανειών στο εσωτερικό είχαν αμβλυνθεί, αλλά η δεξαμενή καυσίμων βρισκόταν ακόμη στην περιοχή πρόσκρουσης μπροστά από τον πίσω άξονα», μας περιγράφει ο Karl-Heinz Baumann, πρώην επικεφαλής στον τομέα παθητικής ασφάλειας της Mercedes-Benz, περιγράφοντας την πρόοδο. Η 230 SL είχε επίσης ζώνες ασφαλείας, που πιθανότατα δεν χρησιμοποίησε ποτέ ο Barényi. Ο «πατέρας της παθητικής ασφάλειας» δεν είχε ίσως την καλύτερη γνώμη γι’ αυτούς τους σωτήρες ζωών.
Εν τω μεταξύ, “SL” σίγουρα σημαίνει “Super Luxurious-sport”, αν και με κάποιες… κρατήσεις. Εξάλλου, το πλαίσιο και η ανάρτηση προσφέρουν ευχάριστες ιδιότητες άνεσης χωρίς, ωστόσο, να θυσιάζονται οι σπορτίφ ικανότητες. Δεν πρόκειται για κάποια μαλακή 300 SL, αφού μεταφέρει τις αξίες του θρύλου σε μια νέα εποχή. Η SL Roadster δείχνει, λοιπόν, τα δυναμικά χαρακτηριστικά της, τα οποία ακόμα και σήμερα είναι εντυπωσιακά, ειδικά σε δρόμους με στροφές. Όπως και στην 300 SL, ο εξακύλινδρος κάτω από το μακρύ καπό προέρχεται από τη limousine, αλλά έφτασε στους 170 ίππους για τη νέα χρήση του στην 280 SL. Έτσι, εξασφαλίστηκε μια νέα δυναμική πρόωση, που σταματούσε στα 200 χλμ./ώρα.
Η ιστορία της σειράς SL δείχνει επίσης την εξέλιξη του τομέα της ασφάλειας. Για παράδειγμα, το roll bar, που ελέγχεται από αισθητήρα και εξελίχθηκε από τον τότε νεαρό μηχανικό Karl-Heinz Baumann, ο οποίος μας είπε: «Τότε παρουσίαζα τις ιδέες μου στον Διευθύνοντα Σύμβουλο, κ. Breitschwerdt, ο οποίος μας ανακοίνωσε απλώς «κάντε το». Και έτσι, πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά». Επιπλέον, όλα τα πιθανά ή απίθανα συστήματα ηλεκτρονικής υποβοήθησης του οδηγού ανήκουν σήμερα στον κατάλογο του εξοπλισμού των SL.
