Οι πιο επιτυχημένοι οδηγοί στην ιστορία της Formula 1, ο Michael Schumacher και ο Lewis Hamilton, έχουν κατακτήσει 7 Πρωταθλήματα. Ο Adrian Newey έχει σχεδιάσει μονοθέσια που έχουν φέρει σε τρεις ομάδες (Williams, McLaren και Red Bull) 11 Πρωταθλήματα Οδηγών και 10 Πρωταθλήματα Κατασκευαστών. Αποτελεί τον πιο επιτυχημένο τεχνικό διευθυντή στην ιστορία του σπορ και εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί, 35 χρόνια τώρα. Υπήρξαν στιγμές που παραλίγο να αποχωρήσει από το σπορ. Αλλά πρόσφατα το κίνητρό του αναζωογονήθηκε. Σε συνέντευξή του, ο Newey αναφέρθηκε σε πολλά ενδιαφέροντα θέματα, σχετικά με την αεροδυναμική διαμόρφωση των φετινών μονοθεσίων της Formula 1, τη συμβολή των οδηγών στην εξέλιξη των μονοθεσίων, σχολίασε μερικές από τις περυσινές πράξεις του Max Verstappen στην πίστα, όπως επίσης το προσωπικό του μέλλον αλλά και αυτό της αυτοκινητοβιομηχανίας εν γένει, καθώς και με ποιο τρόπο πιστεύει ότι θα μπορούσε ο ίδιος να συμβάλει σε αυτό.
O Adrian Newey παραδέχθηκε επίσης ότι παραλίγο να μεταβεί στη Ferrari το 2014: «Τότε, ήμουν αρκετά απογοητευμένος με το όλο θέμα, για να είμαι ειλικρινής, στο βαθμό που… προφανώς παραλίγο να πάω στη Ferrari, αλλά δεν το έκανα. Παρόλο που ένιωθα ευτυχισμένος στη Red Bull και δεν ήθελα πραγματικά να αλλάξω ομάδα, το μόνο πράγμα που με ώθησε στο να σκεφτώ να αλλάξω ομάδα ήταν ότι είχαμε βρεθεί με έναν μη ανταγωνιστικό κινητήρα. Είχαμε έναν προμηθευτή (τη Renault) που έδειχνε να ενδιαφέρεται περισσότερο για την οπτική γωνία του μάρκετινγκ που προέκυπτε από την παρουσία του στην F1 παρά για την πραγματική ανταγωνιστικότητα. Έτσι με έκανε να χάσω το κίνητρο. Εξακολουθούσα να απολαμβάνω την F1, αλλά όχι έτσι. Ωστόσο, δεν ήθελα να αλλάξω ομάδα και εκεί είναι που προέκυψε το σχέδιο για το αυτοκίνητο παραγωγής (την Aston Martin Valkyrie). Αυτό με κράτησε κινητοποιημένο και απασχολημένο για λίγο και στη συνέχεια, μόλις υπογράψαμε τη συμφωνία με τη Honda και ήταν σαφές ότι είχαμε έναν συνεργάτη που, μπορεί να μην βρισκόταν τότε στην κορυφή ακριβώς, αλλά είχε σίγουρα την ορμή και το κίνητρο να φτάσει εκεί, αυτό άλλαξε τα πράγματα».
Φετινοί κανονισμοί και ταλαντώσεις
«Μου αρέσουν οι αλλαγές των κανονισμών, αλλά όταν είδα για πρώτη φορά τους φετινούς, με λύπησαν αρκετά. Εκ πρώτης όψεως, φαίνονται να είναι πολύ περιοριστικοί. Όμως, καθώς τους αναλύεις περισσότερο, ιδιαίτερα στην περιοχή των καλυμμάτων των ψυγείων και του δαπέδου, υπάρχει στην πραγματικότητα ένας λογικός βαθμός ελευθερίας. Περισσότερο απ’ όσο νομίζεις αρχικά. Το πλαίσιο είναι σχεδόν σχεδιασμένο για εσένα από τους κανονισμούς, ενώ η εμπρός αεροτομή είναι αρκετά προδιαγεγραμμένη. Σε εμπρός και πίσω ανάρτηση, αν και υπάρχουν κάποιες προδιαγραφές σχετικά με τις γωνίες, όσον αφορά τη διάταξη υπάρχει ακόμα κάποια ελευθερία. Καθώς το συνειδητοποιήσαμε αυτό, δεν εκπλήσσομαι που υπήρξε ποικιλία σχεδιασμών. Σίγουρα δεν προέβλεψα τη λύση της Mercedes με τα καλύμματα ψυγείων».
Ωστόσο, ο Newey γνώριζε ότι υπό τους καινούργιους κανονισμούς ενδέχεται να παρουσιαζόταν πρόβλημα ταλαντώσεων σε υψηλές ταχύτητες: «Γνωρίζαμε ότι μπορούσε να αποτελέσει πιθανό πρόβλημα. Τα πρωτότυπα LMP το έχουν πολύ καιρό τώρα. Είναι ένα πολύ γνωστό πρόβλημα. Αν έχεις αεροδυναμική χαρτογράφηση που όσο το μονοθέσιο πλησιάζει στο έδαφος παράγει υψηλότερο αεροδυναμικό φορτίο, σε κάποιο σημείο, η ροή του αέρα διαταράσσεται και χάνεται αρνητική άντωση. Tότε το μονοθέσιο θα παρουσιάσει ταλαντώσεις. Με αυτούς τους κανονισμούς μπορούσες να δεις ότι αυτό ήταν μια πιθανότητα, αλλά αν πραγματικά θα συνέβαινε αυτό και πως μπορούσες να το προσομοιώσεις, εκεί ήταν η δυσκολία».
«Χρειαζόταν να χρησιμοποιήσεις λίγο την εμπειρία σου όσον αφορά τα αίτια που μπορεί να προκαλούν τις ταλαντώσεις και προσπαθήσαμε να τα λάβουμε υπόψη μας, αλλά ταυτόχρονα δεν βρήκαμε τρόπο να τα προσομοιώσουμε σωστά. Κατ’ αρχήν, θα μπορούσες να το κάνεις στην αεροδυναμική σήραγγα. Υπάρχει ένα πράγμα που ονομάζεται αριθμός Strouhal, ο οποίος μοιάζει λίγο με τον αριθμό Reynolds, οπότε παίρνει την ταχύτητα και το μέγεθος του πραγματικού μονοθεσίου και στη συνέχεια εφαρμόζει έναν παράγοντα κλιμάκωσης με βάση αυτά. Είναι πολύ πιο επιθετικός από τον αριθμό Reynolds, δεδομένου ότι αυτά τα μονοθέσια αναπηδούν με συχνότητα, ας πούμε 6 Hz, οπότε η συχνότητα που πρέπει να επιτευχθεί σε ένα μοντέλο κλίμακας 60%, στα 60 μέτρα/δευτερόλεπτο (216 χλμ./ώρα) είναι πολύ υψηλή. Εάν ανασχεδίαζες πλήρως το μοντέλο σου και ενίσχυες τα πάντα, δεχόμενος μικρότερη πιστότητα στην ισορροπία, ίσως να έφτανες εκεί, αλλά θα απαιτούσε μεγάλη προσπάθεια».
Η Ferrari F1-75 παρουσιάζει έντονες ταλαντώσεις, αλλά δε φαίνεται να χάνει σε επιδόσεις. Ο Newey σχολίασε: «Υποθέτω ότι νιώθουν πως αυτός είναι ο ταχύτερος τρόπος, οπότε θυσιάζεις λίγη από την άνεση του οδηγού και απόδοση στο αρχικό στάδιο της πέδησης. Το στήσιμο καθοδηγείται από την αεροδυναμική χαρτογράφηση, οπότε αυτό που λειτουργεί σε ένα μονοθέσιο δε θα λειτουργήσει σε άλλο».
Συμβολή οδηγού στην εξέλιξη
Ο Newey αναγνωρίζει επίσης την αξία της συμβολής των οδηγών στην εξέλιξη ενός μονοθεσίου F1: «O οδηγός είναι σημαντικό μέρος της διαδικασίας. Με τα μονοθέσια των τελευταίων ετών -όχι τόσο το φετινό- είχαμε ένα αυτοκίνητο που ήταν γρήγορο στις στροφές, αλλά μπορούσε να είναι λίγο νευρικό στην είσοδο και ο Max μπορούσε να το διαχειριστεί και να το χρησιμοποιήσει για να αντλήσει μεγάλο όφελος. Οι team-mates του συχνά το έβρισκαν πιο δύσκολο. Έως ένα βαθμό, ένα μονοθέσιο εξελίσσεται ανάλογα με τα σχόλια του οδηγού, επειδή αυτό αποτελεί σημαντικό μέρος του τρόπου με τον οποίο εξελίσσεις το μονοθέσιο. Εάν επικρίνει τη σταθερότητα εισόδου, τότε ανταποκρίνεσαι σε αυτό. Αν η κριτική του είναι η υποστροφή στην κορυφή, ανταποκρίνεσαι σε αυτήν. Αλλά τα φετινά μονοθέσια τείνουν να είναι πολύ πιο περιορισμένα όσον αφορά την πρόσφυση των εμπρός ελαστικών από την προηγούμενη γενιά. Νομίζω ότι αυτό έχει πιθανότατα να κάνει με τη λειτουργία των φετινών ελαστικών».
«Οι προσομοιωτές είναι ισχυρά εργαλεία στην εποχή μας. Η δυνατότητα να τοποθετείς οδηγούς για να χρησιμοποιήσεις τα σχόλιά τους, καθώς και αυτά από το cockpit στην πίστα, είναι πολύ σημαντική. Αυτό είναι το όλο θέμα: έχεις όλους αυτούς τους αισθητήρες που σε γενικές γραμμές σου λένε τι κάνει το αυτοκίνητο, αλλά δεν σου λένε γιατί. Το γιατί, συχνά εξαρτάται πολύ από τον οδηγό. Επίσης, πολύ συχνά ο οδηγός θα προσαρμόσει το στιλ του στα χαρακτηριστικά του μονοθεσίου. Αυτό που είναι σπουδαίο με τον Max είναι ότι πάντα ξέρεις τι μπορεί να κάνει το μονοθέσιο, επειδή πάντα μπαίνει μέσα και το ‘αρπάζει από το λαιμό’. Τα τεχνικά του σχόλια είναι ποιοτικά και ξέρει πολύ καλά πως συμπεριφέρονται τα ελαστικά και πως να τα διαχειριστεί».
Για τον Max Verstappen
«Νομίζω ότι η φήμη του ότι είναι ατίθασος είναι άδικη. Πιθανώς αυτό που έκανε πέρυσι στη Βραζιλία ήταν λίγο άτακτο. Στη ΣαουδικήΑραβία ήταν λίγο ανόητο, αλλά νομίζω ότι απογοητεύτηκε επειδή ο Lewis δεν τον προσπέρασε, αλλά και πάλι δεν έπρεπε να του κάνει brake-test (να φρενάρει απότομα). Αλλά στο Silverstone για μένα ήταν ένα ξεκάθαρο επαγγελματικό φάουλ (από τον Hamilton) και ο κόσμος φαίνεται να έχει μικρή μνήμη. Χαρακτηρίζουν ένα άτομο και χρειάζεται χρόνος για να φύγει αυτό. Είναι πολύ εύκολο να δουλέψεις μαζί του, πολύ ανοιχτός. Του ζητάς να κάνει πράγματα και πάντα θα προσπαθήσει».
Περυσινό ατύχημα
Ο Newey αναφέρθηκε επίσης στο ποδηλατικό ατύχημα που είχε πέρυσι στην Κροατία, στο οποίο υπέστη κάταγμα στο κρανίο: «Ήταν ένα ανόητο ατύχημα. Στο διάλειμμα του Αυγούστου, η σύζυγός μου και εγώ πήγαμε στην Κροατία. Το ξενοδοχείο εκεί είχε αυτά τα ξύλινα ποδήλατα με ηλεκτρικούς κινητήρες. Δεν παρείχαν φώτα ή κράνη, αλλά είχαν φτιάξει έναν ποδηλατόδρομο προς την τοπική πόλη. Πήγαμε με το ποδήλατο, φάγαμε και γυρίσαμε πίσω. Ήταν ένα πολύ σκοτεινό βράδυ. Η μπαταρία του τηλεφώνου μου ήταν λίγο χαμηλή, οπότε κάναμε ποδήλατο με την Amanda να βρίσκεται μπροστά, με τον φακό του δικού της τηλεφώνου».
«Προφανώς, αυτό που έπρεπε να είχαμε κάνει ήταν να κατέβουμε και να περπατήσουμε, αλλά δεν το κάναμε. Κάποια παιδιά περπατούσαν στο μονοπάτι προς την άλλη κατεύθυνση. Εκείνη πήγε από τη μία πλευρά κι εγώ από την άλλη. Ωστόσο, η άλλη πλευρά ήταν ένας γκρεμός έξι μέτρων που κατέληγε σε βραχώδη παραλία. Ευτυχώς ήμασταν με τον Bernie και τη Fabiana (Ecclestone) τις τελευταίες δύο ημέρες και έτσι ο Bernie με τις επαφές του στην Κροατία βρήκε έναν κορυφαίο νευροχειρουργό που ήταν κι αυτός σε διακοπές, αλλά με δέχτηκε».
«Λιποθύμησα μόνο για λίγα μόνο δευτερόλεπτα. Είχα χτυπήσει το κεφάλι μου, αλλά νόμιζα ότι ήμουν εντάξει. Αλλά δεν ήμουν. Το επόμενο πρωί ένιωθα απαίσια. Για να μην τα πολυλογώ, έσπασα το κρανίο μου. Όλοι συσπειρώθηκαν γύρω μου. Η Amanda έκανε εξαιρετική δουλειά στο συντονισμό. Ο Bernie από την πλευρά του με τον νευροχειρουργό και ο φίλος μου Joe Macari στο Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε τον νευροχειρουργό στην Harley Street. Ο Christian (Horner) συνεννοήθηκε με την υπηρεσία μεταφοράς τραυματιών, με έφερε πίσω αεροπορικώς και χειρουργήθηκα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έτσι έχασα μερικούς αγώνες. Επέστρεψα στην Τουρκία, αλλά δεν αισθανόμουν καλά, πρέπει να το παραδεχτώ. Στη συνέχεια, ήμουν μια χαρά μέχρι να φτάσουμε στο Austin. Δεν το συνιστώ…»
Μέλλον
Όσον αφορά το μέλλον του, ο Newey σχολίασε στη συνέντευξη που έδωσε στο The Race: «Μου αρέσει ο σχεδιασμός. Ο σχεδιασμός σε συνδυασμό με τον ανταγωνισμό ήταν ολόκληρη η καριέρα μου. Το απολαμβάνω πάρα πολύ, αλλά φυσικά φέρνει τις δικές του πιέσεις. Είμαι 63 ετών και θα βαριόμουν αν σταματούσα και δεν έκανα απολύτως τίποτα. Πάντα σκεφτόμουν ότι θα είχα ένα χόμπι – θα αναπαλαίωνα μοτοσικλέτες, τέτοια πράγματα. Νομίζω ότι αυτό θα με κρατούσε απασχολημένο για λίγο, αλλά τελικά θα το βαριόμουν και αυτό».
«Οπότε, ίσως προσπαθήσω να βρεθώ σε μια θέση όπου θα μπορώ να συμμετέχω στη γενική εικόνα, κάτι που νομίζω ότι κάνει ο Rory Byrne στη Ferrari τώρα. Θα είναι ένα πολύ ωραίο μέρος να βρίσκομαι. Εφόσον μπορείς να συνεισφέρεις με θετικό τρόπο. Δεν θα ήθελα να αποσπώ την προσοχή: ‘Ωχ, έρχεται ο Adrian σήμερα’. Αυτό σημαίνει να παραδώσω τα ηνία σε κάποιον που θα είναι υπεύθυνος και εγώ θα ήμουν καθαρά ένας συνεισφέρων, εφόσον το έβρισκαν χρήσιμο».
«Αυτό από την πλευρά του ανταγωνισμού. Αλλά θα ήθελα επίσης να εξελίξω την πλευρά των αυτοκινήτων παραγωγής. Νιώθω ότι θα μπορούσα να προσφέρω κάτι εκεί. Είναι ένας δύσκολος τομέας, απίστευτα ανταγωνιστικός και προφανώς καθοδηγείται από τον αγοραστή. Σίγουρα είναι πολύ περίπλοκος τομέας. Αλλά αισθάνομαι ότι η αυτοκινητοβιομηχανία φαίνεται να πηγαίνει προς τη λάθος κατεύθυνση. Οι κατασκευαστές ανταποκρίνονται σε αυτά που θέλει ο αγοραστής, αλλά τα αυτοκίνητα γίνονται όλο και μεγαλύτερα, όλο και πιο βαριά».
«Τώρα έχουμε ηλεκτρικά SUV. Τεράστια 4×4 με ηλεκτροκινητήρα! Είναι παράλογο. Δεν έχει κανένα νόημα. Θα ήταν ωραίο να δούμε τα αυτοκίνητα να γίνονται λίγο πιο αποδοτικά, όσον αφορά την αεροδυναμική, το βάρος, το μέγεθος του κινητήρα οποιουδήποτε τύπου κι αν είναι. Όλοι αυτοί οι κυβερνητικοί οργανισμοί συγχαίρουν τους εαυτούς τους για τους βελτιωμένους κανονισμούς ασφαλείας, αλλά όπως ακριβώς και στην F1, κάνουν το αυτοκίνητο πολύ βαρύ. Επίσης, κινητήρες εσωτερικής καύσης που έχουν τόσο χαμηλές εκπομπές από ψυχρή εκκίνηση και πάλι βαραίνουν το αυτοκίνητο. Οι ρυθμιστικές αρχές δεν φαίνεται να το σκέφτονται αυτό. Θέλουν την ουτοπία, ένα αυτοκίνητο χωρίς εκπομπές ρύπων και πολύ αποδοτικό».
