Το GP Αυστρίας αποτέλεσε άλλη μία περίπτωση όπου η Formula 1 θα πρέπει να μάθει από τα λάθη της. Διότι καταστρέφει την εικόνα της το γεγονός ότι τα τελικά αποτελέσματα του GP Αυστρίας ανακοινώθηκαν 5 ώρες μετά τον τερματισμό του αγώνα και ήταν εντελώς διαφορετικά από αυτά που ανακοινώθηκαν μετά την πτώση της καρό σημαίας.
Η FIA ανέφερε ότι υπήρχαν 1.200 περιπτώσεις υποψίας παράβασης των ορίων της πίστας στο Red Bull Ring, οι οποίες φυσικά δεν μπορούσαν να εξεταστούν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Στην κατάσταση αυτή οδήγησε η μοναδική διαμόρφωση της πίστας, η οποία φέτος διέθετε λιγότερο επιθετικά kerb. Αυτό επέτρεψε στους οδηγούς να πιέζουν τα όρια περισσότερο, χωρίς να φοβούνται ότι θα τραυματίσουν τα μονοθέσιά τους σε αυτά.
Το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό τα τελευταία χρόνια στο Red Bull Ring. Ωστόσο, η πίστα έχει διατηρήσει τον ασφαλτοστρωμένο χώρο διαφυγής στην εξωτερική των δύο τελευταίων στροφών, διότι αυτή είναι η διαμόρφωση που ζητά για τα δικά της στάνταρ ασφαλείας το MotoGP, που επίσης διοργανώνει αγώνα εκεί.
Η FIA ανέφερε ότι θα επαναλάβει τη σύστασή της να τοποθετηθεί αμμοπαγίδα στο συγκεκριμένο σημείο. Ωστόσο, ίσως ο Logan Sargeant παρείχε την πιο έξυπνη ιδέα επί αυτού, μία συμβιβαστική ημιμόνιμη λύση: την τοποθέτηση τεχνητού χλοοτάπητα πίσω από τα kerb. Αυτό θα αποτρέπει τους οδηγούς εξερευνούν τα όρια της πίστας, καθώς θα γνωρίζουν ότι όταν πατήσουν τροχό στο χλοοτάπητα θα χάσουν πρόσφυση και η διαμόρφωση αυτή θα μπορεί να τροποποιηθεί για τις ανάγκες των αγώνων του MotoGP.
Το Zandvoort από την πλευρά του, έχει δοκιμάσει αμμοπαγίδες στις οποίες τα χαλίκια είναι συγκολλημένα μεταξύ τους με ρητίνη, και αποτρέπουν τους οδηγούς να τα εκμεταλλεύονται, καθώς χάνουν πρόσφυση σε αυτά. Θα πρέπει να υπάρχει ένα φυσικό όριο –και όχι μια λευκή γραμμή στην άσφαλτο– που θα αναγκάζει τους οδηγούς να μην υπερβάλλουν. Δεν ισχύει -απόλυτα- η δικαιολογία ότι επειδή πρόκειται για τους 20 καλύτερους οδηγούς του κόσμου, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν την κατάσταση.
Ενώ είναι αλήθεια ότι υπήρχαν λαμπρά παραδείγματα οδηγών -όπως ο George Russell– που δεν βγήκαν ούτε μία φορά εκτός ορίων πίστας κατά τη διάρκεια των 71 γύρων του GP Αυστρίας, σίγουρα δεν είναι εύκολο για τους οδηγούς να γνωρίζουν ακριβώς που βρίσκονται τα όρια της πίστας και του μονοθεσίου, λόγω της περιορισμένης ορατότητας.
Οι οδηγοί κάθονται ουσιαστικά λίγα εκατοστά πιο ψηλά από το έδαφος, σχεδόν ξαπλωμένοι προς τα πίσω και οι μεγαλύτεροι εμπρός τροχοί των δύο τελευταίων ετών, με την προσθήκη του αεροδυναμικού βοηθήματος στο επάνω μέρος τους, έχουν περιορίσει το οπτικό πεδίο. Επιπλέον, τα μονοθέσια είναι πολύ ευαίσθητα σε ριπές ανέμων και δεν αποτελεί κάθε έξοδος από την πίστα προσπάθεια να κερδίσουν μερικά εκατοστά του δευτερολέπτου.
Οι οδηγοί είναι ανταγωνιστικά θηρία. Αν τους δώσεις ένα εκατοστό, θα προσπαθήσουν να πάρουν 1 μέτρο. Αυτή είναι η φύση τους και αυτό είναι γνωστό. Δεν θα πρέπει να επαφίεται σε αυτούς η διαχείριση αυτής της κατάστασης, η οποία ήταν γνωστό από πριν ότι θα δημιουργηθεί, καθώς η FIA είχε επιστρατεύσει επιπλέον προσωπικό ειδικά για αυτό το Grand Prix, γνωρίζοντας ότι οι επόπτες -τόσο στην πίστα, όσο και στο απομακρυσμένο κέντρο λειτουργιών στη Γενεύη- θα είχαν να κάνουν… υπερωρίες.
Θεωρούμε θετική την προσέγγιση των δύο τελευταίων ετών, όπου σε κάθε πίστα, ανεξαρτήτως της διαμόρφωσης, τα όρια είναι οι λευκές γραμμές στην άκρη της ασφάλτου. Τα προηγούμενα χρόνια, υπήρχαν περιπτώσεις με διαφορετικά όρια σε κάθε στροφή, τα οποία ενδέχεται να άλλαζαν κατά τη διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου και σίγουρα αυτό δεν αποτελεί λύση.
Ωστόσο, το Red Bull Ring αποτελεί προβληματική περίπτωση με αυτή την αντιμετώπιση και η ανακοίνωση της επέκτασης του συμβολαίου του έως το 2030 κάνει ακόμη πιο επιτακτική την εύρεση ουσιαστικής λύσης. Διότι είναι κρίμα να πικραίνει η γεύση θεαματικών Grand Prix -που φέτος είναι σπάνια- με πολύωρες αναμονές για την ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων. Επιπλέον, δεν είναι επιτρεπτό να ανακοινώνονται ποινές η μία πίσω από την άλλη κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Όπως επίσης δεν είναι εικόνα αντάξια της αποκαλούμενης κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού να βλέπουμε τις ομάδες να ζητούν από τους οδηγούς τους να «καρφώνουν» τους αντιπάλους τους μέσω ασυρμάτου στη διεύθυνση αγώνων, μόλις παρατηρήσουν κάποια παρατυπία άλλου μονοθεσίου. Είναι λυπηρό να ασχολούνται οδηγοί, ομάδες θεατές και άνθρωποι της FIA με τέτοιες ανοησίες τη στιγμή που δίνεται η δυνατότητα να απολαύσουμε συναρπαστικές μάχες τροχό με τροχό με απόσταση λίγων εκατοστών. Ακόμα και αν δεν υπάρχει μάχη για τη νίκη.
ΥΓ: Και εφόσον ο έλεγχος ήταν τόσο εξονυχιστός έπειτα από τον αγώνα, το περιστατικό μεταξύ Max Verstappen και Lewis Hamilton στο πρώτο σκέλος του sprint shootout του Σαββάτου γιατί δεν εξετάστηκε ποτέ;
