Τα δύο τελευταία χρόνια στη McLaren έχουν υπάρξει τα πιο δύσκολα του 33χρονου Αυστραλού Daniel Ricciardo. Αν κάποιος έβλεπε μόνο αυτά τα χρόνια, θα απορούσε πως ο Ricciardo έχει καταφέρει να κερδίσει 8 Grand Prix στη Formula 1. Ο Αυστραλός έδωσε μία πολύ ειλικρινή συνέντευξη στο The Race, αναφερόμενος στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, καθώς και στη σύγκρισή του με τον νεαρό team-mate του, Lando Norris.
Όσον αφορά την απευθείας σύγκριση με τον Βρετανό, ο Ricciardo δήλωσε ότι βλέπει πράγματα που κάνει στην τηλεμετρία και τα onboard τηλεοπτικά πλάνα ο Norris, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να τα αναπαράγει και αναγνωρίζει το ταλέντο του team-mate του. Αλλά πιστεύει ότι αν βρεθεί σε ένα μονοθέσιο το οποίο ταιριάζει στο οδηγικό του στιλ, μπορεί να κερδίσει ξανά.
Ο Ricciardo δήλωσε: «Σίγουρα γνωρίζω ότι δεν είμαι τέλειος. Έχω αδυναμίες. Και δυστυχώς, αυτό το μονοθέσιο το αποκάλυψε αυτό. Οπότε, υπάρχει αυτό το σημείο που σε κάνει ταπεινό. Μπορώ ακόμα να δουλέψω πάνω σε πράγματα και να βελτιωθώ. Αλλά τότε, το σίγουρο κομμάτι του εαυτού μου με αυτοπεποίθηση, λέει δώστε μου ένα μονοθέσιο για να κερδίσω, και θα κερδίσω».
Ο Ricciardo ανέφερε ότι αντλεί αυτοπεποίθηση από το GP Ιταλίας του 2021, την τελευταία του νίκη και ανέφερε ότι κάθε κορυφαίος οδηγός πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος: «Εξακολουθείς να το χρειάζεσαι αυτό, ή τουλάχιστον ένα μεγάλο στοιχείο αυτού. Γιατί διαφορετικά, απλά δεν ανήκεις εδώ. Αλλά σίγουρα, με την ηλικία και την ωριμότητα αρχίζεις να είσαι πιο ειλικρινής με τον εαυτό σου. Αν ήμουν τέλειος, τότε θα είχα βρει έναν τρόπο να το αντιμετωπίσω αυτό».
«Δεν είναι ότι δεν θέλω να δουλέψω πάνω στις αδυναμίες μου. Αλλά δεν μπορώ να ασχολούμαι πολύ με αυτό. Αν έχω ένα μονοθέσιο με το οποίο μπορώ να εκμεταλλευτώ το ταλέντο μου, θα βρω τον τρόπο. Υπάρχουν ακόμα ερωτηματικά όσον αφορά το γιατί δεν λειτούργησε (στη McLaren). Θα μαθαίναμε κάτι σε ένα Σαββατοκύριακο και θα κάναμε ένα βήμα μπροστά».
«Αλλά μετά υπήρχε άλλο ένα βήμα που έπρεπε να κάνουμε ή μια νέα ανακάλυψη. Έτσι είναι σαν να προχωρούσαμε από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, αλλά μετά υπήρχε ένα καινούργιο εμπόδιο. Έτσι, το επόμενο Σαββατοκύριακο, θα ξεπερνούσαμε αυτό το εμπόδιο. Και σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, ήταν σαν ένα απρόβλεπτο εμπόδιο».
«Έλεγα, εντάξει, έχουμε καλό στήσιμο, αυτό το στιλ οδήγησης αρχίζει να ταιριάζει σε αυτό το μονοθέσιο. Αλλά στη συνέχεια, πάλι, ένιωθα ότι βρισκόμασταν σε ρόδα για χάμστερ». Ο Ricciardo ανέφερε επίσης ότι έπρεπε να οδηγεί αντιδρώντας σε κάθε πληροφορία που του έδινε το μονοθέσιο: «Πλησιάζεις σε μια στροφή και κατά κάποιον τρόπο, το μυαλό σου βρίσκεται ήδη στην έξοδο της στροφής».
«Αλλά πολλές φορές, είναι σαν να λέω: τώρα βρίσκομαι στη ζώνη φρεναρίσματος, τώρα στην είσοδο της στροφής, τώρα είμαι στη φάση επιτάχυνσης. Είναι σαν να παίρνω τη στροφή σε πέντε βήματα, ενώ κατά κάποιο τρόπο θα έπρεπε να την προσεγγίζεις σαν ένα. Αλλά περιμένω, αντιδρώ, και μου είναι δύσκολο να ξέρω τι θα πάρω μέχρι να φτάσω στην κορυφή της στροφής».
«Και τις φορές που προσπαθώ να το εμπιστευτώ και να μην το περιπλέξω υπερβολικά, φτάνω στην κορυφή και σκέφτομαι, πως διάολο έγινε αυτό; Γιατί είμαι εδώ; Γιατί είναι αυτή η γραμμή μου; Προφανώς, έχουμε τόσα πολλά δεδομένα, και παρακολουθώ και τα onboard του Lando. Και μερικές φορές βλέπω τι μπορεί να κάνει και σκέφτομαι: Εντάξει, το βλέπω, αλλά δεν μπορώ να το κάνω. Και σκέφτομαι, γιατί δεν περιστρέφεται απλά ή δεν κάνει αυτό;»
«Στο ρυθμό αγώνα, επίσης, ήταν ένα από τα σημεία όπου συνήθως τα πράγματα εξισορροπούνταν, αν δεν μπορείς ίσως να φτάσεις στο μέγιστο του μονοθεσίου σε έναν γύρο στις κατατακτήριες δοκιμές, μέχρι τον αγώνα, θα πρέπει να έχει κατασταλάξει. Αλλά μερικές φορές ο ρυθμός του αγώνα είναι 8 δέκατα πιο αργός. Και σκέφτομαι, πως γίνεται αυτό;»
«Όταν δεν είσαι στο όριο του μονοθεσίου, αυτό είναι μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα. Ακόμα και στις αναλύσεις μετά τον αγώνα, θα ακούσεις από τον Lando: σε αυτό το stint του αγώνα, ένιωθα πραγματικά ότι το μονοθέσιο δούλευε εκεί, κάπως ζωντάνεψε, ενώ εγώ λέω ότι δεν είχα ποτέ αυτό το συναίσθημα».
«Μερικές φορές σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Αλλά προφανώς, δεν το έχουμε ξεπεράσει αυτό. Νομίζω ότι καταλάβαιναν που δυσκολευόμουν. Αλλά δεν ήταν εύκολο να εξελίξουν το μονοθέσιο γύρω από αυτό. Απλά μπαίνεις σε έναν κύκλο και στην πραγματικότητα δεν προχωρούσαμε πραγματικά μπροστά».
«Είμαι σίγουρα αισιόδοξος, βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Αλλά όσο περισσότερο τραβάει, τόσο πιο πολύ… Δεν θέλω να είμαι αφελής, καταλαβαίνετε; Κάτι παίρνει από μέσα μου. Και τότε, όσο περισσότερο ξύνεις το κεφάλι σου, υποθέτω ότι η αυτοπεποίθηση όλων πέφτει και αρχίζεις να ξεμένεις από επιλογές. Σίγουρα προσπαθήσαμε να κρατήσουμε το ηθικό ψηλά. Αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς ότι είμαι σίγουρος πως έχει επηρεάσει τους ανθρώπους».
Αναφερόμενος στον team-mate του στη McLaren, Lando Norris, που επίσης δηλώνει ότι το φετινό μονοθέσιο της McLaren δεν ταιριάζει στο οδηγικό του στιλ, και τους λόγους για τους οποίους ο Βρετανός έχει αποδειχθεί καλύτερος ο Ricciardo δήλωσε: «Αν πρόκειται να σας δώσω μια σύντομη απάντηση, θα το αποδώσω σε δύο πράγματα».
«Πρώτον, δεν θα του αφαιρέσω ποτέ τα εύσημα, ο μικρός είναι καλός. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Και αν πω ότι δεν είναι, τότε είμαι απλά πικρόχολος, κακός χαμένος. Το παιδί είναι καλό. Αυτό είναι προφανώς ένα στοιχείο, μπορεί να οδηγήσει».
«Το δεύτερο είναι ότι η άγνοια είναι ευτυχία. Και δεν λέω ότι δεν έχει γνώση των αγωνιστικών αυτοκινήτων, καθόλου. Νομίζω ότι είναι πολύ καλά συντονισμένος με αυτό που κάνει, από τεχνικής άποψης. Αλλά είναι το μοναδικό μονοθέσιο της F1 που έχει οδηγήσει. Προφανώς, υπήρξαν παραλλαγές της McLaren. Αλλά δεν έχει οδηγήσει για άλλη ομάδα. Έτσι, είμαι σίγουρος ότι κατά κάποιο τρόπο έχει συνηθίσει, κάποια από τα στοιχεία αυτού του μονοθεσίου».
«Πιθανόν να υπάρχει ένα κομμάτι από αυτό, όπου προφανώς έχω κάποιες προσδοκίες -μισώ αυτή τη λέξη, αλλά πρέπει να τη χρησιμοποιήσω λόγω έλλειψης καλύτερων λέξεων αυτή τη στιγμή- για το τι μπορεί ή πρέπει να κάνει ένα μονοθέσιο της Formula 1 ή για το που βρίσκονται κάποιες δυνατότητες».
«Το κάνει τώρα, επειδή παρακολουθεί τα onboard και βλέπει τι μπορούν να κάνουν άλλοι οδηγοί: Ναι, μακάρι να μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό, το πίσω μέρος δεν κάνει αυτό που θέλω. Αλλά, δεν έχει βρεθεί πίσω από το τιμόνι ενός άλλου μονοθεσίου. Οπότε, προφανώς, είναι καλός. Και υπάρχει ένα στοιχείο του η άγνοια είναι ευτυχία».
«Υπάρχει μια μικρή απογοήτευση στο άθλημα όσον αφορά ότι, τη μια χρονιά σε ξεχνούν, αλλά την επόμενη, έχεις ένα μονοθέσιο που μπορεί να το κάνει και όλοι λένε ότι είσαι ο καλύτερος. Δεν ξέρω πως μου φαίνεται αυτό. Είναι ίσως το απόλυτο… το μίσος δεν είναι η σωστή λέξη. Αλλά είναι σαν σχέση αγάπης-μίσους που είχα με το άθλημα».
«Όταν όλα πάνε καλά, είναι το καλύτερο άθλημα στον κόσμο, και το συναίσθημα είναι τόσο υψηλό. Αλλά προφανώς συμβαίνουν πράγματα που δεν είναι υπό τον έλεγχό σου και μπορεί να δίνεις το 100%, αλλά δεν παίρνεις πάντα την ανταμοιβή».
«Αυτό είναι το σημείο όπου είναι αποκαρδιωτικό. Και όσο γοητευτικό και φοβερό και αν είναι το άθλημα και όσο προνομιούχος και αν είμαι που κάνω ως δουλειά και όνειρό μου, είναι αποκαρδιωτικό. Κανείς δεν θέλει να ελέγχεται εξονυχιστικά. Δεν είναι διασκεδαστικό».
«Αλλά εκτιμώ ότι αυτό συμβαίνει όταν προσπαθείς να είσαι ο καλύτερος στον κόσμο σε κάτι και να βγάζεις τον εαυτό σου προς τα έξω. Εκτιμώ ότι αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού. Είναι αυτό για το οποίο υπέγραψα. Είναι απλά κάτι επιπλέον που πρέπει να αντιμετωπίσεις».
