To GP Ιαπωνίας έφερε και πάλι στο προσκήνιο το πρόβλημα των σύγχρονων μονοθεσίων της Formula 1 με τη βροχή, το οποίο έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας σε συχνή καθυστέρηση έναρξης των αγώνων και τη μη διεξαγωγή του περυσινού GP Βελγίου, παρότι τα ελαστικά βροχής της Pirelli έχουν τη δυνατότητα να «διώχνουν» 85 λίτρα νερού (ανά ελαστικό) σε ταχύτητα 300 χλμ./ώρα.
Στο προσκήνιο βρίσκεται ο παράγοντας της ασφάλειας, στον οποίο δίνεται ολοένα και περισσότερη προτεραιότητα ανά τα χρόνια, με τη χαμηλή ορατότητα είναι ένα από τα βασικά προβλήματα. Όπως αναφέρει ο αγωνιστικός διευθυντής της Pirelli, Mario Isola: «Με ένα ελαστικό βροχής, αναπτύσσεται τριπλάσιο σπρέι από τα ενδιάμεσα ελαστικά».
Ωστόσο, έπειτα από το φετινό GP Ιαπωνίας, ο Sebastian Vettel είχε δηλώσει: «Είμαστε αναγκασμένοι να πάμε με τα ενδιάμεσα ελαστικά επειδή τα ελαστικά βροχής είναι σκουπίδια… Συγγνώμη, όχι τόσο καλά. Έτσι, σπρώχνουμε τους εαυτούς μας από τη μία έκτακτη ανάγκη στην άλλη. Όλοι οι οδηγοί χρησιμοποιούσαν λάθος ελαστικά».
«Είμαστε όλοι υπεύθυνοι γι’ αυτό, αλλά έχουμε ενδιάμεσα ελαστικά που είναι πολύ πιο γρήγορο από τα ελαστικά βροχής. Το βρεγμένο είναι καλύτερο για τις συνθήκες, αλλά τόσο αργό που αναγκάζεσαι να είσαι με το επόμενο ελαστικό. Αυτό πρέπει να βελτιωθεί».
Ο δύο φορές Πρωταθλητής της F1 Max Verstappen προσφέρθηκε εθελοντικά να κάνει δοκιμές για να βελτιωθούν τα ελαστικά βροχής. Εντούτοις, η λύση δεν είναι τόσο απλή, όπως η κατασκευή ελαστικών βροχής που διώχνουν περισσότερο νερό, διότι πρέπει να υπάρχει περιοχή συνθηκών που οι δυνατότητες των δύο ελαστικών επικαλύπτονται, για να επιτρέπουν την ομαλή μετάβαση μεταξύ τους.
Ο πρώην οδηγός της F1 και πρόεδρος του συνδέσμου των οδηγών (GPDA), o Alex Wurz, έριξε περαιτέρω φως στους λόγους για τους οποίους στη σύγχρονη F1 η διεξαγωγή αγώνων στο βρεγμένο είναι πιο δύσκολη.
Ο Wurz δήλωσε: «Οι κατασκευαστές ελαστικών δεν επιτρέπεται πλέον να χρησιμοποιούν τις ίδιες χημικές ουσίες, τα αποσκληρυντικά και τα πολύ ειδικά έλαια, που έκαναν τα ελαστικά μοναδικά κατά την περίοδο του πολέμου των ελαστικών στη δεκαετία του 1990 και του 2000. Πρόκειται επίσης για ελαστικά μίας μόνο μάρκας. Έτσι, αν θέλουμε να αυξήσουμε την πρόσφυση, κάτι που είμαι σίγουρος ότι μπορεί να κάνει η Pirelli, υπάρχει και ο παράγοντας του κόστους».
«Τα ελαστικά είναι επίσης φαρδύτερα, κάτι που μπορεί να είναι πιο σημαντικό από τους προηγούμενους παράγοντες. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο για αυτά να παρουσιάσουν υδρολίσθηση ή μείωση της επιφάνειας επαφής (contact patch), λόγω της εκτόπισης του νερού. Επιπλέον, αν έχουν μεγαλύτερα φαρδύτερα αυλάκια, τότε τα κομμάτια που προεξέχουν καταστρέφονται πιο εύκολα».
Ο Mario Isola προσέθεσε: «Έχουμε τα εργαλεία να τροποποιήσουμε τα ελαστικά. Το πρόβλημα είναι η ορατότητα». Σε αυτό συμβάλλουν και τα σύγχρονα μονοθέσια που έχουν ως στόχο να διευκολύνουν τις μάχες στην πίστα. Αυτό σημαίνει ότι διώχνουν το νερό προς τα επάνω, δυσχεραίνοντας την ορατότητα. Επίσης, σε σύγκριση με τα μονοθέσια πριν από το 2017, τα σύγχρονα είναι φαρδύτερα.
Όπως εξηγεί ο Alex Wurz: «Το αεροδυναμικό φορτίο αυξάνεται συνεχώς. Είναι επίσης ένα φαρδύτερο μονοθέσιο, οπότε υπάρχει μεγαλύτερη επιφάνεια που αλληλοεπιδρά με το έδαφος και περισσότερο νερό που ανασηκώνεται, λίγο περισσότερο από 10%».
Ο 48χρονος Αυστριακός ανέφερε επίσης την ιδέα να έχει η διεύθυνση αγώνων της F1 την επιλογή να στείλει τους οδηγούς στην πίστα για «πληροφοριακούς γύρους», παρόμοιους με τους αναγνωριστικούς γύρους που πραγματοποιούν τα μονοθέσια στο 10λεπτο που ξεκινάει 40 λεπτά πριν από την εκκίνηση, για να παραταχθούν στο grid. Αυτή η ιδέα έχει συζητηθεί μόνο εντός του GPDA, μέχρι στιγμής.
Σύμφωνα με τον Wurz, η διεύθυνση αγώνων «θα μπορούσε να πει, αν οι ομάδες συμφωνούσαν με αυτή τη διαδικασία, ότι σε 10 λεπτά θα στείλουμε τα μονοθέσια στην πίστα, σαν να είναι ένας γύρος για την εκκίνηση. Σε αυτόν το γύρο, όλοι οι οδηγοί θα έβλεπαν πως είναι οι συνθήκες. Θα μπορούσαμε να έχουμε τις 20 απόψεις των οδηγών που θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο. Και τότε θα είναι μια πολύ πιο τεκμηριωμένη -από τους οδηγούς- απόφαση για τη FIA».
«Θα πρέπει να διευθετηθεί η απόσταση αγώνα και τα φορτία καυσίμων κ.λπ., αλλά νομίζω ότι μπορούμε να βρούμε μια λύση, γιατί θα ήταν χρήσιμο». Ο Wurz πιστεύει επίσης ότι η F1 θα μπορούσε να εξετάσει και τη χρήση λύσεων υψηλής τεχνολογίας για να βοηθήσει στην καλύτερη λήψη αποφάσεων σχετικά με την ορατότητα.
Ο Wurz ανέφερε: «Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αισθητήρες ορατότητας και τότε δεν είναι μια ανθρώπινη απόφαση, αλλά γίνεται μια ποσοτική απόφαση που βασίζεται στην τεχνολογία. Θα μπορούσαν να υπάρξουν πρόσθετα εργαλεία απλά για να διασφαλίσουμε ότι είμαστε συνεπείς από την μία περίσταση στην άλλη».
