Βαθύς και ρυθμικός: αυτός είναι ο ήχος του κινητήρα V8 της Lamborghini, όπως τον περιέγραψαν ο διεθνώς αναγνωρισμένος μουσικός παραγωγός Alex Trecarichi και ο Mauro Mautone, συντονιστής ολόκληρου του οχήματος στο τμήμα NVH (θορύβου και δονήσεων) της ιταλικής μάρκας, όταν παρουσίασαν την τρίτη συλλογή The Engine Songs V8, εμπνευσμένη αυτή τη φορά από τον ήχο Urus Performante1.
Μετά το λανσάρισμα των δύο playlists που εναρμονίζονται με τον V12 κινητήρα της Aventador LP 780-4 Ultimae2 και τον V10 της Huracan Tecnica3 στο Spotify, ο μουσικός εορτασμός των κινητήρων εσωτερικής καύσης της Lamborghini συνεχίζεται με ένα νέο κεφάλαιο για τον V8, εμπνευσμένο αυτή τη φορά από ήχους ικανούς να αναδύονται ακόμη και από χαμηλότερες στροφές.
Η Urus αποδίδει εκρηκτική ροπή ήδη από τις 2.000 σ.α.λ. με τους ήχους των τυμπάνιων συμφωνικής ορχήστρας και της μπότας που σφυροκοπούν αδιάκοπα καθώς η ταχύτητα αυξάνεται. «Ο βαθύς ήχος των τυμπάνων: αυτό είναι το όργανο που αντιπροσωπεύει περισσότερο από κάθε άλλο το αποτέλεσμα της λειτουργίας του V8 και τονίζει την κίνηση των εμβόλων μέσα στους κυλίνδρους», εξήγησε ο Mautone.
«Για τη δημιουργία της playlist, όπως πάντα, ξεκίνησα από την ανάλυση της βασικής συχνότητας του κινητήρα», εξήγησε ο Trecarichi, δημιουργός της τριλογίας The Engine Songs μαζί με τους μηχανικούς ήχου της Lamborghini. «Στην περίπτωση της Urus, η θεμελιώδης συχνότητα ήταν τα 50 hertz, που ταιριάζει με τις βασικές δονήσεις των ντραμς. Έτσι, ένα σημαντικό μέρος της λίστας αναπαραγωγής έπρεπε να αντιπροσωπεύεται από το ρυθμό».
Εφαρμόζοντας και πάλι τους τύπους του μετασχηματισμού Fourier και με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, τα τρία εκφραστικά στάδια του 8κύλινδρου κινητήρα της Urus (ρελαντί, cruise και τελική ταχύτητα) βρήκαν και πάλι τον αντίστοιχο ήχο τους σε ένα σύνολο 24 τραγουδιών, ενισχύοντας τα συναισθήματα δέσμευσης και ανταμοιβής πίσω από το τιμόνι σε όλες τις συνθήκες.
Όταν βρίσκεται στο ρελαντί, ο κινητήρας της Urus Performante «τραγουδά» σε Ντο, την ίδια τονικότητα με την ηλεκτρική σάλσα του «Un Gitano Perdido» του Gabriel Dominguez. Στις 4.000 σ.α.λ., οι δονήσεις ταιριάζουν με το Σολ, από όπου απελευθερώνεται η ψυχή του τραγουδιού «Boogie Fever». Στις 7.000 στροφές ανά λεπτό, η τονικότητα ανεβαίνει σε Ρε δίεση, στην οποία ερμηνεύουν οι White Lies το «Is Μy Love Enough?».
Πρόκειται για ένα πάντρεμα μεταξύ κινητήρα και μουσικής που για άλλη μια φορά χρησιμοποιεί με τις αρχές της ψυχοακουστικής: την επιστήμη που γεφυρώνει το υποβλητικό συναίσθημα και τη φυσική του ήχου για να μετατρέψει την εμπειρία πίσω από το τιμόνι σε φαντασία.
«Η οδήγηση της Urus Performante με το The Engine Songs να παίζει στο παρασκήνιο, σε κάνει να θέλεις να ταξιδέψεις προς το βορά, χωρίς ακριβή προορισμό», δήλωσε ο Trecarichi. «Εγώ, από την άλλη πλευρά, φαντάστηκα μια πίστα ράλλυ βαθιά στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών, διασκεδάζοντας στο τιμόνι με τους καλύτερους φίλους μου», κατέληξε ο Mautone.
