Οι Maserati Tipo 60/61, κοινώς αναφερόμενες ως Birdcage, είναι μια σειρά σπορ αγωνιστικών αυτοκινήτων που παρήχθησαν μεταξύ 1959 και 1961 από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία, για ιδιώτες που συμμετείχαν σε αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των θρυλικών 24 Ωρών του Le Mans. Χρησιμοποιούσε ένα περίπλοκο σωληνωτό πλαίσιο, που αποτελούνταν από περίπου 200 χαλύβδινους σωλήνες ενός κράματος χρωμίου-μολυβδαίνιου συγκολλημένους μεταξύ τους, τοποθετημένους σε τριγωνικό σχηματισμό στις περιοχές υψηλού φορτίου, εξ ου και το προσωνύμιο «Birdcage» (κλουβί πουλιών).
Αυτός ο σχεδιασμός παρείχε ένα πιο άκαμπτο και, ταυτόχρονα ελαφρύτερο πλαίσιο από άλλα αγωνιστικά αυτοκίνητα της εποχής. Η ομάδα Camoradi έγινε διάσημη αγωνιζόμενη με τις Tipo 61, αλλά, παρά το γεγονός ότι ήταν πολύ ανταγωνιστική, η Birdcage ήταν αναξιόπιστη και εγκατέλειψε από πολλούς αγώνες.
Το 1958, η οικογένεια Orsi (ιδιοκτήτες της Maserati) ανέθεσε στον τεχνικό διευθυντή Giulio Alfieri να επινοήσει τεχνικές λύσεις για να κάνει τα αγωνιστικά αυτοκίνητα της ιταλικής μάρκας πιο ανταγωνιστικά στην πίστα και του δόθηκε ελευθερία κινήσεων, παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της εταιρείας εκείνη την εποχή. Τον Οκτώβριο του 1958, ο Alfieri και η ομάδα του σκέφτηκαν την καινοτόμο χρήσης 200 μικρών χαλύβδινων σωλήνων με διάμετρο μεταξύ 10 και 15 χλστ. και πολύ μικρού μήκους, συγκολλημένων μεταξύ τους σε ένα περίπλοκο πλέγμα για να σχηματίσουν μια δομή σαν κλωβό.
Ένας 4κύλινδρος κινητήρας 1.990 κ.εκ. που είχε παρθεί από την Maserati 200S, τοποθετήθηκε στο εμπρός μέρος του αυτοκινήτου σε γωνία 45 μοιρών, και προς το κέντρο, για καλύτερο κέντρο βάρους. Ο κινητήρας ήταν σημαντικά τροποποιημένος, έχοντας ανασχεδιασμένες κυλινδροκεφαλές, με διάμετρο και διαδρομή εμβόλων 93×72 χλστ., διπλά καρμπυρατέρ Weber 45 DCO3, διπλή ανάφλεξη με μπαταρία Marelli και αναθεωρημένο σύστημα εξάτμισης, που απέδιδε ισχύ 203 ίππων. Η ανάρτηση αποτελούνταν από σπειροειδή ελατήρια, με De Dion άξονες. Οι τεχνικές κατασκευής που χρησιμοποιήθηκαν για το πλαίσιο επέτρεψαν να διατηρηθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα το βάρος: μόλις 570 κιλά.
Το πρώτο αυτοκίνητο ολοκληρώθηκε το Μάιο του 1959 και δόθηκε στον Stirling Moss για δοκιμές. Οι αρχικές δοκιμές αποκάλυψαν ρωγμές στο πλαίσιο. Η ομάδα εξέλιξης θα έλυνε το πρόβλημα αλλάζοντας την ποιότητα του χάλυβα που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του πλαισίου. Στις 12 Ιουλίου 1959, η Tipo 60 κέρδισε τον πρώτο της αγώνα, με οδηγό τον Moss, στη Rouen της Γαλλίας. Αυτό τράβηξε την προσοχή των αμερικανικών αγωνιστικών ομάδων που συμμετείχαν στην κατηγορία των 3 λίτρων.
Μετά από απαιτήσεις για τη διάθεση μιας 3λιτρης παραλλαγής του αυτοκινήτου, ο κυβισμός του κινητήρα αυξήθηκε στα 2.890 κ. εκ., γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της ισχύος κατά 51 ίππους. Το βάρος αυξήθηκε στα 600 κιλά, λόγω της χρήσης ενός αναθεωρημένου άξονα στον κινητήρα. Αυτή η αλλαγή δεν επηρέασε την κατανάλωση καυσίμου, γεγονός που έδωσε στο αυτοκίνητο ένα σημαντικό πλεονέκτημα κατά τη διάρκεια των αγώνων. Η αναθεωρημένη έκδοση του αυτοκινήτου ονομάστηκε Tipo 61.
Οι εντυπωσιακές επιδόσεις των Tipo 60 είχαν τραβήξει την προσοχή του Αμερικανού οδηγού Lloyd “Lucky” Casner, που θα δημιουργούσε την ομάδα της Camoradi και ο οποίος ζήτησε από τη Maserati τη μετατροπή της Birdcage σε 3λιτρη. Οι αρχικοί αγώνες με οδηγό τον Carroll Shelby θα ήταν προβληματικοί. Το αυτοκίνητο έδειξε ελπιδοφόρες επιδόσεις στο Targa Florio του 1960 με οδηγό τον Umberto Maglioli, αλλά εγκατέλειψε λόγω βλάβης στον κινητήρα. H ομάδα του Casner συμμετείχε με τρεις Tipo 61 στις 24 Ώρες του Le Mans το 1960.
H 3λιτρη Birdcage επέδειξε εντυπωσιακή απόδοση, και διατηρούσε προβάδισμα πάνω από 4 λεπτά έναντι των αυτοκινήτων της αντίπαλης Ferrari. Ωστόσο, ένα πρόβλημα αλλά ένα πρόβλημα στον κινητήρα κατέστρεψε τις ελπίδες για νίκη. Οι Birdcage δεν κέρδισαν ποτέ το Le Mans λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας, ωστόσο τόσο το 1960 όσο και το 1961 η Camoradi κέρδισε τα 1000 χλμ. του Nürburgring.
Το πλήρωμα, αποτελούμενο από τους Stirling Moss και Dan Gurney, κέρδισε τον αγώνα 1000 χλμ. στο θρυλικό Nordschleife 1960, ενώ οι Masten Gregory και Gino Munaron τερμάτισαν τρίτοι. To 1961, μία από τις Maserati Tipo 61 που συμμετείχε στις 24 Ώρες του Le Mans, έφτασε σε ταχύτητα 270 χλμ./ώρα, σημειώνοντας νέο ρεκόρ για 3λιτρο σπορ αυτοκίνητο. Την ίδια χρονιά, οι Masten Gregory και Lloyd Casner, πέτυχαν άλλη μια νίκη στα 1000 χλμ. του Nürburgring.
Η Birdcage κέρδισε επίσης τέσσερα ιταλικά πρωταθλήματα αναβάσεων, με οδηγούς τους Odoardo Govoni το 1960, 1961, 1962 και τον Nino Todaro το 1963 καθώς επίσης και δύο ιταλικά πρωταθλήματα αγώνων πίστας, το 1960 με τον Mennato Boffa, και το 1963 με τον Nino Todaro.
Στη σύγχρονη εποχή, η εμπορική έκδοση της Maserati MC 12 ήταν διαθέσιμη σε λευκό χρώμα με μπλε ρίγες ως φόρος τιμής στην Tipo 61 και την αγωνιστική ομάδα Camoradi. Επιπλέον, στην 75η επέτειο από την ίδρυση της Pininfarina, η Maserati παρουσίασε το 2005 το λειτουργικό concept car 800 ίππων Birdcage 75th, το οποίο δεν είχε θύρες, αλλά ένα κουβούκλιο που ανασηκωνόταν, επιτρέποντας την είσοδο στη διθέσια καμπίνα.
