Οι περισσότεροι θεωρούν το GP Ουγγαρίας του 1986 ως το πρώτο στην ιστορία. Αυτό ισχύει για τη Formula 1, αλλά όχι συνολικά. Διότι 50 χρόνια πριν ο Bernie Ecclestone φέρει τη Formula 1 για πρώτη φορά στην άλλη πλευρά του σιδηρούν παραπετάσματος με τον αγώνα στην νεόκτιστη τότε πίστα του Hungaroring, οι μεγαλύτεροι αστέρες του μηχανοκίνητου αθλητισμού είχαν ταξιδέψει στην ουγγρική πρωτεύουσα για να αναμετρηθούν μεταξύ τους.
Στην καρδιά της Βουδαπέστης, στο Nepliget (Λαϊκό Πάρκο, το μεγαλύτερο της πόλης), περίπου 22 χλμ. μακριά από το Hungaroring, διεξήχθη στις 21 Ιουνίου του 1936 το πρώτο GP Ουγγαρίας. Η πίστα είχε μήκος 5 χλμ. διέθετε 11 αριστερές και 11 δεξιές στροφές και ο αγώνας διήρκεσε 50 γύρους (250 χλμ).
Μονάδες του στρατού έκλεισαν την περιοχή, έφτιαξαν γέφυρες πρόσβασης, τηλεφωνικό δίκτυο και τοποθέτησαν 600 αμμόσακους σε ορισμένα επικίνδυνα σημεία της πίστας. Αξιοσημείωτη είναι η χρήση ηλεκτρικού συστήματος χρονομέτρησης με φωτοκύτταρα, το οποίο παρείχε ακρίβεια 1 εκατοστού του δευτερολέπτου.
Μεταξύ 70.000 και 100.000 θεατές συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν τα θηριώδη αυτοκίνητα Grand Prix και ανάμεσά τους ήταν και ο αντιβασιλέας της Ουγγαρίας, Miklοs Horthy. Άλλωστε, η Ουγγαρία είχε ήδη ιστορία στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, καθώς ο νικητής του πρώτου αγώνα που ονομάστηκε Grand Prix, στη Γαλλία το 1906, ήταν ο Αυστρο-Ούγγρος Ferenc Sziz, με Renault.
Ήταν η εποχή που οι χρηματοδοτούμενες από τη ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας Mercedes και Auto Union («πρόγονος» της Audi), είχαν ξεκινήσει να κυριαρχούν τις πίστες της Ευρώπης. To 1935 είχαν κατακτήσει τη νίκη σε 9 από τους 11 σημαντικούς αγώνες στους οποίους συμμετείχαν και ο Γερμανός θρύλος Rudolf Caracciola (o αυθεντικός Regenmeister – μαέστρος της βροχής, περίπου 60 χρόνια πριν τον Michael Schumacher), οδηγός της Mercedes, είχε κατακτήσει τον τίτλο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Μόλις μία εβδομάδα πριν από το GP Ουγγαρίας, ο μόλις 26 ετών τότε Bernd Rosemyer, είχε κατακτήσει τη νίκη στον αγώνα Eifelrennen, στο Nurburgring, τερματίζοντας πάνω από 2 λεπτά μπροστά από τον Tazio Nuvolari, με την παράξενη Auto Union Type C, στην πυκνή ομίχλη της «Πράσινης Κόλασης», με την καταπληκτική του όραση και φυσικά την απίστευτη ταχύτητά του. Η επιτυχία αυτή του κέρδισε το προσωνύμιο «Wunderkindt» (το παιδί θαύμα).
Ο Rosemeyer, που θα παντρευόταν ένα μήνα μετά την Elly Beinhorn, μία από τις πρωτοπόρους γυναίκες αεροπόρους, έκανε αισθητή την παρουσία του στο προσκήνιο της αγωνιστικής επικαιρότητας, έχοντας καταφέρει να προσαρμοστεί στην ιδιότροπη οδηγική συμπεριφορά της πρωτοποριακής Auto Union, όπου ο 6λιτρος V16 που ξεπερνούσε σε απόδοση τους 500 ίππους ήταν τοποθετημένος πίσω από τον οδηγό.
Ωστόσο, ο έμπειρος Tazio Nuvolari, ο ήρωας των Ιταλών και εφευρέτης της πλαγιολίσθησης ισχύος ως πιο αποτελεσματικό τρόπο να στρίψουν τα δυσκίνητα αγωνιστικά αυτοκίνητα της εποχής, δεν είχε πει ακόμα την τελευταία του κουβέντα. Η Scuderia Ferrari (που ήταν η επίσημη αγωνιστική ομάδα της Alfa Romeo) είχε αποφασίσει να παρατάξει τις 8κύλινδρες 8C-35 με κινητήρα 3,8 λίτρων και απόδοση 330 ίππων, αντί για τα 12κύλινδρα μονοθέσια, καθώς λόγω της χαμηλότερης ισχύος τους, ήταν πιο ευέλικτα στις κλειστές στροφές της πίστας.
Οι γερμανικές ομάδες παράταξαν τρία μονοθέσια η κάθε μία. Πέραν από τον Caracciola, η Mercedes διέθετε τον Manfred von Brauchitsch και τον Μονεγάσκο Louis Chiron, ενώ στην Auto Union, τον Rosemeyer πλαισίωναν ο Γερμανός Hans Stuck (πατέρας του οδηγού F1 της δεκαετίας του 1970) και ο Ιταλός Achille Varzi, o μεγάλος αντίπαλος του Nuvolari και ένας από τους πρώτους «εγκεφαλικούς» οδηγούς της ιστορίας, με καθαρές και επαναλαμβανόμενες αγωνιστικές γραμμές, ο οποίος όμως σύντομα θα παραδιδόταν στον εθισμό του στη μορφίνη.
Στη Ferrari, τον Nuvolari πλαισίωσε οι Mario Tadini (εξαιρετικός οδηγός στις αναβάσεις) καθώς δεν παρευρέθηκε ο μαρκήσιος Antonio Brivio, ο άνθρωπος που θεωρείται ότι ήταν εμπνευστής της ιδέας διοργάνωσης ενός Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Οδηγών στα τέλη της δεκαετίας του 1940, που τελικά ονομάστηκε Formula 1. Μεταξύ συμμετεχόντων του GP Ουγγαρίας του 1936 ήταν και ο διάσημος Ούγγρος οδηγός Laszlo Hartmann, με μια Maserati 6CM.
Ο δήμαρχος της Βουδαπέστης Karoly Szendy ήταν αυτός που έριξε της σημαία στις 10:35 για την εκκίνηση του πρώτου GP Ουγγαρίας στην ιστορία. Ο Rosemeyer τέθηκε επικεφαλής, με τους Stuck, von Brauchitsch, Caracciola και Nuvolari να τον ακολουθούν, με τον Ιταλό να προστατεύει τα ελαστικά του. Σύντομα ο Stuck άρχισε να χάνει θέσεις.
Στον 11ο γύρο ο Caracciola πέρασε επικεφαλής, έχοντας προσπεράσει νωρίτερα και τον team-mate του στη Mercedes, von Brauchitsch, αλλά δεν κατάφερε να κάνει διαφορά από την Auto Union του Rosemeyer, o οποίος ανέκτησε την πρωτοπορία ακριβώς στο μέσο του αγώνα. Ο Caracciola θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει, λόγω προβλήματος στον κινητήρα.
Στον 30ό γύρο, ο Nuvolari κατάφερε να προσπεράσει τον von Braucitsch για τη 2η θέση, με το Γερμανό να κάνει τετ-α-κέ, χτυπώντας μερικούς αμμόσακους. Η διαφορά του επικεφαλής Rosemeyer με τον Nuvolari ήταν μόλις 8 δλ., με τον Ιταλό να πιέζει πλέον. Η Alfa Romeo πέρασε στην 1η θέση στον 35ο γύρο και ο Nuvolari είχε αναπτύξει διαφορά 6 δλ. έως τον 40ό γύρο.
Στις κλειστές στροφές του Nepliget, η ευέλικτη Alfa Romeo υπερτερούσε της Auto Union, η οποία πέραν του γεγονότος ότι είχε 16 εκ. μεγαλύτερο μεταξόνιο, με τον κινητήρα τοποθετημένο πίσω, παρουσίαζε εκτεταμένη υπερστροφή, με το τιμόνι να δονείται συνεχώς. Τα γάντια του Rosemeyer είχαν σκιστεί και μάτωναν τα χέρια του, προσπαθώντας να διατηρήσει το θηρίο των 500+ ίππων εντός πίστας.
Ο Nuvolari είδε την καρό σημαία πρώτος με το πίσω δεξιό ελαστικό του να είναι φανερά καταπονημένο. Ο Rosemeyer πάλεψε μέχρι το τέλος και τερμάτισε 14 δλ. πίσω από τον Ιταλό και δύο γύρους εμπρός από τον Achille Varzi, για την Auto Union. Και οι τρεις Mercedes εγκατέλειψαν.
Πρόσφατα, ορισμένες από τις σπάνιες εικόνες που τράβηξε εκείνη την ημέρα ο Ούγγρος φωτογράφος Jozsef Horvath, δημοσιεύθηκαν χωρίς περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων και είναι αυτές που κοσμούν το παρόν κείμενο. Στα πλαίσια του Grans Prix, διοργανώθηκαν επίσης αγώνες μοτοσικλετών και sidecar.
