Ο αριθμός 13 ήταν τυχερός αριθμός για την ασφάλεια των οχημάτων πριν από 50 χρόνια. Η Mercedes-Benz παρουσίασε το πειραματικό όχημα ασφάλειας (Experimental Safety Vehicle για συντομία: ESF 13), στην εμπορική έκθεση «Transpo 72» στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ το 1972. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, με λύσεις όπως σύστημα φρένων ABS, αερόσακους για όλους τους επιβάτες, ένα σύστημα προβολέων με φως αλογόνου καθώς και άλλα πρωτοποριακά στοιχεία.
Η ESF 13 αποτέλεσε μέρος ενός ολοκληρωμένου προγράμματος εξέλιξης των συστημάτων ασφάλειας της Mercedes-Benz τη δεκαετία του 1970, στο πλαίσιο του οποίου δημιουργήθηκαν περισσότερα από 30 πειραματικά οχήματα δοκιμών. Η ESF 13 ήταν βασισμένη σε μια Mercedes-Benz 250 (W 114), ενώ οι μηχανολόγοι χρησιμοποίησαν επίσης εξαρτήματα από την σπορ 350 SL (R 107).
Ακόμα και οπτικά, το κάπως φουτουριστικής εμφάνισης όχημα ξεχώριζε ήδη από το επιτυχημένο μοντέλο στο οποίο βασίστηκε. Τεχνικά, ο κατάλογος των λύσεων ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας που ενσωματώθηκαν στο ESF 13 ήταν μακρύς.
Εκτός από το ABS, το σύστημα προβολέων αλογόνου, τα συστήματα υαλοκαθαριστήρων για τους προβολείς, το παρμπρίζ, καθώς και το πίσω τζάμι, οι μηχανικοί παρουσίασαν πολλές άλλες λύσεις. Για την περαιτέρω βελτίωση της παθητικής ασφάλειας των επιβατών του οχήματος αλλά και των πεζών, διάφορα εξαρτήματα επενδύθηκαν με αφρό πολυουρεθάνης, όπως οι πόρτες, οι κολόνες και το πλαίσιο της οροφής.
Στα εμπρός καθίσματα υπήρχαν ζώνες ασφαλείας τριών σημείων με περιοριστές δύναμης, οι οποίες προσδένονταν αυτόματα όταν έκλεινε η πόρτα. Το τιμόνι ασφαλείας απορροφούσε συγκρούσεις, ενώ διέθετε επίσης αερόσακους οδηγού και συνοδηγού, καθώς και για τους πίσω επιβάτες. Στα πίσω καθίσματα υπήρχαν επίσης ζώνες ασφαλείας τριών σημείων.
Ενώ τα καθίσματα του οδηγού και του συνοδηγού διέθεταν προσκέφαλα, στο πίσω μέρος υπήρχε ένα δίχτυ ασφάλειας. Στο ESF 13 έκαναν έτσι πρεμιέρα πολλές τεχνολογίες που αργότερα βρήκαν το δρόμο τους για τη σειριακή παραγωγή. Για παράδειγμα, το ABS έγινε στάνταρ στην S-Class της σειράς 116 το 1978 και ο αερόσακος οδηγού ακολούθησε στην S-Class της σειράς 126 το 1981.
Οι καινοτομίες της Mercedes-Benz ESF 13
- Σχεδιασμένη για ταχύτητες πρόσκρουσης έως 80 χλμ./ώρα
- Πέντε ζώνες 3 σημείων, η καθεμία εξοπλισμένη με τρεις περιοριστές δύναμης, αυτόματη πρόσδεση εμπρός
- Αερόσακοι οδηγού και συνοδηγού, με έναν συμπληρωματικό αερόσακο στην πλάτη κάθε εμπρός καθίσματος, σχεδιασμένο για την προστασία των πίσω επιβατών στα ακρινά καθίσματα
- Κινητήρας δοκιμών V6 για την εξασφάλιση χώρου παραμόρφωσης στο μπροστινό μέρος
- Περιοχές πρόσκρουσης στο εσωτερικό επενδυμένες με αφρό πολυουρεθάνης, όπως οι πόρτες, οι κολόνες και το πλαίσιο της οροφής
- Ηλεκτρικά παράθυρα αντί για περιστροφικές μανιβέλες στις πόρτες
- Υαλοκαθαριστήρας, έλεγχος εύρους προβολέων, παράλληλος υαλοκαθαριστήρας πίσω παραθύρου
- Πλευρικά φώτα σήμανσης, πίσω φώτα με ρελέ ακινητοποίησης και συσκευή ελέγχου
- Εμπρός και πίσω παράθυρα από γυαλί με πολλαπλές συγκολλημένες στρώσεις
- Πεντάλ με στρογγυλεμένο κάτω μέρος
- Σύστημα πέδησης με ABS
- Συνολικό μήκος: 5.235 χιλιοστά (550 χιλιοστά περισσότερο από το κανονικό μοντέλο παραγωγής)
- Επέκταση του εμπρός μέρους, συμπεριλαμβανομένου του υδραυλικού αμορτισέρ: 420 χιλιοστά
- Προφυλακτήρες τοποθετημένοι έτσι ώστε να είναι προσβάσιμοι από κάτω
- Βάρος: 2.100 κιλά (705 κ. περισσότερα από το κανονικό μοντέλο παραγωγής)
