Λίγο καιρό πριν το επίσημο λανσάρισμά της Laguna του 2001, ο Bernard Dumondel, επικεφαλής προϊόντος για το μοντέλο της Renault, έμενε σε ένα ξενοδοχείο στο Λουξεμβούργο. Ανοίγοντας το δωμάτιό του με μία μαγνητική κάρτα, συνέλαβε την ιδέα: γιατί να μη χρησιμοποιούμε μία ανέπαφη κάρτα, αντί για το συμβατικό κλειδί, για το ξεκλείδωμα ενός αυτοκινήτου; Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα πίσω από την κάρτα hands-free.
Ο Bernard αποφάσισε να παρουσιάσει ένα πρωτότυπο της ιδέας του στον διευθυντή του προγράμματος. H ιδέα αυτή συνάρπασε τα Διευθυντικά στελέχη της Renault (μεταξύ των οποίων και τον ίδιο τον Louis Schweitzer, τον μετέπειτα CEO της Renault) και τελικά το όλο project εγκρίθηκε, υιοθετήθηκε και η ευρεσιτεχνία κατοχυρώθηκε
H εφεύρεση της κάρτας hands-free ήταν μια μεγάλη πρόκληση με αρκετό ρίσκο. Παρά το ρεκόρ των 5 αστέρων στις δοκιμές πρόσκρουσης του Euro NCAP, τους μήνες που ακολούθησαν το λανσάρισμά του, η Laguna II αντιμετώπισε αρκετές τεχνικές δυσκολίες. Το ίδιο συνέβη και με την πρώτη έκδοση της κάρτας hands-free. Το σήμα της παρεμποδίζονταν από διάφορα αντικείμενα στο κοντινό περιβάλλον, όπως τα φώτα neon που υπήρχαν συχνά σε κλειστά γκαράζ. Η τεχνολογία βρισκόταν ακόμα σε νηπιακό στάδιο.
Παρά την εμπεριστατωμένη έρευνα που βασίστηκε σε πάνω από 6.000 συνεντεύξεις με πελάτες, με στόχο την εξεύρεση του τρόπου ζωής τους, των συνηθειών τους και των προσδοκιών τους, η Renault δεν είχε και πολύ χρόνο για να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες δοκιμές σε πρωτότυπα, να προβλέψει κάθε πιθανή χρήση και, ακολούθως, να αντιμετωπίσει κάθε απροσδόκητο πρόβλημα.
Σε μία εντατική προσπάθεια ικανοποίησης των πελατών, οι μηχανικοί και οι σχεδιαστές της Renault ανασχεδίασαν το σύστημα από την αρχή, ώστε να προσφέρουν στη συνέχεια μία πιο ολοκληρωμένη λύση. Για την περίπτωση δυσλειτουργίας της κάρτας, ή για όταν η κάρτα θα έμενε από μπαταρία, οι μηχανικοί της Renault ενσωμάτωσαν στη θήκη της ένα μικρό κλειδί για τη μίζα.
20 χρόνια τεχνολογικής εξέλιξης
Καθόλη τη διάρκεια των 20 ετών από τη δημιουργία της, η κάρτα hands-free της Renault υπέστη συνεχείς τροποποιήσεις. Τόσο στην εμφάνιση, όσο και στην τεχνολογία της.
Το 2001, η πρώτη της έκδοση κατασκευαζόταν με εξοπλισμό της προμηθεύτριας εταιρείας Valeo και έγινε γνωστή ως η «πρακτική» κάρτα. Όποιος κρατούσε την κάρτα μπορούσε να κλειδώσει και να ξεκλειδώσει το αυτοκίνητο πατώντας ένα κουμπί είτε πάνω στην κάρτα, ή στη χειρολαβή της πόρτας. Η στάνταρ εκδοχή χρησίμευε σαν remote control ή μπορούσε να αναβαθμιστεί σε μοντέλο ‘hands-free’. Στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, στην κεντρική κονσόλα υπήρχε μία σχισμή για την κάρτα και ένα πλήκτρο για την εκκίνηση του κινητήρα.
Το 2007, η Renault παρουσίασε τη ‘μαγική’ κάρτα. Κρατώντας την προσωπική του κάρτα, ο οδηγός χρειαζόταν μόνο να πιάσει τη χειρολαβή για να ξεκλειδώσουν όλες οι πόρτες του αυτοκινήτου. Από τότε, αφαιρέθηκε από το εσωτερικό και η σχισμή για την τοποθέτηση της κάρτας.
Το 2015, η Renault παρουσίασε το Espace V, που διέθετε μία πιο αποτελεσματική & εξελιγμένη έκδοση της κάρτας hands-free. Το συγκεκριμένο μοντέλο ενσωμάτωνε επίσης και μία νέα φωτιστική και ηχητική αλληλουχία καλωσορίσματος.
To 2019, το σύστημα έλαβε την πραγματική έννοια του όρου ‘hands-free’. Οι πόρτες του αυτοκινήτου κλειδώνουν και ξεκλειδώνουν αυτόματα, μόλις η κάρτα βρεθεί σε κοντινή απόσταση ή απομακρυνθεί αντίστοιχα από αυτό.
Το νέο Megane E-TECH Electric έχει προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο την εμπειρία της λειτουργίας του hands-free. Χάρη στην υιοθέτηση κεραιών υψηλότερης απόδοσης, ο κάτοχος της κάρτας αναγνωρίζεται εγκαίρως εφόσον βρεθεί σε οποιαδήποτε θέση περιφερειακά του αυτοκινήτου. Η αλληλουχία καλωσορίσματος ενεργοποιείται καθώς πλησιάζει το αυτοκίνητο, ενώ οι αναδυόμενες χειρολαβές – που κανονικά είναι κρυμμένες στην επιφάνεια του αμαξώματος – εμφανίζονται, ενώ το πορτάκι για τη σύνδεση του βύσματος φόρτισης, ξεκλειδώνει αυτόματα.
