Μεταξύ 1964 και 1969, στην ανάπαυλα του Πρωταθλήματος της Formula 1 και με την αγωνιστική δράση στην Ευρώπη να είναι περιορισμένη, αρκετοί πιλότοι ταξίδευαν στην Ωκεανία για τρεις μήνες -μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου. Ο σκοπός ήταν η συμμετοχή τους στο Κύπελλο Τασμανίας, ένα Πρωτάθλημα αγώνων για μονοθέσια στην Ωκεανία, με λίγο διαφορετικούς κανονισμούς από τη Formula 1 όσον αφορά τη χωρητικότητα των κινητήρων: 2,5 λίτρα, έναντι 1,5 λ. για την F1 μεταξύ 1961-1965 και 3 λίτρων από το 1966 και έπειτα. Το Κύπελλο Τασμανίας απέκτησε μεγάλη φήμη και ανέδειξε μερικούς οδηγούς και μηχανικούς στο παγκόσμιο προσκήνιο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Στα πλαίσια του Grand Prix Αυστραλίας της Formula 1, που διεξάγεται στη Μελβούρνη αυτό το Σαββατοκύριακο, οι Αυστραλοί ανέσυραν από τα αρχεία τους οπτικοακουστικό υλικό από το Longford, τον τελευταίο αγώνα του πρώτου Κυπέλλου Τασμανίας, που διοργανώθηκε το 1964. Παρόντες οι τοπικοί ήρωες: ο Αυστραλός Jack Brabham και o Νεοζηλανδός Bruce McLaren. O Brabham ήταν ήδη δύο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής τότε και είχε ιδρύσει τη δική του ομάδα. Το 1966 θα γινόταν ο μοναδικός οδηγός στην ιστορία της Formula 1 που έχει κατακτήσει τον τίτλο αγωνιζόμενος με δική του ομάδα. Παράλληλα, ο προστατευόμενός του τα προηγούμενα χρόνια, είχε ήδη ιδρύσει την McLaren μόλις μερικούς μήνες πριν. Παρών ήταν επίσης και ο Βρετανός Πρωταθλητής του 1962 (με την BRM και το 1968 με τη Lotus) στη Formula 1, Graham Hill.
O Αυστραλός οδηγός της εποχής, Lex Davison, σχολιάζει ένα γύρο στην πίστα του Longford, η οποία ήταν ταχύτατη και απαιτητική. Η πίστα δεν υπάρχει πια, αλλά σώζονται μερικά τμήματα, όπως το χαρακτηριστικό πέρασμα κάτω από την αψιδωτή γέφυρα. Άλλο ένα χαρακτηριστικό πέρασμα ήταν η στροφή 90 μοιρών έξω από την τοπική παμπ. To 1962, στον πρώτο αγώνα που είχε διοργανωθεί στο Longford, με αυτοκίνητα τουρισμού, ο Lex Davison είχε προσκρούσει στον εξωτερικό τοίχο της παμπ, μπήκε μέσα, παρήγγειλε ένα μπράντι και δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος που ο μπάρμαν τον ανάγκασε να το πληρώσει. Σήμερα, η παμπ αυτή έχει αναρίθμητα κειμήλια από τους αγώνες της δεκαετίας του 1960.
Ο Jack Brabham κυριάρχησε στον αγώνα, αλλά ένα πρόβλημα μετάδοσης τον ανάγκασε να εγκαταλείψει. Ο Graham Hill πήρε τη νίκη οδηγώντας και αυτός, όπως και ο Αυστραλός αντίπαλός του μια… Brabham-Climax, αν και παλαιότερο μοντέλο από αυτό του Jack. Στο γύρο του θριάμβου, ο Hill μετέφερε πίσω στα pits τον Brabham. Ο Bruce McLaren τερμάτισε 2ος, οδηγώντας μια Cooper-Climax της ομάδας του, που δεν είχε ακόμα ξεκινήσει να κατασκευάζει μονοθέσια.
