Το 1985 η Alfa Romeo γιόρταζε τα 75α γενέθλιά της. Αυτή τη χρονιά επέλεξε να παρουσιάσει τον απόγονο της Giuliatte που, για όνομα είχε… αριθμό. Η Alfa Romeo 75 σχεδιάστηκε ως συνεχιστής του θρυλικού μοντέλου που αντικαθιστούσε. Η αρχιτεκτονική της κατασκευής φέρει τον κινητήρα εμπρός, το κιβώτιο πίσω, εκεί όπου είχε και τη μετάδοση.
Ένα χρόνο μετά, το 1986 στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης έγινε η παρουσίαση της αγωνιστικής έκδοσης του μοντέλου. Τα διακριτικά της ήταν 1.8i Turbo Evoluzione και αποτέλεσε το διαβατήριο για του αγώνες Group A με κινητήρες 3,0 λίτρων.
Ο υπολογισμός της χωρητικότητας για τους υπερτροφοδοτούμενους κινητήρες γινόταν με τον πολλαπλασιασμό της πραγματικής χωρητικότητας του κινητήρα με έναν συντελεστή, ο οποίος εκείνα τα χρόνια ήταν 1,7.
Αλλαγή κυβισμού…
Με βάση αυτό τον κανονισμό, η κανονική χωρητικότητα του κινητήρα της 75 που ήταν 1.779κ.εκ. θα οδηγούσε σε έναν κινητήρα με θεωρητικό κυβισμό 3.024 κ.εκ., οριακά πάνω από τον κανονισμό. Για αυτό το λόγο, η χωρητικότητα μειώθηκε στα 1.762 κ.εκ. Μια μείωση που είχε ελάχιστο αντίκτυπο στην απόδοση του συνόλου, το οποίο δέχθηκε επίσης αλλαγές στην πίεση υπερπλήρωσης και τους αυλούς εισαγωγής.
Παράλληλα, οι εκτεταμένες αεροδυναμικές επεμβάσεις βελτίωσαν σημαντικά την απόδοση του αυτοκινήτου, όπου με την ίδια ιπποδύναμη (155 ίπποι) οι εκδόσεις δρόμου της Evoluzione έφταναν τα 210χλμ./ώρα τελικής ταχύτητα.
Με προδιαγραφές… IMSA
Από την άλλη, οι αγωνιστικές Alfa Romeo 75 Turbo Evoluzione του Group A είχαν εκτεταμένες βελτιώσεις. Ελαφρύτερο αμάξωμα, ενισχύσεις στο πλαίσιο και φυσικά απόδοση που έφτανε τους 290 ίππους. Αυτό όμως ήταν το πρώτο βήμα. Ένα χρόνο μετά, το 1988 το Turin Automobile Club οργάνωνε το 9ο Giro d’Italia automobilistico. Εκτός από οχήματα του Group N και του Group A, ο αγώνας ήταν ανοιχτός και σε αυτοκίνητα τα οποία ακολουθούσαν τους κανονισμούς του Αμερικανικού Πρωταθλήματος Αντοχής IMSA.
Μέσα σε μόλις δύο μήνες, το αγωνιστικό τμήμα της Alfa Romeo με επικεφαλής τον Giorgio Pianta και τον δοκιμαστή Giorgio Francia είχαν έτοιμη στα χέρια τους μια 75 με κτηνώδη δύναμη και επιδόσεις, την 75 Turbo EVOLUZIONE IMSA. Η συγκεκριμένη έκδοση είχε μεγαλύτερα μετατρόχια και φαρδύτερα φτερά, μια μεγάλη αεροτομή από ανθρακονήματα και βάρος μόλις 960 κιλά.
Όπως συνήθως συμβαίνει με αντίστοιχες κατασκευές δεν υπήρχαν επίσημα δεδομένα για τη μέγιστη ισχύ και τις επιδόσεις, οι οποίες άλλωστε άλλαζαν ανάλογα με τις ρυθμίσεις του κιβωτίου. Συνολικά υπήρξαν αρκετές αναβαθμίσεις στο κινητήριο σύνολο με την απόδοση να ξεκινά περίπου από τους 335 ίππους και να φτάνει γύρω στους 400 ίππους το 1989. Με αυτή την ισχύ η τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου σε συγκεκριμένες διαδρομές ξεπερνούσε τα 270χλμ./ώρα και άγγιζε τα 300χλμ./ώρα.
Η μοναδική Alfa Romeo 75 Turbo Evoluzione IMSA του 1989 των Larini/Biasion/Siviero συνεχίζει να μαγεύει το κοινό, αποτελώντας πλέον μέρος της συλλογής του Μουσείου της Alfa Romeo στο Arese.
