Το Σεπτέμβριο του 1960 η Mini παρουσίασε μια pickup παραλλαγή του αρχέτυπου Mini η οποία φυσικά αποτέλεσε τη βάση για πλήθος μετασκευών αυτοσχέδιων και μη. Ανάμεσα σε αυτές υπήρξε και μία της βρετανικής φίρμας παγωτών Cummins η οποία βρήκε στο pickup Mini το ιδανικό μέσο φιλοξενίας και πώλησης των εμπορευμάτων της.
Η Cummins κατασκεύασε κάμποσα αντίστοιχα Mini ξεκινώντας την δεκαετία του ’70 προσαρμόζοντας το pickup στις ανάγκες ενός κινητού παγωτατζίδικου, αντικαθιστώντας την συμβατική οροφή και πίσω τμήμα με μια bespoke κατασκευή, με άφθονες γυάλινες επιφάνειες και καμπύλες, σε ροζ απόχρωση και με τα απαραίτητα αυτοκόλλητα.
Αν και η συγκεκριμένη παραλλαγή του pickup Mini υπήρξε αρκετά διάσημη την εποχή, πλέον έχουν απομείνει ελάχιστα δείγματα λόγω προφανώς του κόστους αποκατάστασης αλλά και της περιορισμένης χρηστικότητας.
Πάντως, να σημειωθεί ότι ακριβώς λόγω της περίτεχνης οροφής του, το Cummins Ice Cream Van, είχε αποκτήσει το προσωνύμιο Batmobile Mini λόγω της απροσδιόριστης αλλά ομολογουμένως, υπαρκτής ομοιότητας με το Batmobile που εμφανιζόταν στη διάσημη σειρά της δεκαετίας του ’60.
Ένα από τα Cummins αποκτήθηκε το 1998 από τον επίσης παραγωγό παγωτών Whitby Morrison ο οποίος το χρησιμοποίησε για τους ίδιους σκοπούς κατασκευάζοντας μάλιστα και μία ρέπλικα λόγω της επιτυχίας του νοσταλγικού Mini στην προώθηση του εμπορεύματος.
Εκτός από το Mini Ice Cream van, το pickup της Mini αποτέλεσε επίσης αντικείμενο μετασκευής από την BMC σε camper van με την ίδια ακριβώς λογική αλλά προφανώς σχεδιασμένο για περισσότερη ιδιωτικότητα και με εξοπλισμό ένα διπλό κρεβάτι και διάφορους αποθηκευτικούς χώρους.
Στην περίπτωση του Cummins Ιce Cream van το εσωτερικό διαθέτει ένα μικρό νεροχύτη και θέσεις για την φιλοξενία των διαφόρων γεύσεων. Ωστόσο ακόμα μεγαλύτερη σημασία από τα οποιαδήποτε χαρακτηριστικά του έχει ότι η συγκεκριμένη έκδοση βρήκε πλέον μια θέση στην συλλογή ιστορικών Mini της BMW ως μια εσαεί απόδειξη της ευελιξίας που προσέφερε το αρχέτυπο Mini όσο και της ευρηματικότητας των κατασκευαστών του.
