To Autodromo Hermanos Rodriguez, που φιλοξενεί το GP Μεξικού, χτίστηκε στο δημοτικό πάρκο Magdalena Mixhuca της Πόλης του Μεξικού το 1959. Σε αυτό το πάρκο χτίστηκαν εγκαταστάσεις που φιλοξένησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968. Το πρώτο Grand Prix διεξήχθη εκεί το Νοέμβριο του 1962 και δυστυχώς σηματοδοτήθηκε από το θάνατο του νεαρού Μεξικανού αστέρα Ricardo Rodriguez.
Η πίστα έχει πάρει το όνομά της από τον Ricardo και τον αδερφό του, Pedro Rodriguez, ο οποίος επίσης έχασε τη ζωή του στους αγώνες το 1971. Φέτος, για την 60ή επέτειο του αγώνα, ο poleman του GP Μεξικού θα παραλάβει μία ρέπλικα από τα κράνη των αδερφών Rodriguez.
Το GP Μεξικού συμπεριλήφθηκε στο Πρωτάθλημα της Formula 1 το 1963 και παρέμεινε έως το 1970 (κρίνοντας τον τίτλο του 1964 σε ένα δραματικό φινάλε) και ο Bernie Ecclestone το επανέφερε το 1986 (όπου κατέκτησαν την πρώτη τους νίκη ο Gerhard Berger και η ομάδα της Benetton), και το διατήρησε μέχρι και το 1992. Η πίστα δέχθηκε σημαντικές αναβαθμίσεις από τον Hermann Tilke πριν την επανένταξή της στο Πρωτάθλημα της Formula 1 το 2015, με τη χάραξη να απλοποιείται.
H… μισή από την ταχύτατη στροφή της Peraltada αντικαταστάθηκε από ένα πολύ αργό κομμάτι, που περνάει μέσα από το παλιό στάδιο μπέιζμπολ Foro Sol, δημιουργώντας μια εκπληκτική ατμόσφαιρα με τις συνήθως κατάμεστες κερκίδες, χωρητικότητας 20.000 θεατών, εμπρός από τις οποίες πραγματοποιείται και η τελετή απονομής.
H στροφή 17, που οδηγεί στην έξοδο της παλιάς Peraltada, έχει πάρει το όνομα του Nigel Mansell, μνημονεύοντας το ιστορικό προσπέρασμα που πραγματοποίησε σε εκείνη τη στροφή το 1990, με τη Ferrari, από την εξωτερική, επί του Gerhard Berger (McLaren-Honda). H πίστα είναι η τρίτη μικρότερη του Πρωταθλήματος σε μήκος. Μονάχα το Μονακό και το Zandvoort είναι μικρότερες
Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της πίστας είναι ότι βρίσκεται σε υψόμετρο που ξεπερνάει τα 2.200 μέτρα, το υψηλότερο δηλαδή ολόκληρου του Πρωταθλήματος. Η ατμοσφαιρική πίεση κυμαίνεται στα 780 mb, δηλαδή η πυκνότητα των μορίων αέρα είναι 22% μικρότερη από όσο στο επίπεδο της θάλασσας. Αυτό επηρεάζει την αεροδυναμική απόδοση καθώς και τη λειτουργία των μονάδων ισχύος.
Παρότι τα μονοθέσια φέρουν ρυθμίσεις μέγιστης παραγωγής αεροδυναμικού φορτίου, όπως π.χ. στο Μονακό, οι τιμές κάθετης δύναμης που παράγουν είναι αντίστοιχες αυτές της Monza, όπου υιοθετούνται οι πιο λεπτές αεροτομές της σεζόν. Συνεπώς, τα μονοθέσια είναι πιο ασταθή, ιδίως στα αργά κομμάτια της πίστας και τα ελαστικά καταπονούνται περισσότερο επειδή πλαγιολισθαίνουν. Ωστόσο, η κατανάλωση καυσίμων είναι χαμηλότερη, λόγω μικρότερης οπισθέλκουσας στις μεγάλες ευθείες.
Όσον αφορά τη μονάδα ισχύος, για να αναπληρώσει την έλλειψη μορίων οξυγόνου, το σύστημα turbo δουλεύει πιο σκληρά, γεγονός που αυξάνει τη θερμοκρασία λειτουργίας του. Το turbo αναπληρώνει μέρος της απώλειας απόδοσης αλλά όχι στην πληρότητά της. H χαμηλή πυκνότητα της ατμόσφαιρας σημαίνει ότι επηρεάζεται αρνητικά και η απόδοση του συστήματος απαγωγής θερμότητας.
Tο Μεξικό διαθέτει επίσης τη μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ της pole position και της πρώτης ζώνης πέδησης, στα 811 μέτρα. Συνεπώς, ο κάτοχος της pole position είναι πολλές φορές ευάλωτος σε επιθέσεις από τα μονοθέσια που τον ακολουθούν μέχρι το πρώτο chicane. Λόγω της χαμηλής αεροδυναμικής αντίστασης, τα μονοθέσια ξεπερνάνε τα 350 χ.α.ώ. όταν βρίσκονται στο slipstream προπορευόμενου. Συνεπώς, η τακτική του slipstream ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί στις κατατακτήριες δοκιμές.
Το συνολικό μήκος της ευθείας εκκίνησης/τερματισμού είναι 1.314 μ. και παρότι υπάρχουν τρεις ζώνες DRS, τα προσπεράσματα δεν είναι πολύ εύκολα. Ο γύρος ξεκινάει με δύο chicane και έπειτα από τη στροφή 6, ακολουθούν τα γρήγορα S όπου τα μονοθέσια αλλάζουν συνεχώς κατεύθυνση με ταχύτητες που ξεπερνάνε τα 200 χλμ./ώρα. Η ταχύτερη στροφή της πίστας είναι η 9, την οποία τα μονοθέσια διανύουν με 230 χλμ./ώρα σε γρήγορο γύρο.
Η στροφή 12 αποτελεί το ξεκίνημα του αργού τμήματος μέσα από το στάδιο. Μεγάλη πρόσκληση για τους οδηγούς αποτελεί η ζώνη πέδησης για μια από τις πιο αργές στροφές του Πρωταθλήματος, τη 13, όπου η ταχύτητα πέφτει κάτω από τα 70 χλμ./ώρα. Μία καλή έξοδος από την τελευταία στροφή (16) είναι σημαντική, για την ανάπτυξη υψηλής ταχύτητας στην ευθεία εκκίνησης/τερματισμού.
Τα τρία sector της πίστας είναι αρκετά διαχωρισμένα μεταξύ τους όσον αφορά τα χαρακτηριστικά. Το πρώτο χαρακτηρίζεται από τις δύο μεγάλες ευθείες. Το δεύτερο περιέχει τις περισσότερες γρήγορες στροφές, ενώ το τελικό τμήμα είναι αυτά που έχει πληθώρα αργών στροφών. Ο ασφαλτοτάπητας είναι συνήθως αρκετά σκονισμένος στην αρχή του τριημέρου και σημειώνεται ραγδαία εξέλιξη των συνθηκών στην πίστα, καθώς στρώνεται η αγωνιστική γραμμή με γόμα.
Η Pirelli έχει φέρει τις τρεις μέσες γόμες ελαστικών (C2, C3 και C4), με τις ελάχιστες πιέσεις να έχουν οριστεί στα 23,5 psi στα εμπρός ελαστικά και 20,5 psi σε αυτά του πίσω άξονα, σε θερμοκρασία 70 βαθμών Κελσίου. Ο ασφαλτοτάπητας δεν παρέχει πολλή πρόσφυση και τα πλευρικά φορτία που αναπτύσσονται είναι σχετικά χαμηλά.
Επειδή τα φετινά μονοθέσια παράγουν μικρότερο αεροδυναμικό φορτίο σε χαμηλές ταχύτητες και τείνουν να υποστρέφουν, ο αγωνιστικός διευθυντής της Pirelli, Mario Isola, αναφέρει ότι ενδέχεται ο περιοριστικός παράγοντας να είναι περισσότερο η απόδοση των εμπρός ελαστικών, ειδικά στις αργές στροφές, όπου θα ολισθαίνουν περισσότερο. H ανάπτυξη θερμοκρασίας στα ελαστικά θα αποτελέσει κρίσιμο παράγοντα στις κατατακτήριες δοκιμες.
Όπως συνέβη και στο GP ΗΠΑ, το FP2 θα αφιερωθεί αποκλειστικά σε τεστ ελαστικών για το 2023, εκτός από τους οδηγούς που αντικαταστάθηκαν στο FP1 από νεαρούς. Αυτοί θα έχουν την ευκαιρία να ολοκληρώσουν ένα σύντομο πρόγραμμα πριν προχωρήσουν στο τεστ για την Pirelli. Ενώ στο Austin χρησιμοποιήθηκαν οι πιο σκληρές γόμες για το 2023, στο Μεξικό θα δοκιμαστούν οι πιο μαλακές.
Ομάδες και οδηγοί
Αυτό που θέλουν διακαώς να δουν οι χιλιάδες Μεξικανοί που θα κατακλύσουν την πίστα, είναι να κερδίσει ο συμπατριώτης τους, Sergio Perez με τη Red Bull. O μεγαλύτερο αντίπαλός του για να πετύχει κάτι τέτοιο ο Perez είναι ο team-mate του, Max Verstappen, που έχει τη δυνατότητα να σπάσει το ρεκόρ περισσότερων νικών σε μία σεζόν στο Μεξικό, αν ανέβει για 14η φορά φέτος στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Η Ferrari αναμένεται να είναι καλή στις κατατακτήριες δοκιμές, αλλά κρίσιμη θα είναι η καταπόνηση ελαστικών στον αγώνα. Επίσης, υπάρχει πιθανότητα να τοποθετηθεί καινούργιος κινητήρας στο μονοθέσιο του Carlos Sainz. Αν συμβεί αυτό, ο Ισπανός θα δεχθεί ποινή στη σειρά εκκίνησης.
Η Mercedes θέλει να συνεχίσει την καλή φόρμα που επέδειξε στο Austin. Μένει να διαπιστωθεί κατά πόσο θα την ευνοήσουν τα χαρακτηριστικά της πίστας. Στις αργές στροφές, η W13 είναι πολύ καλή, ωστόσο το ερώτημα είναι αν θα πληρώνει πολύ μεγάλο τίμημα στις ευθείες, παρότι ο αεροδυναμικός τομέας μετράει λιγότερο στο αυξημένο υψόμετρο.
Η Mercedes σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την εμπρός αεροτομή που παρουσιάστηκε στο Texas αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε, η οποία προκάλεσε αίσθηση με τις γεννήτριες στροβίλων που διέθετε μεταξύ των δύο πίσω πτερυγίων. Φαίνεται ότι η γερμανική ομάδα θα διατηρήσει την καινούργια αεροτομή, η οποία διαθέτει και αναβαθμίσεις στην περιοχή που συνδέονται τα πτερύγια με τα πλευρικά τοιχώματα.
Ωστόσο, η Mercedes αναμένεται να τροποποιήσει τα υποστηρίγματα μεταξύ των δύο πίσω πτερυγίων, καθώς η FIA υποστήριξε ότι ο κύριος σκοπός του προηγούμενου σχεδιασμού ήταν αεροδυναμικός και όχι μηχανικός, όπως απαιτούν οι κανονισμοί.
Alpine και McLaren θα συνεχίσουν τη μάχη τους για την 4η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, αλλά μπορεί να δουν μεταξύ τους -ή ακόμα και μπροστά τους- την ανανεωμένη Aston Martin, η οποία προσπαθεί να «κλέψει» την 6η θέση από την Alfa Romeo.
Όπως και στο GP ΗΠΑ, πολλοί νεαροί οδηγοί θα συμμετάσχουν στο FP1 στο Μεξικό. Ο 27χρονος Ολλανδός Nyck de Vries θα οδηγήσει τη Mercedes του George Russell. Ο 19χρονος Αυστραλός Jack Doohan θα βρεθεί στο cockpit της Alpine στη θέση του Esteban Ocon. O 20χρονος Νεοζηλανδός Liam Lawson θα οδηγήσει την AlphaTauri του Yuki Tsunoda O 26χρονος Pietro Fittipaldi θα οδηγεί για τη Haas, ενώ ο 21 ετών Αμερικανός Logan Sargeant θα έχει άλλη μία ευκαιρία να προσθέσει 1 βαθμό για τη superlicence του, πίσω από το τιμόνι της Williams.
GP Πόλης Μεξικού – Autodromo Hermanos Rodriguez
20ός γύρος του Πρωταθλήματος F1 για το 2022
Μήκος πίστας: 4.304 μ.
Γύροι: 71
Συνολική απόσταση αγώνα: 305,354 χλμ.
Ρεκόρ γύρου (σε αγώνα): 1:17.774 (199,223 χλμ./ώρα μ.ω.τ.) – Valtteri Bottas (Mercedes), 2021
Απόλυτο ρεκόρ γύρου: 1:14.759 (207,257 χλμ./ώρα μ.ω.τ.) – Daniel Ricciardo (Red Bull), 2018
Στροφές: 17 (7 αριστερές, 10 δεξιές)
Διέλευση pit lane με ταχύτητα 80 χλμ./ώρα: 17 δλ.
Απόσταση pole position – 1ης ζώνης φρεναρίσματος: 811 μ.
Χρόνος στο γύρο με τέρμα γκάζι: 53%
Απόσταση γύρου με τέρμα γκάζι: 68%
Αλλαγές σχέσεων ανά γύρο: 51
Ζώνες DRS: 3 (μεταξύ των στροφών 3-4 και 17-1)
Πρόγραμμα τριημέρου
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου
Ελεύθερες δοκιμές 1: 21:00
Ελεύθερες δοκιμές 2: 00:00
Σάββατο 29 Οκτωβρίου
Ελεύθερες δοκιμές 3: 20:00
Κατατακτήριες δοκιμές: 23:00
Κυριακή 30 Οκτωβρίου
Αγώνας: 22:00
