Η Stellantis Heritage ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός χρονογράφου για να γιορτάσει τα 60 χρόνια από το 100ό παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας της Abarth. H νέα δημιουργία που είναι αποτέλεσμα της δεκαετούς συνεργασίας μεταξύ της Abarth και της Breil, της φημισμένης ιταλικής μάρκας ρολογιών και κοσμημάτων που ιδρύθηκε στο Μιλάνο το 1935.
Το ρολόι Breil Abarth 1000 αποτίνει φόρο τιμής σε μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία της μάρκας του Σκορπιού: το 100ό παγκόσμιο ρεκόρ που κατέκτησε ο ίδιος ο Carlo Abarth στην πίστα της Monza στις 20 Οκτωβρίου του 1965.
Αυτό το αποκλειστικό ρολόι θα παραχθεί σε περιορισμένη και αριθμημένη έκδοση 465 τεμαχίων, και ανανεώνει τον δεσμό μεταξύ δύο ιταλικών εταιρειών. Για όσους θέλουν να θαυμάσουν το εξαιρετικό μονοθέσιο Abarth 1000 του 1965, υπενθυμίζουμε ότι ένα δείγμα διατηρείται στο Heritage HUB στο Τορίνο, μαζί με το Abarth 750 Bertone του 1956 και το μονοθέσιο Fiat-Abarth 1000 Pininfarina του 1960.
Ο Carlo Abarth εδραίωσε τη φήμη του ως λαμπρός σχεδιαστής αυτοκινήτων και εκλεκτικός επιχειρηματίας και μέσω των πολλών ρεκόρ που έσπασαν οι δημιουργίες του. Αυτές οι επιδόσεις πραγματοποιούνταν σχεδόν πάντα στην πίστα της Monza, η οποία εξακολουθώντας να διαθέτει το ταχύτατο οβάλ τμήμα, ήταν ιδανική ώστε να διανύονται μεγάλες αποστάσεις σε πολύ υψηλό ρυθμό.
Μεταξύ των πρωταγωνιστών αυτών των επιτευγμάτων, σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε το μονοθέσιο Abarth 1000 του 1965, με το οποίο ο ιδρυτής της σημείωσε το 100ό παγκόσμιο ρεκόρ του, ένα επίτευγμα που τον καθιέρωσε ως το απόλυτο σύμβολο της αποφασιστικότητας, της ακρίβειας και της ταχύτητας.
Σε ηλικία 57 ετών, ο Carlo Abarth αποφάσισε να επιστρέψει στις πίστες ως οδηγός, με ένα αγωνιστικό μονοθέσιο. Το νέο αυτοκίνητο, που είχε εξελιχθεί εξ ολοκλήρου στην Abarth, ήταν ένα μονοθέσιο με ακάλυπτους τροχούς και κινητήρα 1.000 κ. εκ., βασισμένο σε αυτό που χρησιμοποιήθηκε στη Formula 2 κατά τη σεζόν αγώνων του 1964.
Ο κινητήρας με διπλό εκκεντροφόρο απέδιδε 105 ίππους στις 8.800 σ.α.λ., ζύγιζε μόνο 500 κιλά χωρίς καύσιμα και είχε ένα μικρό ρεζερβουάρ 10 λίτρων, αρκετό για να καταρρίψει τα νέα ρεκόρ επιτάχυνσης που είχε θεσπίσει η FIA (η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου) προς το τέλος του 1964. Μεταξύ πραγματικότητας και μύθου, λέγεται ότι για να χωρέσει στο cockpit, ο Carlo Abarth ακολούθησε μια αυστηρή δίαιτα (που σύμφωνα με φήμες περιλάμβανε μόνο μήλα) και έχασε… τριάντα κιλά.
Σίγουρα, εκτός από το ότι του επέτρεψε να χωρέσει στο cockpit, η μείωση βάρους συνέβαλε στη βελτίωση των επιδόσεων του αυτοκινήτου και, συνεπώς, στην επίτευξη του ρεκόρ. Έτσι, στις 20 Οκτωβρίου 1965, η πίστα της Monza αποτέλεσε την τοποθεσία ενός ακόμη κατορθώματος. Το μονοθέσιο Fiat Abarth 1000 πέτυχε δύο παγκόσμια ρεκόρ στην κατηγορία G, καταρρίπτοντας τα ρεκόρ επιτάχυνσης στα 400 μέτρα (13,62 δευτερόλεπτα) και στα 500 μέτρα (15,38 δευτερόλεπτα).
Ωστόσο, ο Carlo Abarth δεν ικανοποιημένος με αυτή την επιτυχία, και τοποθέτησε έναν κινητήρα 2.000 κ. εκ. στο μονοθέσιο και την επόμενη μέρα έθεσε δύο νέα ρεκόρ επιτάχυνσης, αυτή τη φορά στην κατηγορία Ε: το τέταρτο του μιλίου και τα 500 μέτρα σε 11,55 δλ. και 15,38 δλ., αντίστοιχα. Την επόμενη χρονιά, το μονοθέσιο επέστρεψε στην πίστα της Monza για να ανακτήσει τα ρεκόρ που οι Γερμανοί είχαν προσπαθήσει να κυνηγήσουν.
