Μόλις μία ημέρα μετά τα 22α γενέθλιά του, ο Kalle Rovanpera σαν παιδί-θαύμα, συνέτριψε το ρεκόρ που κατείχε ο Colin McRae από το 1995, όντας ο νεότερος Πρωταθλητής στην ιστορία του θεσμού, σε ηλικία 27 ετών. Στα αρχικά στάδια του Ράλλυ Νέας Ζηλανδίας, έχοντας να «καθαρίσει το δρόμο» για τους υπόλοιπους, καθώς έβγαινε πρώτος στις ειδικές ως επικεφαλής της βαθμολογίας, ο Rovanpera βρέθηκε στις πιο πίσω θέσεις.
Τα Ford της M-Sport έδειχναν δυνατά στις πρώτες ειδικές, αλλά ο Craig Breen είχε μία έξοδο στην 6η ειδική διαδρομή (Te Akau South 2) και ήταν πολύ εκνευρισμένος με το γεγονός ότι έκανε ένα τέτοιο λάθος σε ένα διάσημο σημείο, τη δεξιά στροφή όπου είχε βγει και ο Colin McRae το 2002.
Επιστρέφοντας στη δράση έπειτα από τρεις μήνες, ο Sebastien Ogier είχε καταφέρει να τεθεί επικεφαλής στο μεταξύ, αλλά η βροχή της 7ης ειδικής (Te Akau North 2) άλλαξε τα πράγματα, ευνοώντας τα πληρώματα που κατευθύνονταν πρώτα στο δρόμο, δηλαδή τους Rovanpera και Ott Tanak.
Ο Εσθονός πέρασε επικεφαλής με εκπληκτική επίδοση, ενώ ο Ogier χτύπησε ένα δέντρο και έχασε την πίσω αεροτομή του Toyota GR Yaris. Στο ξεκίνημα της δεύτερης ημέρας, ο Rovanpera κινήθηκε ταχύτατα, ενώ ο team-mate του στην Toyota, Elfyn Evans είχε ένα σφοδρό ατύχημα στην 8η ειδική (Kaipara Hills 1). O Tanak δεν ήταν ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά του Hyundai i20 N και δέχθηκε ποινές για υπέρβαση του ανώτατου ορίου ηλεκτρικής ενέργειας από το υβριδικό σύστημα.
Με τη νίκη του στην 9η ειδική (Puhoi 1), ο Rovanpera πέρασε επικεφαλής, εμπρός από τον Ogier. H 10η ειδική (Komokoriki 1) ακυρώθηκε έπειτα από την ανατροπή του Ford Puma του Gus Greensmith, από την οποία το πλήρωμα βγήκε αλώβητο. Ο Rovanpera ήταν καταιγιστικός το απόγευμα των γενεθλίων του στις ολισθηρές και δύσκολες συνθήκες, αναπτύσσοντας διαφορά σχεδόν μισού λεπτού από τον Ogier και 46,4 δλ. από τον Tanak.
Άλλο ένα Toyota GR Yaris τέθηκε εκτός μάχης όταν ο Takamoto Katsuta βγήκε εκτός δρόμου πέφτοντας σε γκρεμό ύψους μερικών μέτρων. Στην τελική Power Stage, ο Rovanpera χρειαζόταν απλά τον 4ο χρόνο για να εξασφαλίσει τον τίτλο, αλλά αποφάσισε να μην πάει συντηρητικά, για να κερδίσει… τα πάντα: ειδική, ράλλυ και τίτλο, γράφοντας ιστορία, με τον Ogier να συμπληρώνει το «1-2» της Toyota.
