Όταν η γαλλική εταιρεία δημιούργησε το Renault 5, έδωσε στην κοινωνία ακριβώς αυτό που έψαχνε. Το 1972, το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν πολύ μπροστά από τα περισσότερα αυτοκίνητα της εποχής του. Προσαρμοσμένο στις ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις της κοινωνίας, η Renault πραγματοποίησε μια πολύ θαρραλέα κίνηση παρουσιάζοντας ένα 3θυρο hatch μαζικής παραγωγής.
Σχεδιασμένο σαν ένα ευέλικτο μοντέλο, ικανό στην πόλη αλλά και στους ανοιχτούς δρόμους, το Renault 5 είχε απήχηση σε όλα τα είδη αγοραστών, χάρη στις ήπιες γραμμές του και το πρακτικό πίσω μέρος, που το βοήθησαν να βρει νέους αγοραστές, ιδιαίτερα γυναίκες και νέους σε ηλικία, που απολάμβαναν τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του. Το στιλ και η οδική του συμπεριφορά το έκαναν άμεσα αγαπητό.
Ήταν ένα μικρό αλλά ευρύχωρο και προσιτό αυτοκίνητο, σύμφωνα με το όραμα του Bernard Hanon. Έτσι ξεκίνησε το project 122 και στα κεντρικά γραφεία του Billancourt, το σχέδιο του 31 ετών τότε Michel Boué ξεχώρισε τόσο πολύ, που η διοίκηση της Renault το ενέκρινε ομόφωνα χωρίς καν να εξετάσει άλλες ιδέες.
Περισσότερες από 5,5 εκατομμύρια μονάδες πουλήθηκαν μεταξύ 1972 και 1985, σε 5 ηπείρους ή περισσότερες από 9 εκατ. μονάδες αν υπολογίσει κανείς και το Supercinq -Super 5- που παρουσιάστηκε αμέσως μετά. Επρόκειτο για ένα πολύ επιτυχημένο μοντέλο, που το 1980 ήταν 2ο σε πωλήσεις σε παγκόσμια κλίμακα. Στη Γαλλία είχε το τίτλο του best seller μοντέλου της δεκαετίας, από το 1974 έως το 1983.
Renault 5L και TL
Το πρώτο Renault 5 διατέθηκε στην αγορά το 1972, σε δύο εκδόσεις: το ‘L’ εξοπλισμένο με κινητήρα 782 κ. εκ. και αργότερα με κινητήρα 845 κ. εκ. και το ‘TL’ με κινητήρα 956 κ. εκ. που το έκανε πιο ευέλικτο στην καθημερινή χρήση και συνολικά καλύτερο.
Renault 5 Super Production
Αυτή η μοναδική έκδοση του Renault 5 δεν πρόδωσε το όνομά της. Κατασκευασμένη για τους αγώνες, είχε 4κύλινδρο turbo κινητήρα 370 ίππων. Το 1984, η Renault Sport έφτιαξε το Renault 5 Turbo για δύο ταλαντούχους οδηγούς: τους Jean Ragnotti και Jean-Louis Bousquet. Με δύο νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ το 1986, η Renault κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Το αποτέλεσμα αυτό ενθάρρυνε τη Renault Sport να εμπιστευτεί ένα τρίτο αυτοκίνητο στο νεαρό φέρελπι οδηγό της F1, Eric Comas, την επόμενη χρονιά. H τριάδα της Renault κέρδισε συνολικά 6 νίκες στο Γαλλικό Πρωτάθλημα Super Production.
Renault 5 Alpine
To 1976, η Renault παρουσίασε ένα πραγματικά σπορ αυτοκίνητο, το Renault 5 Alpine. Συνδυάζοντας κομψότητα και αθλητικό χαρακτήρα, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο της Alpine, στη Διέππη της Γαλλίας. Το εσωτερικό του ήταν εμπνευσμένο από το μοντέλο TS, όσον αφορά στα καθίσματα και το ταμπλό. Το εξωτερικό του όμως διέθετε ένα spoiler ενσωματωμένο στον προφυλακτήρα που είχε ανοίγματα για τα φώτα μεγάλης εμβέλειας, με ζάντες Renault Gordini 17″ και αυτοκόλλητα “A5” στα πλαϊνά τμήματα και το εμπρός μέρος. Εξοπλισμένο με έναν πλήρως ανασχεδιασμένο κινητήρα TS (με κυβισμό έως και 1.397 κ.εκ. και κιβώτιο 5 σχέσεων), σχεδιάστηκε για χρήση από ιδιώτες, σε ανταγωνιστική τιμή. Παράλληλα, κυκλοφόρησε και ένα μοντέλο «Coupé» για εκπαιδευόμενους οδηγούς – πιλότους που επιθυμούσαν να λάβουν μέρος στο Renault Elf Cup.
Renault 5 Le Car Van
Τον Ιανουάριο του 1979, η Heuliez κυκλοφόρησε την έκδοση περιορισμένης παραγωγής «Le Car Van» ως φόρο τιμής στο εμβληματικό αμερικανικό βαν. Βασισμένο στο Renault 5 TS, ήταν περισσότερο ένα διθέσιο μοντέλο, ενώ τα πίσω παράθυρά του είχαν αντικατασταθεί από ένα πολυεστερικό πάνελ με φινιστρίνι από φιμέ γυαλί και επένδυση αλουμινίου. Ένας εφεδρικός τροχός ήταν τοποθετημένος στο εξωτερικό του αυτοκινήτου, στο πίσω μέρος. Ντυμένο σε μαύρο φινίρισμα λάκας στο εξωτερικό και με εσωτερικό επενδυμένο με κόκκινη μοκέτα, είχε ρίγες στο χρώμα του ουράνιου τόξου και έντονες επιγραφές κατά μήκος της βάσης του αμαξώματος και του καπό. Η παραγωγή του τελείωσε το 1983, με συνολικά περίπου 450 πωληθέντα αντίτυπα.
Renault 5 Turbo
Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι νίκες στις 24 Ώρες του Le Mans και τη Formula 1 δεν ήταν πλέον αρκετές για τη Renault, γι’ αυτό και η μάρκα προσπάθησε να μπει στον κόσμο των ράλλυ με μια σειρά υπερτροφοδοτούμενων κινητήρων. Αποτελώντας μια σύλληψη του Jean Terramorsi και σχεδιασμένο από τον Yves Legal, η πρώτη έκδοση του Renault 5 Turbo παρουσιάστηκε στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Παρισιού το 1978, με πιστοποίηση που δόθηκε σε 400 μονάδες. Κατασκευαζόταν στο εργοστάσιο της Alpine στη Διέππη (4.857 μονάδες συνολικά), βρίσκοντας σύντομα μια πελατεία που ήταν αρκετά τολμηρή για να δαμάσει τους 160 ίππους στις 6.400 σ.α.λ. που παρήγαγε ο 4κύλινδρος υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας Cléon-Fonte των 1.397 κ.εκ. που ήταν τοποθετημένος στο κέντρο.
Αρχικά διέθετε πόρτες και οροφή από αλουμίνιο, είχε μία εντελώς μοναδική εσωτερική σχεδίαση, ενώ από το 1983 άρχισε να διατίθεται ως «Turbo 2». Το μεταγενέστερο μοντέλο είχε τα ίδια τεχνικά χαρακτηριστικά, αλλά το εσωτερικό του βασίστηκε στο Renault 5 Alpine Turbo, αλλά καθώς δεν είχε αμάξωμα από αλουμίνιο, είχε χαμηλότερη τιμή από το αρχικό. Πίσω από το τιμόνι του κάθισαν γνωστοί πρωταθλητές αγώνων, όπως οι Didier Auriol, François Chatriot, Dominique de Meyer, Joaquim Moutinho, Bruno Saby, Carlos Sainz, Alain Serpaggi, Jean-Luc Thérier και πολλοί άλλοι, αλλά η καριέρα του απογειώθηκε όταν το οδήγησε σε ράλλυ ο σπουδαίος Jean Ragnotti.
Renault 5 GTL
Το 5 GTL ήταν εύκολα αναγνωρίσιμο από τα πλαστικά πλαϊνά προστατευτικά που εκτείνονταν μέχρι τον προφυλακτήρα, τους κομψούς τροχούς και τα φώτα όπισθεν. Το 5 GTL έγινε το R5 με τις περισσότερες πωλήσεις. Το κύριο χαρακτηριστικό του μοντέλου ήταν ότι είχε μακριές σχέσεις μετάδοσης που συνέβαλαν στη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου. Η επιθυμία για ένα πιο οικολογικό μοντέλο γεννήθηκε λόγω της πετρελαϊκής κρίσης του 1978.
Renault 5 Electric
Το πρώτο ηλεκτρικό Renault 5 παρουσιάστηκε την άνοιξη του 1972 ως μέρος της συνεργασίας με την EDF. Λέγεται ότι έχουν κατασκευαστεί περίπου 100 μονάδες. Ήταν διθέσιο και είχε αυτονομία 60 χλμ.
Renault Supercinq GT Turbo
Τον Ιανουάριο του 1985, τέσσερις μόλις μήνες μετά το λανσάρισμα του Supercinq, παρουσιάστηκε η έκδοση GT Turbo. Το στυλ του ήταν μοντέρνο, διέθετε καινοτόμο εσωτερικό και πολύ δυνατές επιδόσεις. Είχε 4κύλινδρο κινητήρα 1.400 κ.εκ. εξοπλισμένο με έναν στροβιλοσυμπιεστή Garrett T2. Αυτό βοήθησε στην αύξηση της ισχύος στους 115 ίππους, η οποία βελτίωσε σημαντικά και την επιτάχυνση. Το μοντέλο χρίστηκε «βασίλισσα των circuit» του R5 GT Cup, συνεχίζοντας μια λαμπρή καριέρα σε ράλλυ και πρωταθλήματα ανά τον κόσμο. Συνολικά, 160.000 μονάδες GT Turbo κατασκευάστηκαν μεταξύ 1985 και 1990.
Renault Supercinq Baccara
Το Baccara ήταν μια εκλεπτυσμένη έκδοση του Renault Supercinq: είχε δερμάτινα καθίσματα και τιμόνι, μπεζ εσωτερικό, μαύρο δερμάτινο μοχλό ταχυτήτων, παχιά μοκέτα στο δάπεδο της καμπίνας επιβατών και το χώρο αποσκευών. Τα εμπρός ηλεκτρικά παράθυρα και το κεντρικό κλείδωμα συμπλήρωναν το πλήρες πακέτο εξοπλισμού της έκδοσης παραγωγής.
Renault 5 Prototype
Το πρωτότυπο Renault 5 αντικατοπτρίζει τη φιλοδοξία της Renault να καταστήσει τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ευρέως προσιτά. Θα αρχίζει να πωλείται το 2024 και ο σχεδιασμός του αναμειγνύει στοιχεία της σιλουέτας του αρχέτυπου μοντέλου. Η παιχνιδιάρικη πλευρά του αντλεί έμπνευση από τις σύγχρονες τάσεις στον τομέα των ηλεκτρονικών, του real estate και των σπορ. Όλα τα στιλιστικά στοιχεία που προέρχονται από το αρχικό R5, είναι κάτι περισσότερο από μία αναφορά στο παλιό σχέδιο. Έχουν δουλευτεί από την αρχή, προκειμένου να ενσωματώσουν πολλά καινούργια στοιχεία, όπως είναι οι αεραγωγοί του καπό που κρύβουν από κάτω την πρίζα φόρτισης και τα πίσω φώτα.
Τα λογότυπα εμπρός και πίσω φωτίζουν, ζωντανεύοντας το αυτοκίνητο, ενώ η λεπτομέρεια με την γαλλική σημαία πάνω τους εξωτερικούς καθρέπτες αποτελεί σαφή αναφορά στην καταγωγή του. Ο σύγχρονος σχεδιασμός του πρωτότυπου Renault 5 βασίζεται στα Renault 5, Supercinq και R5 Turbo, με τα χαρακτηριστικά φαρδιά πίσω φτερά. Όλα τα δομικά στοιχεία στο επερχόμενο Renault 5, από τη μπαταρία μέχρι τον κινητήρα και τη νέα πλατφόρμα CFM-BEV στην οποία βασίζεται, θα κατασκευάζονται στο Renault Electricity Hub, στο εργοστάσιο της εταιρείας στο Douai της Β. Γαλλίας.
