Το όνομα της Ferrari, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα brand names του πλανήτη, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ταχύτητα, το πάθος και τους αγώνες. Αυτό αποτελούσε το βασικό της εργαλείο προώθησης για τον καιρό που είχε τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας ο ιδρυτής της, Enzo Ferrari (έως το 1969). Η Ferrari δεν παρήγαγε ποτέ πολλά concept cars. Ίσως επειδή κάθε Ferrari παραγωγής είναι πολύ κοντά σε ένα πρωτότυπο. Ωστόσο, δεν έχουν λείψει και οι πιο παράξενες, ιδιότροπες μοναδικές Ferrari. Στο συγκεκριμένο βίντεο παρουσιάζονται 7 από τις πιο περίεργες δημιουργίες που έφεραν το διάσημο έμβλημα.
365 P Berlinetta Stradale (1966)
Πρόκειται για ένα από τα πιο τολμηρά εγχειρήματα της Ferrari τη δεκαετία του 1960 και σχεδιάστηκε χωρίς να το γνωρίζει ο Enzo, ο οποίος είχε αντιρρήσεις με έναν μεσαία τοποθετημένο V12 σε ένα αυτοκίνητο παραγωγής. Είναι δημιούργημα του Sergio Pininfarina και χρησιμοποίησε ως βάση την αγωνιστική 365 P2, αλλά με μια σημαντική διαφορά: ότι το τιμόνι ήταν τοποθετημένο κεντρικά, με τους επιβάτες να κάθονται ένθεν και ένθεν του οδηγού, δεκαετίες πριν την McLaren F1. Για αυτό και είχε το παρατσούκλι Tre-posti: τριθέσια. Μόλις 2 μονάδες κατασκευάστηκαν, καθώς την είδε κατά τη διάρκεια μιας ξενάγησης στο εργοστάσιο ο επικεφαλής της Fiat, Gianni Agnelli -που θα αγόραζε τη Ferrari- και την παρήγγειλε για την προσωπική του συλλογή, ενώ την άλλη αγόρασε ο Luigi Chinetti, τρεις φορές νικητής των 24 Ωρών του Le Mans, που ήταν ο πρώτος αντιπρόσωπος της Ferrari στις ΗΠΑ.
512 S Berlinetta Speciale (1969)
O σχεδιαστής Filippo Sapinο είναι περισσότερο γνωστός για το γεγονός ότι πέρασε τρεις δεκαετίας στη Ghia, σχεδιάζοντας κομψοτεχνήματα όπως το Ford RS200 για το Group B του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Πριν μεταβεί στην Ghia όμως, είχε εργαστεί στην εταιρεία αμαξωμάτων Pininfarina και ήταν ο άνθρωπος που έφερε τη σφηνοειδή μορφή στη Ferrari. Η Speciale είναι βασισμένη στο πλαίσιο μιας κατεστραμμένης αγωνιστικής 312 P και ήταν απλά ένα αυτοκίνητο επίδειξης. Με μια τεράστια θύρα στο επάνω μέρος που άνοιγε προς τα εμπρός, φαίνεται σε φωτογράφιση με την αισθητική της εποχής.
512 Modulo (1970)
Αυτή είναι η σφηνοειδής Ferrari που όλοι θυμούνται και πρόσφατα αγόρασε και αποκατάστησε ο Αμερικανός επιχειρηματίας, σκηνοθέτης και παθιασμένος με τα αυτοκίνητα, Jim Glickenhaus. Το αυτοκίνητο σχεδιάστηκε από τον Paolo Martin της Pininfarina, και παρουσιάστηκε στην έκθεση της Γενεύης το 1970 και ο άμεσος ανταγωνισμός της ήταν η Lancia HF Zero του Nuccio Bertone.
Pinin (1980)
Όταν ο Sergio Pininfarina είπε στον Enzo Ferrari ότι θα μπορούσε να σχεδιάσει έναν άξιο αντίπαλο για τις Mercedes 450SEL 6.9 και Maserati Quattroporte, στην 50ή επέτειο της εταιρείας του, o Commendatore έδωσε την έγκρισή του. Η Pinin βασίστηκε στο πλαίσιο της 400 και είχε ένα ομοίωμα κινητήρα κάτω από το καπό. Σχεδιαστής της ήταν ο Leonardo Fioravanti, o οποίος διαμόρφωσε τη γρίλια εμπρός ώστε να θυμίζει τις Ferrari της δεκαετίας του 1950. Τριάντα χρόνια αφότου κατασκευάστηκε δέχθηκε λειτουργικό κινητήρα και τώρα βρίσκεται στην Καλιφόρνια.
408 4RM (1987)
Χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως πλατφόρμα δοκιμών για ένα πρωτοποριακό υδραυλικό σύστημα τετρακίνησης, προϊόν του νεοσυσταθέντος τότε τμήματος μηχανολογίας, το οποίο λειτουργούσε ως τμήμα έρευνας υπό το διεύθυνση Mauro Forghieri, επί 20 χρόνια επικεφαλής σχεδιαστής της Scuderia. Μόλις δύο αντίτυπα κατασκευάστηκαν, με το δεύτερο να διαθέτει συγκολλημένο πλαίσιο αλουμινίου χρόνια πριν από την Lotus Elise.
Mythos (1989)
Βασισμένο στην Testarossa, αυτό το concept car παρουσιάστηκε στο Tokyo Motor Show του 1989. Δεν ήταν προγραμματισμένο να παραχθεί, αλλά ο Σουλτάνος του Μπρουνέι, Hassanal Bolkiah, ζήτησε να κατασκευαστούν δύο για την συλλογή προσωπική συλλογή του. Επηρέασε το σχεδιασμό της F50 που θα ακολουθούσε.
Test D’Oro Colani (1993)
Τα σχέδια του Luigi Colani είχαν πάντοτε έντονες καμπύλες και φουτουριστική όψη και ήταν συνήθως ελάχιστα πρακτικά. Οι καμπύλες ήταν εμπνευσμένες από τη φύση και ήταν πεπεισμένος ότι σε αυτές τις μορφές μπορούσε να βρεθεί καλύτερη απόδοση. Χρησιμοποιώντας ως βάση και αυτός μια Testarossa, έβαλε στόχο να κερδίσει τους αγώνες για το ρεκόρ ταχύτητας στο Bonneville και τα κατάφερε.
