Από τη Δευτέρα το απόγευμα όλοι ψάχνουμε τον φταίχτη για τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζήσαμε. Έφταιξε απλώς ο καιρός ή οι παραχωρησιούχοι της Εθνικής και της Αττικής Οδού; Και στους υπόλοιπους δρόμους τί πήγε στραβά; Γιατί εκατοντάδες άνθρωποι βρέθηκαν για ώρες εγκλωβισμένοι;
Το σίγουρο είναι ότι δεν έφταιξε ο καιρός και οι δρόμοι. Ήδη από την περασμένη εβδομάδα γνωρίζαμε ότι έρχεται μια πολύ σφοδρή κακοκαιρία που θα φέρει χιονόστρωση ακόμα και στα νότια προάστια. Το ακούγαμε καθημερινά από τα ΜΜΕ, το διαβάζαμε στο διαδίκτυο και ενημερωθήκαμε με μηνύματα από το 112.
Παρ’ όλα αυτά οι εργοδότες άφησαν τους εργαζόμενους να πάνε στα γραφεία τους, το κράτος έκανε το ίδιο με τους δικούς του υπαλλήλους και οι διαχειριστές των ιδιωτικών δρόμων δεν κατάφεραν να διαχειριστούν την κατάσταση.
Από την άλλη, όλοι εμείς πήραμε από ένα αυτοκίνητο και χωρίς εκπαίδευση, κατάλληλα ρούχα, εξοπλισμό και στοιχειώδεις προμήθειες προσπαθήσαμε να μετακινηθούμε όπως τις υπόλοιπες ημέρες. Όμως κανένας δεν μας έμαθε τί να κάνουμε και το θέμα της οδικής ασφάλειας το θυμόμαστε μόνο όταν γίνει ένα εντυπωσιακό ατύχημα ή αν σκοτωθεί κάποιος «επώνυμος».
Και εδώ θα κάνω μια παρένθεση. Οι σύγχρονοι δρόμοι έχουν σωστή χάραξη, καινούρια άσφαλτο, καλή πρόσφυση, κατάλληλη σήμανση και επαρκή φωτισμό. Τα σύγχρονα καλοσυντηρημένα αυτοκίνητα έχουν καλά ελαστικά με σωστή πίεση, αποτελεσματικά φρένα και δεκάδες συστήματα ενεργητικής ασφάλειας. Όμως τα αυτοκίνητα έχουν και ένα σωρό συστήματα παθητικής ασφάλειας και αντίστοιχα οι δρόμοι έχουν μπαριέρες, τσιμεντένια στηθαία και κάμερες παρακολούθησης. Όλα αυτά για να αποτρέψουν τις κακές επιπτώσεις μιας αστοχίας ή ενός ανθρώπινου λάθους.
Επιστρέφοντας λοιπόν στην ΕΛΠΙΔΑ (που χάσαμε) οι υπεύθυνοι, εκλεγμένοι και μη, απέτυχαν να μας προστατεύσουν από τα λάθη που κάναμε. Οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για την οδήγηση ή τις μετακινήσεις με τα πόδια και τα ΜΜΜ σε τέτοιες συνθήκες. Όσοι έχουν εμπειρία από τα ορεινά, εξ ανάγκης, γνωρίζουν πώς για την πιθανότητα να είναι απαραίτητη μια μετακίνηση χρειάζεται προετοιμασία. Το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου πρέπει να είναι γεμάτο, το τηλέφωνο φορτισμένο, να έχουμε μαζί μας έναν φορτιστή και στο αυτοκίνητο να έχουμε αλυσίδες (σε σωστή διάσταση, που ξέρουμε και μπορούμε να τοποθετήσουμε) μπουκάλια νερό, λίγη ξηρή τροφή, ανακλαστικά γιλέκα, φακό, γάντια και χειμερινό ρουχισμό.
Όμως κάποιος που μένει στο κέντρο της Αθήνας, είναι πολύ πιθανό να μην είχε σκεφτεί ποτέ στο παρελθόν να προετοιμαστεί με αυτόν τον τρόπο και να μην είχε φανταστεί ποτέ ότι μια ημέρα θα αντίκριζε στρωμένο χιόνι πολλών εκατοστών στο δρόμο του σπιτιού του. Και πολύ σοφά σκεπτόμενος επέλεξε να χρησιμοποιήσει τους πιο κεντρικούς δρόμους της Αττικής. Γιατί είναι πιο λογικό και σίγουρα πιο εύκολο να διατηρηθούν ανοιχτοί, αλλά και να έρθει βοήθεια σε περίπτωση ανάγκης.
