Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, η 39χρονη Γαλλίδα Tiphanie Isnard έχει τα ράλλυ στο αίμα της. Άλλωστε, έχει δαμάσει τον πιο σκληρό αγώνα του κόσμου, το Ράλλυ Ντακάρ, όπως ελάχιστοι άνθρωποι. Η πρωτοπόρος γυναίκα επικεφαλής της ομάδας της Dacia κέρδισε το Ράλλυ Ντακάρ τρεις συνεχόμενες φορές (μεταξύ 2016-2018) ως αθλητική διευθύντρια της Peugeot (με οδηγούς τους Stephane Peterhansel και Carlos Sainz Sr), και είναι μία από τις λίγες γυναίκες που γνωρίζουν πραγματικά το μυστικό για να κερδίσει κανείς την πιο δύσκολη πρόκληση του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Όχι μόνο αυτό. Ως μάνατζερ της ομάδας της Citroen, η Isnard αποτέλεσε επίσης άνθρωπο-κλειδί για το εκπληκτικό ρεκόρ των 9 συνεχόμενων τίτλων του Sebastien Loeb στο WRC μεταξύ 2004 και 2012. Φέτος, συνδυάζει όλη αυτή την εμπειρία με τον Loeb, καθώς οι δυο τους αντιμετωπίζουν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally Raid (W2RC) της FIA, του οποίου κόσμημα είναι φυσικά το Ράλλυ Ντακάρ, με τη νεοσύστατη εργοστασιακή ομάδα της Dacia.
Η Isnard γεννήθηκε στο Sisteron, στα βουνά Alpes-de-Haute που περιβάλλουν το Μονακό, και όπως δηλώνει η ίδια, «ήμουν περικυκλωμένη από το Ράλλυ Μόντε Κάρλο. Οι γονείς μου δεν ενδιαφέρονταν τόσο πολύ για τους αγώνες, αλλά βίωσα πολλές από τις συγκινήσεις του Μόντε όταν ήμουν μικρή, επειδή παρακολουθούσαμε τις διαδρομές στα βουνά».
«Πάντα φεύγαμε από το σχολείο την Παρασκευή του Μόντε, για να παρακολουθήσουμε τα αυτοκίνητα και, από πολύ μικρή ηλικία, το λάτρευα. Ο παππούς μου με έπαιρνε μετά το σχολείο για να πάω να το παρακολουθήσω. Τα αυτοκίνητα, η ατμόσφαιρα, ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο».
Εκείνη την εποχή, δεν έβλεπε τον εαυτό της να κάνει καριέρα, ειδικά επειδή «δεν υπήρχαν γυναίκες σε αγωνιστικές θέσεις». Το 2005, ωστόσο, άφησε στην άκρη τις σπουδές της στην αρχιτεκτονική για να πάρει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην αθλητική διοίκηση. Μια πρακτική άσκηση με τον Bernard Pialat στην PH Sport αποδείχθηκε «αποκαλυπτική».
«Και τότε (στο Ράλλυ Φινλανδίας του 2007), ο Daniel Elena (συνοδηγός του Loeb) αποφάσισε να ιδρύσει τη δική του εταιρεία αθλητικού μάνατζμεντ (την All Sports Management, της οποίας παραμένει υποδιευθύντρια) και ρώτησε την ομάδα: “Ποια είναι αυτή; Είναι πραγματικά καλή”. Μου ζήτησε να συμμετάσχω στην εταιρεία του, και φυσικά δέχθηκα». Άλλωστε, παραμένει υποδιευθύντρια της All Sports Management.
Η εταιρεία ειδικεύεται πάνω στην αγωνιστική, τεχνική και επιχειρηματική υποστήριξη των μηχανοκίνητων αθλημάτων: «Ξεκίνησα με ιδιωτικά προγράμματα junior και ημι-ιδιωτικά προγράμματα, τα οποία χρηματοδοτούνται εν μέρει από τους κατασκευαστές στο WRC. Ήταν μια εμπειρία που με διαμόρφωσε. Μου έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσω τα πάντα και να αναλάβω διάφορους ρόλους».
Στη συνέχεια, η Citroen Racing την εμπιστεύτηκε με πιο υψηλόβαθμες αρμοδιότητες στο WRC, πριν ο Bruno Famin της Peugeot Sport της δώσει μια ευκαιρία στο Ράλλυ Ντακάρ. Στη συνέχεια ήρθε η Covid, η επιθυμία να επικεντρωθεί στην οικογένειά της και την All Sports Management, πριν από ένα ακόμη τηλεφώνημα από τον Bruno Famin, που πλέον εργαζόταν στην Alpine, θυγατρική του Ομίλου Renault (που περιλαμβάνει και την Dacia) και της έκανε την πρόταση να αναλάβει την ομάδα: «Μια τέτοια πρόκληση προφανώς και δεν μπορούσε να απορριφθεί».
«Κάνω αυτή τη δουλειά τα τελευταία 16 χρόνια και έχουμε συνεργαστεί με πολλές μάρκες και ομάδες, στο WRC και το Rally Raid καθώς και με την Peugeot Sport, με τον Sebastien Loeb, τον Peterhansel (ρέκορντμαν του Ράλλυ Ντακάρ με 14 νίκες), τον Carlos Sainz (2 φορές Πρωταθλητή του WRC και 4 φορές νικητή του Ντακάρ), οπότε ήταν καταπληκτικό».
Ως επικεφαλής της ομάδας της Dacia στο W2RC, που έχει στις τάξεις της ως οδηγούς, πέραν από τον Sebastien Loeb, τον Καταριανό Nasser Al-Attiyah (5 φορές νικητή του Ράλλυ Ντακάρ) και την Ισπανίδα Cristina Gutierrez, η Tiphanie Isnard έχει αναλάβει το έργο του συντονισμού 60 ατόμων στις πιο εχθρικές συνθήκες που μπορεί να συναντήσει κανείς στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, στο αφιλόξενο περιβάλλον της ερήμου. Η Dacia δεν είχε ασχοληθεί ποτέ Πριν με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, οπότε τα πάντα έπρεπε να χτιστούν από το μηδέν.
H ίδια αναφέρει ότι η θέση της «είναι απλά ένας τίτλος. Το μυστικό είναι να καταλαβαίνεις τι χρειάζονται οι άνθρωποι και να μην έχεις εγωισμό. Ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο δουλεύουμε είναι να ακούμε και να αποδεχόμαστε ότι ίσως δεν ξέρουμε όλες τις απαντήσεις και ότι δουλεύουμε μαζί για να βρούμε τις λύσεις στα προβλήματα. Η Dacia είναι καινούργια στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, δεν έχει αγωνιστεί ποτέ στο παρελθόν, οπότε όλοι μαθαίνουμε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να πετύχουμε και αυτό είναι πολύ συναρπαστικό».
«Για να είμαι ειλικρινής, είμαι γυναίκα, οπότε σίγουρα φέρνω κάποιες “γυναικείες” πτυχές στον χαρακτήρα. Περνάω χρόνο μαζί με το προσωπικό, τους μιλάω, συζητώ, νιώθω αμέσως αν τα παιδιά είναι εντάξει ή όχι. Οπότε μπορώ να αλλάξω λίγο τη νοοτροπία για να ενώσω τους ανθρώπους, να χτίσω την ομάδα. Νομίζω ότι αυτό είναι μέρος της στάσης μου: είναι μια οικογένεια».
«Το ότι είμαι γυναίκα σημαίνει ότι με αμφισβητούν περισσότερο. είναι ένα περιβάλλον που διοικείται σε μεγάλο βαθμό από τεχνικούς και μηχανολόγους, θέσεις που είναι κατά 90% ανδρικές. Για μια γυναίκα που έρχεται να διαχειριστεί όλους αυτούς τους άνδρες, χρειάζεται χρόνος για να γίνει αποδεκτή ως μέλος της ομάδας και όχι ως φύλο. Αλλά μόλις γίνεις αποδεκτή και σε σέβονται, όλα γίνονται φυσικά και δεν υπάρχουν ερωτήσεις».
