Σχεδιάστηκε για να αποτελέσει ένα σπορ αυτοκίνητο, με όλα τα χαρακτηριστικά που θα το έκαναν να ξεχωρίζει. Με έντονη σχεδίαση, χαμηλό βάρος και έναν κινητήρα με συμπαγείς διαστάσεις, αλλά υψηλή απόδοση, το Mazda RX-7 κυριάρχησε στους αγώνες, αλλά και στην αγορά, αποτελώντας το όνειρο και τον πόθο των petrolhead.
Στις πίστες με το… καλημέρα, το 1980 και το 1981 κυριάρχησε, κατακτώντας το British Saloon Car Championship, στην κατηγορία 1.600-2.300 κ.εκ. Παράλληλα, το 1981, απέδειξε ότι πέρα από υψηλή απόδοση, έχει και την αξιοπιστία, αφού κέρδισε τον αγώνα 24 Ώρες του Spa.
Οι επιτυχίες δεν περιορίστηκαν μόνο εντός ευρωπαϊκών συνόρων, αφού στην Αμερική το RX-7 κέρδισε πάνω από 100 αγώνες IMSA, συμπεριλαμβανομένου και του 24Ωρου αγώνα της Daytona. Επίσης, στην άλλη άκρη του κόσμου, το Αυστραλιανό Πρωτάθλημα Αντοχής κέρδισε από το 1982 μέχρι και το 1984, καθώς και το εθνικό Bathurst 12 Hour (πρωταθλητής το 1992-95).
Η εμπειρία που αποκτήθηκε από το RX-7 οδήγησε στη δημιουργία του θηριώδους Mazda 787B των 710 ίππων με κίνηση και στους τέσσερις τροχούς, το οποίο με τη σειρά του κατέκτησε τις 24 Ώρες του Le Mans.
Ωστόσο, η κρίση το 1973-1974 έθεσε υπό αμφισβήτηση το μέλλον του περιστροφικού κινητήρα, αφού το κοινό τότε στράφηκε σε πιο οικονομικούς κινητήρες. Η Mazda ήταν πολύ κοντά στο να εγκαταλείψει τους περιστροφικούς κινητήρες, αλλά ο επικεφαλής του τμήματος R&D, Kenichi Yamamoto, αντιστάθηκε, υποστηρίζοντας τον σημαντικό ρόλο που θα είχε για τη διαφοροποίηση της εταιρείας.
Δημιουργώντας ένα περιστροφικό σύμβολο
Η πρώτη γενιά RX-7 (πλατφόρμα “FB”) κυκλοφόρησε στην ιαπωνική αγορά το 1978 και θριάμβευσε κατευθείαν. Με καθαρό βάρος κοντά στον 1 τόνο, το 12Α’s 100-135 PS πέτυχε μεγάλες αποδόσεις. Ο compact κινητήρας τοποθετημένος πίσω από τον μπροστινό άξονα, καθώς και η πίσω κίνηση, με σχεδόν τέλεια κατανομή του βάρους, βοήθησαν στην απίστευτη αυτή πορεία του.
Το αεροδυναμικό RX-7 που προσέφερε διασκεδαστική οδήγηση, δημιούργησε μία ξεχωριστή σύνδεση μεταξύ οδηγού και αυτοκινήτου. Ο 1.146 κ.εκ. διπλού ρότορα 12A εντάχθηκε αργότερα με μια εκδοχή turbo 160 ίππων για την Ιαπωνία, ενώ στη Βόρεια Αμερική κυκλοφόρησε ένα ελαφρώς μεγαλύτερο 13Β μηχανικό σύνολο με ψεκασμό καυσίμου.
Η δεύτερη γενιά RX-7 (“FC”) παρουσιάστηκε το 1985, με σχεδίαση εμπνευσμένη από την Porsche και πολλές βελτιώσεις στην απόδοση όπως το DTSS (Dynamic Tracking Suspension System) της Mazda και η στροβιλοσυμπίεση. Η αναγκαστική επαγωγή τελικά αποδείχθηκε ότι ταιριάζει απόλυτα με τους περιστροφικούς κινητήρες χάρη στα χαρακτηριστικά του συστήματος εξάτμισής τους, καθώς και της αποτελεσματικής ενίσχυσης της ροπής μεσαίου εύρους.
Ο κινητήρας 1.3 λίτρων 13B ήταν σταθερός σε όλες τις παρούσες αγορές και παρόλο που το RX-7 θα κυκλοφορούσε στην Ευρώπη με ένα κινητήρα 150 ίππων, αργότερα κυκλοφόρησε και με εκδοχή 180 ίππων, ενώ ακολούθησε και η twin-scroll turbo εκδοχή 200 ίππων. Το μοντέλο με την υψηλότερη απόδοση θα έπιανε ταχύτητες από 0-100 χλμ./ώρα σε 6 δευτερόλεπτα, με μέγιστη ταχύτητα 240 χλμ./ώρα.
Η τρίτη και τελευταία γενιά (“FD”) παρουσιάστηκε το 1992. Ήταν ένα γνήσιο αυτοκίνητο απόδοσης. Ένας διαδοχικός διπλός υπερσυμπιεστής ενισχυμένος με διπλό στροβιλοσυμπιεστή ανέβασε ακόμη περισσότερο τις αποδόσεις από τον τελευταίο 13Β στους 239 ίππους της ευρωπαϊκής έκδοσης. Οι θαυμαστές υποστηρίζουν ότι διαθέτει την καλύτερη οδική συμπεριφορά από όλα τα RX-7, κάνοντας το 0-100 χλμ./ώρα σε 5,3 δευτερόλεπτα και έχοντας μέγιστη ταχύτητα 250 χλμ./ώρα.
Δυστυχώς, η παραγωγή του RX-7 σταμάτησε στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες από το 1996 λόγω των περιορισμών των εκπομπών, παρόλο που η Mazda συνέχισε να παράγει αυτοκίνητα για τη δεξιοτίμονη αγορά αυτοκινήτων, ενισχύοντας αργότερα τη δυναμική τους απόδοση στα 280 ίππους μόνο για τα μοντέλα που κυκλοφόρησαν στην Ιαπωνία.
Σπάζοντας ρεκόρ
Το 2002 σηματοδοτεί το τέλος ενός από τα πιο εξαιρετικά sports cars στην ιστορία. Συνολικά μεταξύ του 1978 και 2002 είχαν παραχθεί 811.634 αυτοκίνητα, με διαφορά τα περισσότερα από κάθε άλλο μοντέλο με περιστροφικό κινητήρα. Παράλληλα, προσαρμοσμένες εκδοχές κάθε γενιάς θέσανε ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορίας τους στο Bonneville Salt Flats στην Αμερική το 1978 (FB, 296 χλμ./ώρα), το 1986 (FC, 383,7 χλμ./ώρα) και το 1995 (FD, 389 χλμ./ώρα).
Το πνεύμα του RX-7 όμως συνεχίζει να ζει. Το Mazda RX-8 που ακολούθησε το 2003, έθεσε τα θεμέλια για πολλές μηχανικές καινοτομίες. Μεταξύ αυτών ήταν τα υδρογονοκίνητα περιστροφικά Mazda όπως το RX-8 Hydrogen RE, που λειτουργούσε είτε με H2 είτε με βενζίνη, καθώς και το Mazda Premacy Hydrogen RE Hybrid, ένα MPV με περιστροφικό ηλεκτροκινητήρα διπλού καυσίμου. Αργότερα, η ιαπωνική μάρκα ανέπτυξε ένα πρωτότυπο Mazda2 EV με μικρό κινητήρα μονού ρότορα, ο οποίος και χρησιμοποιείται ως επέκταση αυτονομίας.
Για όλους τους λάτρεις της οδήγησης, το RX-7 παραμένει το σύμβολο των sports cars με περιστροφικό κινητήρα. Η Mazda έκανε μεγάλα άλματα με το RX-7 σε ό,τι αφορά την ελαφριά μηχανική τεχνολογία, τη sporty σχεδίαση, τη διασκεδαστική οδήγηση, καθώς και την εξειδίκευση, αναπτύσσοντας καινοτομίες που έχουν εφαρμοστεί και αναπτυχθεί σε όλα τα μοντέλα της Mazda. Το αυτοκίνητο που ενσαρκώνει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο τη φιλοσοφία της Mazda, το RX-7 συνεχίζει να επηρεάζει τους σχεδιαστές και τους μηχανικούς που δουλεύουν στη Mazda του αύριο.
