Ο Χρήστος Δελαντώνης είναι από εκείνους τους Έλληνες του εξωτερικού που μας κάνουν υπερήφανους. Είναι προσιτός, παρά την αξιοζήλευτη επαγγελματική του πορεία, η οποία εξακολουθεί να είναι ανοδική. Το πιο σημαντικό στοιχείο του χαρακτήρα του, είναι αυτός ο παιδικός ενθουσιασμός που διατηρεί αναλλοίωτο από τότε που πήγαινε σχολείο, στη Θεσσαλονίκη. Και είναι εύκολα διακριτός όταν ο Χρήστος μιλά για το εμβληματικό κτήριο της McLaren και για τα εκπληκτικά εκθέματα του, με τον ενθουσιασμό του επισκέπτη. Κάτι που θα αντιληφθείτε και εσείς, διαβάζοντας τη συνέντευξή του στο MotorOne.
Αμέσως μετά τις σπουδές του, στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Θεσσαλονίκης έφυγε για το Kingston University, απ’ όπου αποφοίτησε μ’ ένα Bachelor και ένα μεταπτυχιακό στο Αutomotive Εngineering. Για ένα διάστημα εργάστηκε στην εταιρία Visteon Corporation, μέχρι που ήρθε η πρόταση από την McLaren. Ο Χρήστος είχε μάθει από τον πατέρα του να αγαπά τους αγώνες αυτοκινήτου και στο άκουσμα της McLaren στα αφτιά του ηχούσαν κινητήρες V12 και τα μάτια του πλημμύριζαν με εικόνες από το κοκκινόασπρο παρελθόν της μάρκας, με τις επικές μάχες του Ayrton Senna με τον Alain Prost και τη στωικότητα με την οποία ο team manager Ron Dennis αντιμετώπιζε αυτό τον αγωνιστικό εμφύλιο. Τώρα πια, ο νεαρός Θεσσαλονικιός καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τον Dennis, που πλέον ήταν ιδιοκτήτης της εταιρίας και συζητούσαν το μέλλον της. Η συνύπαρξη με τον τελειομανή Βρετανό ήταν εμπειρία ζωής για τον Χρήστο: «Είναι ένας τρομερά inspirational χαρακτήρας. Το δικό του όραμα έφτασε την εταιρεία στο επίπεδο που είναι σήμερα. Η προσοχή του στη λεπτομέρεια ήταν μοναδική, έφτανε σε άλλα επίπεδα. Οι κηπουροί κλάδευαν τα φυτά χρησιμοποιώντας ένα μέτρο για να είναι ακριβώς ίδια, στο γυμναστήριο οι αλτήρες ήταν ίσια τοποθετημένοι και τα γράμματα πάνω τους κοιτούσαν προς την ίδια κατεύθυνση, οι βίδες πάνω στους διακόπτες ήταν σταματημένες ακριβώς στο ίδιο σημείο, σε όλους τους διακόπτες του κτηρίου. Φυσικά ο ίδιος δεν πήγαινε ποτέ να τα ελέγξει, όμως ξέραμε ότι πρέπει να δείχνουμε τεράστια προσοχή στη λεπτομέρεια και αυτό είχε περάσει ακόμα και στους εργαζόμενους στη συντήρηση του κτηρίου. Έχει μοναδικό χαρακτήρα, είναι αυθεντικός Leader και πολύ γενναιόδωρος. Σαν αποχαιρετισμό, όταν έφυγε, “έκλεισε” ολόκληρο το Royal Albert Hall και κανόνισε μια ιδιωτική παράσταση του Cirque du Soleil για 2.500 εργαζόμενους.»
Πρόσφατα ο Χρήστος ανέλαβε τη θέση του Rolling Chassis Programme Manager. «Μέχρι τώρα, ως Vehicle Line Manager, ήμουν υπεύθυνος για το body engineering, για όλο το εξωτερικό του αυτοκινήτου, το εσωτερικό, το σασί και το CarbonFiberTub. Εργάστηκα πάνω στην McLaren Senna και το τελευταίο μου project σε αυτή τη θέση ήταν η 765 LT. Στο νέο μου ρόλο είμαι υπεύθυνος για όλο το Rolling Chassis platform (Tub, Frames, brakes, chassis κτλ) για όλα τα μοντέλα μας. Ουσιαστικά για όλες τις τεχνολογίες που τις εξελίσσουμε όχι μόνο για ένα μοντέλο αλλά για πολλά μελλοντικά. Έχω πολλή δουλειά μπροστά μου και είμαι ενθουσιασμένος.»
Για μια εταιρεία σαν τη McLaren, πόσο σημαντικό είναι να πάρει ακριβώς αυτό που θέλει; Θα κάνει πίσω, αν μια μικρή σχεδιαστική λεπτομέρεια ξεπερνά τον προϋπολογισμό ;
«Κατά 99% θα κάνει πίσω. Κάθε project διαρκεί περίπου πέντε χρόνια, με το κόστος του, το βάρος που πρέπει να έχει το αυτοκίνητο και το business case να είναι προσυμφωνημένα με τους Executives και τους μετόχους. Αυτά πρέπει να τηρηθούν. Από εκεί και πέρα πρέπει να γίνει κερδοφόρο για την εταιρεία και να προσελκύσει πελάτες. Αν για παράδειγμα βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε το αυτοκίνητο πιο γρήγορο ή πιο ελαφρύ, ενδεχομένως να προσελκύσει πελάτες, επομένως θα συζητήσουμε. Πρέπει να θυμάστε ότι η McLaren είναι μια μικρή εταιρεία, δεν έχει πίσω της πλάτες, όπως έχει η Lamborghini του Ομίλου Volkswagen, ή της Fiat Chrysler η Ferrari. Εμείς βγάζουμε πολύ λίγα αυτοκίνητα. Η McLaren Senna βγήκε σε 500 κομμάτια, το 3θέσιο Speedtail μόλις σε 102 κομμάτια σε όλο τον κόσμο. Επίσης ένα δικό μας αυτοκίνητο μπορεί να έχει καθαρό κόστος 90.000 λίρες ενώ ένα αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής μόνο 5.000 λίρες. Βέβαια υπάρχει και το τμήμα MSO (McLaren Special Operations). Εκεί σχεδιάζουμε αποκλειστικά μοντέλα, κατά παραγγελία, τα οποία μπορεί να κοστίζουν αρκετά εκατομμύρια, αλλά δεν υπάρχουν περιορισμοί, μόνο η φαντασία του πελάτη. Πρακτικά σχεδιάζουμε ό,τι μας ζητήσουν.
Οι πελάτες σας και εσύ, συνήθως χρησιμοποιείτε τις McLaren για τις καθημερινές σας μετακινήσεις ;
Εδώ στην Αγγλία πολλοί τις χρησιμοποιούν καθημερινά. Η ευκολία καθημερινής χρήσης είναι βασική προϋπόθεση ακόμα και για τα πιο extreme αυτοκίνητα μας. Προς το παρόν εγώ χρησιμοποιώ αυτοκίνητο άλλου κατασκευαστή, φυσικά έχω εύκολη πρόσβαση στα δικά μας μοντέλα. Κάνω πολλά χιλιόμετρα στη διαδικασία δοκιμών, στο δρόμο και σε πίστες. Χρειάζεσαι ειδική άδεια για να οδηγείς αυτά τα αυτοκίνητα στην πίστα και φροντίζω να την ανανεώνω, ώστε να είμαι πάντα έτοιμος να οδηγήσω. Μόνο εκεί μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά ανάμεσα σε τέτοια υπεραυτοκίνητα. Το Marketing Team της εταιρίας οργανώνει πολλές εκδηλώσεις για τους πελάτες μας σε πανέμορφες πίστες σε όλο τον κόσμο, ονομάζονται McLaren Pure Events.
Με ποια μοντέλα ασχολείται η εταιρεία αυτό τον καιρό ;
Το τμήμα Racing ασχολείται με το μονοθέσιό μας για τη Formula 1. Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος που από αυτή την εποχή και έως τον πρώτο αγώνα της επόμενης σεζόν δεν επιτρέπονται επισκέψεις στα γραφεία μας. Στο Automotive ασχολούμαστε με το λανσάρισμα της 765 Spider και με του πρώτου μας, τελείως καινούργιου, υβριδικού αυτοκινήτου, της Artura. Αυτό είναι το πιο δύσκολο λανσάρισμα που έχουμε κάνει ποτέ, καθώς είναι καινούριο το Tub, ο κινητήρας, το κιβώτιο ταχυτήτων και η πλατφόρμα. Είναι πολύ όμορφο, έχει έναν 3λιτρο εξακύλινδρο κινητήρα που βγάζει πάνω από 620 ίππους και, ξέρω ότι ακούγεται παράξενα, αλλά αυτό είναι το πιο μικρό μας μοντέλο αυτή τη στιγμή. Εργαζόμαστε και πάνω σε μια σειρά μοντέλων που θα λανσαριστούν σε 4-5 χρόνια.
Ποια είναι η άποψη σου για την ηλεκτροκίνηση; Πιστεύεις ότι μπορεί να επηρεάσει τους πελάτες που σκέφτονται να αγοράσουν μια McLaren ;
Η ηλεκτροκίνηση είναι το μέλλον. Εμείς δεν θα παρουσιάσουμε ξανά μοντέλο που να μην έχει υβριδική έκδοση. Πρέπει να προστατεύσουμε τον πλανήτη, να είμαστε πιο βιώσιμοι και νόμιμοι. Από την άλλη βέβαια, εμένα που καθόμουν με τον πατέρα μου και καθαρίζαμε τα weber (σ.σ. καρμπυρατέρ) στη Lancia Beta που είχε, θα μου λείψει ο ήχος ενός V8 κινητήρα «στα κόκκινα». Θα προσαρμοστούμε, όμως ελπίζω στο μέλλον να υπάρχουν συνθετικά καύσιμα και κινητήρες που δεν θα ρυπαίνουν, ώστε να μπορούμε να έχουμε ξανά κινητήρες εσωτερικής καύσης. Έχει γίνει τεράστια πρόοδος. Άλλωστε υπάρχει πρόβλημα και με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, σχετικά με τα βλαβερά υλικά των μπαταριών ή το διοξείδιο του άνθρακα που απαιτείται για την κατασκευή ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου σε σχέση με ένα συμβατικό. Δεν πιστεύω ότι οι αγοραστές μας θα επηρεαστούν από τον σταδιακό εξηλεκτρισμό της McLaren, γιατί όλη η αυτοκινητοβιομηχανία ακολουθεί την ίδια πορεία. Ο πελάτης αγοράζει τα αυτοκίνητα μας για την τεχνολογία. Τα μοντέλα μας είναι εξαιρετικά προσεγμένα σε κάθε λεπτομέρεια, διακριτικά και οτιδήποτε υπάρχει πάνω τους, εξυπηρετεί ένα σκοπό και έχει λόγο ύπαρξης. Δεν έχουμε για παράδειγμα ψεύτικους αεραγωγούς ή αεροτομές. Αυτή η προσέγγιση αρέσει στους πελάτες μας.
Με ποιο τρόπο παίρνετε πληροφορίες για τα μοντέλα των ανταγωνιστών σας; Φαντάζομαι ότι δεν αγοράζετε όλα τα supercars της αγοράς.
Με τους ανταγωνιστές τις περισσότερες φορές ανταλλάσσουμε αυτοκίνητα, δίνουμε ένα μοντέλο μας για 2-3 εβδομάδες και παίρνουμε ένα δικό τους. Είναι το λεγόμενο bench marking. Θα ήταν χαζό να δίναμε 300.000 για να αγοράσουμε ένα μοντέλο ανταγωνιστή και να έκανε κι αυτός το ίδιο. Δεν τίθεται θέμα αντιγραφής ή μυστικών, αυτή η διαδικασία μας βοηθά όλους και είναι πολύ καλό να γίνεται. Συνήθως ανταλλάσσουμε κάποια development cars ή προ-παραγωγής. Μια μικρή δυσκολία υπάρχει με τους Ιταλούς, κυρίως με τη Ferrari, ενώ με τις βρετανικές εταιρείες Bentley, Aston Martin, Rolls-Royce αυτό γίνεται συνεχώς.
Πόσο σημαντικό είναι το περιβάλλον εργασίας, που σου προσφέρει το κτήριο της McLaren;
Το κτήριο μας είναι ένα asset της εταιρείας και προσφέρει ένα υπέροχο περιβάλλον που ο Ron Dennis το έφτιαξε για να ανεβάσει το επίπεδο εργασίας μας. Είναι καθαρό, οργανωμένο, λειτουργικό. Δεν έχουμε πάρα πολύ χώρο, όπως σε άλλες εταιρείες, αλλά έχουμε γυμναστήριο, πισίνα και στην τραπεζαρία τρώμε πολλές φορές μαζί με τους οδηγούς μας στη Formula 1. Μιλάμε μαζί τους και νιώθουμε ότι όλοι μαζί είμαστε μια ομάδα. Αυτό σε άλλες εταιρείες δεν γίνεται. Επίσης εδώ έχουμε σχεδόν όλα τα αγωνιστικά μας αυτοκίνητα. Υπάρχει ένας μεγάλος διάδρομος, που δεν είναι προσβάσιμος στο κοινό. Εκεί υπάρχουν 60-70 αυτοκίνητα Formula 1 και ένα από όλα τα εμπορικά μοντέλα μας. Development cars, αγωνιστικά, προ-παραγωγής. Έχει συνηθίσει το μάτι μας τόσο, που μερικές φορές νιώθουμε ότι αυτά τα εμβληματικά αυτοκίνητα είναι… μέσα στα πόδια μας. Όμως στην πραγματικότητα μας θυμίζουν το παρελθόν και είναι πηγή έμπνευσης για το μέλλον.
Πώς χαλαρώνεις από την ένταση της δουλειάς σου;
Κάνω γυμναστική, κολύμπι, kick boxing και εκδρομές με φίλους που αγαπούν το αυτοκίνητο. Με τον πατέρα μου, που με μύησε στο αυτοκίνητο, έχουμε φτιάξει δυο buggy και τα έχουμε στο χωριό, στην Πελοπόννησο. Μάλιστα το ένα το έχουμε μετατρέψει σε ηλεκτροκίνητο και σύντομα θα βελτιώσουμε την αυτονομία του. Έχει τρελό πάθος και όταν έρχομαι στην Ελλάδα ασχολούμαστε από το πρωί έως το βράδυ με τα buggy. Είναι κάτι που απολαμβάνουμε και οι δύο και με χαλαρώνει πολύ.
Επίσης είμαι STEM Ambassador της McLaren και πηγαίνω συχνά σε Πανεπιστήμια για ομιλίες, ενώ στο Kingston University είμαι Industry Advisory Board Member. Προσπαθώ να βοηθώ τους φοιτητές να βγουν στην αγορά εργασίας πιο εύκολα. Ασχολούμαι πολύ γιατί μου αρέσει. Κάνω όμως και στην Ελλάδα ομιλίες και συνεργάζομαι με το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, που έχει μια ομάδα Formula Student. Μου αρέσει να βοηθάω και δεν είναι τίποτα για εμένα να αφιερώσω κάποιες ώρες γι’ αυτό.
Τι σκέφτεσαι για το επαγγελματικό σου μέλλον, μετά από 11 χρόνια στη McLaren ;
Έχω σχεδιάσει την επαγγελματική πορεία που θέλω να ακολουθήσω και μέχρι στιγμής νομίζω ότι πάω καλά. Εδώ δίνονται ευκαιρίες και μέχρι στιγμής είμαι πολύ ικανοποιημένος. Στη δουλειά μας βέβαια μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξεις εταιρεία και χώρα, αλλά δεν είναι στα σχέδιά μου. Όπως όλοι οι Έλληνες του εξωτερικού, θα ήθελα κάποια στιγμή να γυρίσω στον τόπο μου, όμως στον τομέα της βιομηχανίας και ειδικά της αυτοκινητοβιομηχανίας η χώρα μας δεν προσφέρει ευκαιρίες που θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ. Υγεία να υπάρχει και όλα τα άλλα γίνονται.
