Ατυχήματα με μοτοσυκλετιστές, που ταξιδεύουν μόνοι τους δεν εντοπίζονται, επειδή συχνά οι διαδρομές τους σπάνια χρησιμοποιούνται και από άλλους χρήστες του δρόμου ή επειδή το ατύχημα δε φαίνεται από το δρόμο και άλλους διερχόμενους οδηγούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ADAC υποστηρίζει ότι δεν πρέπει μόνο οι νέες μοτοσικλέτες, που έχουν έγκριση τύπου, όπως συμβαίνει με τα αυτοκίνητα, να διαθέτουν το e-Call, αλλά ότι το σύστημα θα έπρεπε ήδη να έχει προβλεφθεί για όλων των τύπων τα νέα οχήματα.
Κατά τις τεχνικές μετατροπές θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ορισμένες ιδιαιτερότητες. Οι αισθητήρες ή οι αλγόριθμοι πρέπει να σχεδιάζονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να εντοπίζουν με σαφήνεια ένα ατύχημα. Επιπλέον, οι περισσότερες μοτοσικλέτες δεν έχουν ενεργοποιούμενο αερόσακο, ο οποίος χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα ως ένδειξη κλήσης έκτακτης ανάγκης. Επίσης, μία μοτοσικλέτα, που απλώς έχει πέσει στο δρόμο, ενώ την οδηγούσαν αργά ή έπεσε, ενώ ήταν σε στάση, δε θα πρέπει να προκαλούν ψευδή συναγερμό (false alarm). Και επειδή ο οδηγός και η μηχανή χωρίζονται μεταξύ τους στα περισσότερα ατυχήματα μοτοσικλετών, τα συστήματα ηλεκτρονικής κλήσης έκτακτης ανάγκης πρέπει να σχεδιάζονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται στη συνέχεια η επικοινωνία με τον τραυματισμένο οδηγό.
Έρευνες της ADAC για συνηθισμένα συστήματα στην αγορά έδειξαν ότι τα συστήματα κλήσεων έκτακτης ανάγκης, που είναι ήδη ενσωματωμένα σε οχήματα, τα οποία χρησιμοποιούν αισθητήρες στη μοτοσικλέτα, είναι τα πιο εύκολα και πιο αξιόπιστα στο έργο τους. Σε ό,τι αφορά τις λύσεις των μετασκευών, ξεκινάμε από το βεληνεκές δράσης των συσκευών, που πρέπει να τοποθετηθούν στη μοτοσικλέτα και να είναι εν μέρει συνδεδεμένες με ένα smartphone, και φτάνουμε έως και τις αμιγείς εφαρμογές smartphone, που λειτουργούν ανεξάρτητα από τη μοτοσικλέτα.
