Κάθε φίλος του αυτοκινήτου που… σέβεται τον εαυτό του, έχει κάνει αναζήτηση στο YouTube για διάφορα βίντεο που αφορούν αγώνες και όχι μόνο. Σίγουρα έχει θαυμάσει τον Ayrton Senna και τη θεϊκή του οδήγηση. Πίσω από το τιμόνι των μονοθεσίων που δάμαζε με τόση χάρη και αναμφίβολα τόλμη και ικανότητα, όπως για παράδειγμα την McLaren στο Monaco ή τη Jerez. Ωστόσο, ο τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Formula 1 δεν μας γοήτευσε μόνο με αυτοκίνητα της F1.
Αφού κατά τη διάρκεια της πετυχημένης καριέρας του, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του πρώτου supercar της Honda, του NSX. Ως διαπιστευτήριο έχουμε ένα εντυπωσιακό βίντεο από την πίστα της Suzuka, το 1992, όπου οδήγησε την έκδοση Type R. Προς το τέλος μάλιστα δείχνει πλάνα από τα πόδια του Senna, ο οποίος… χορεύει στα πεντάλ και «παίζει» με την άψογη ισορροπία του πλαισίου. Βλέπουμε δύο είδωλα σε απόλυτη αρμονία και δεν αναφερόμαστε στο συνδυασμό της λευκής κάλτσας με τα σκαρπίνια.
Το πρώτο supercar της Honda
Το να αξιοποιείς την εμπειρία του, αναμφισβήτητα καλύτερου οδηγού της Formula 1, για την εξέλιξη και βελτίωση του πρώτου σου supercar, είναι δίχως άλλο μια εξαιρετική προοπτική, κάτι που αποτυπώνεται ακόμα και στις προδιαγραφές του αυτοκινήτου. Ήταν το πρώτο μοντέλο παραγωγής που είχε ένα ελαφρύ μονοκόκ πλαίσιο από αλουμίνιο, υλικό που χρησιμοποιήθηκε και στην ανάρτηση για επιπλέον εξοικονόμηση κιλών.
Συνδυάζονταν με έναν κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο, V6 3,0 λίτρων αρχικά και 3,2 λίτρων από το 1997 και μετά. Το NSX ολοκληρώνει το 0-96 χλμ/ώρα σε 5,7 δευτερόλεπτα, αναπτύσσοντας μέγιστη ταχύτητα 270 χλμ./ώρα. Τιμές ανάλογες της Ferrari 348, που κυκλοφορούσε εκείνη της εποχή, με το ιαπωνικό μοντέλο να έχει μάλιστα δύο κυλίνδρους λιγότερους.
Ωστόσο, αυτά που έκαναν το NSX να ξεχωρίσει από τον ανταγωνισμό στην εποχή του ήταν… τα λιγότερο ελκυστικά στοιχεία. Ενώ οι καλομαθημένοι νέοι οδηγοί του 2021 περιμένουν από τα αυτοκίνητά τους να αποδίδουν άψογα, αυτό δεν συνέβαινε και πριν 30 χρόνια και ειδικά όταν επρόκειτο για supercar της εποχής. Το Honda NSX όμως τα άλλαξε όλα αυτά.
Άλλαξε τα δεδομένα…
Πλέον, δεν ήταν δεδομένο ότι το εξωτικό μοντέλο με τον κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο θα σε άφηνε στη μέση του πουθενά, σκεπασμένο με ένα σύννεφο καπνού. Ενώ επίσης ήταν και εύκολο στη χρήση. Οι ανταγωνιστές του Honda -ειδικά αυτοί από την Ιταλία- δεν ήταν εύκολο να τους οδηγήσεις σε χαμηλές ταχύτητες, ενώ το τιμόνι και ο συμπλέκτης με το μεγάλο βάρος έκανε σχεδόν αδύνατο το παρκάρισμα, ακόμα και αν μπορούσες να δεις έξω προκειμένου να αναζητήσεις θέση.
Σε αντίθεση, το NSX ήταν ελαφρώς ίσως πιο δύσκολο από ένα Civic. Ως αποτέλεσμα, η Honda παρέσυρε τον ανταγωνισμό να την ακολουθήσει στο δικό της δρόμο. Δηλαδή, το NSX είχε μεγάλη επιρροή σε κάθε supercar από τότε.
Και για του λόγου το αληθές και προκειμένου να επιβεβαιωθεί ο χαρακτηρισμός του «καθημερινού supercar» αρκεί μια ματιά στις αγγελίες ανά τον κόσμο, όπου υπάρχουν προς πώληση αυτοκίνητα με σχεδόν 150.000 χιλιόμετρα. Πόσοι άραγε θα τολμούσαν να κάνουν το ίδιο με μια Ferrari 30 ετών;
Πως είναι σήμερα;
Το NSX είναι τόσο εύκολο στη χρήση όπως πάντα. Αρχικά νιώθεις ότι κάθεσαι πολύ ψηλά, αλλά στην πράξη είσαι μόλις λίγα εκατοστά πάνω από το πάτωμα. Οι λεπτές εμπρός κολόνες επιτρέπουν απρόσκοπτη ορατότητα, όχι μόνο για τα δεδομένα των supercars, αλλά και σε σύγκριση με σύγχρονα μοντέλα.
Ο κινητήρας έρχεται στη ζωή με ένα χαρακτηριστικό ελαφρύ μεταλλικό ήχο. Και μόλις επιλέξεις την πρώτη σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων και απελευθερώσεις τον συμπλέκτη -ο οποίος απαιτεί ελάχιστα παραπάνω κόπο από ενός Civic- φεύγει όπως θα έκανες με ένα απλό οικογενειακό αυτοκίνητο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 αυτό θα πρέπει να ήταν αποκάλυψη για ένα supercar.
Οι επιδόσεις ήταν καλές αλλά όχι συγκλονιστικές, -το NSX προσφέρει επιδόσεις ανάλογες ενός σύγχρονου hot hatch στην ευθεία- αλλά αυτό που το κάνει ξεχωριστό, είναι ο τρόπος που αποδίδει αυτές τις επιδόσεις. Το ρυθμό δίνει ο ήχος που εναλλάσσεται από βρυχηθμό σε ουρλιαχτό όταν η βελόνα του στροφόμετρου αγγίζει τα κόκκινα, εκεί ψηλά στις 8.000 σ.α.λ.
Είναι εντελώς εθιστικό και χάρη στο κλασσικά τέλειο χειροκίνητο κιβώτιο της Honda, πιάνεις τον εαυτό σου να παίζεις συνέχεια με αυτό για να ακούς αυτόν το συναρπαστικό ήχο, ξανά και ξανά. Το υπέροχο τιμόνι που σου επιτρέπει να αξιοποιήσεις τις αρετές του πλαισίου, είναι ένα ακόμα πλεονέκτημα.
Το NSX βάζει το δικό του σημάδι στην ιστορία των supercar. Αρκετά σύγχρονο για να έχει το ελάχιστο πακέτο ασφάλειας (όπως για παράδειγμα το ABS) και αξιοπιστία, αλλά παράλληλα και αρκετά παλιό, για να στέκεται μακριά από την αχρείαστη πολυπλοκότητα των διάφορων προγραμμάτων οδήγησης. Σήμερα, είναι ένα παράδειγμα, αγνού, απολαυστικού, οδηγικά αυτοκινήτου.
