Φέτος, ο διασημότερος πιλότος της Formula 1 και η πιο εμβληματική ομάδα του grid ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μία συνεργασία που πριν από λίγα χρόνια φάνταζε ανέφικτη. Πέραν από τα οφέλη στο μάρκετινγκ, η Ferrari παίρνει έναν καταξιωμένο οδηγό, πολύ έμπειρο αλλά κοντά στη δύση της καριέρας του.

Όταν ο Hamilton αντιλήφθηκε ότι δεν αποτελούσε την απόλυτη προτεραιότητα της Mercedes, έψαξε να βρει ένα στρατόπεδο που θα ήταν πιο πρόθυμο να του προσφέρει μία ασφαλή διετία ακόμα. O Hamilton πάντα συνομιλούσε με τον Frederic Vasseur, τον επικεφαλής της Scuderia, που οδήγησε τον Βρετανό οδηγό στον τίτλο του GP2 το 2006 με την ομάδα της ART, και όταν ο Γάλλος αντιλήφθηκε ότι υπήρχε πιθανότητα να αποκτήσει τον 7άκις Πρωταθλητή, το μετέφερε στον πρόεδρο της Ferrari, John Elkann, o οποίος φρόντισε να τη μετατρέψει σε πραγματικότητα.

O Hamilton δήλωσε ότι μαζί με τον Charles Leclerc ίσως σχηματίζουν το πιο δυνατό δίδυμο στην ιστορία της Formula 1. Δεν ξέρουμε αν συμφωνούμε σε αυτό, αλλά σίγουρα αποτελούν το ισχυρότερο ντουέτο για τη φετινή σεζόν. Αν ο Vasseur μπορούσε να επιλέξει την ιδανική του οδηγική σύνθεση στη Formula 1, πιθανότατα θα ήταν αυτή. Παράλληλα, ο Γάλλος έχει κάνει και άλλες αλλαγές στην ομάδα τα τελευταία χρόνια, δείχνοντας ότι έχει επιτεθεί στους τομείς που υστερούσαν. Η διαχείριση της στρατηγικής έχει βελτιωθεί πάρα πολύ, αν και δεν είναι ακόμα αψεγάδιαστη, ενώ η αντιμετώπιση των περυσινών δυσκολιών με την αεροδυναμική εξέλιξη του μονοθεσίου έδειξε γρήγορα και αποτελεσματικά αντανακλαστικά.

Για τη φετινή σεζόν υπάρχουν μεγάλες αλλαγές, έπειτα από την αναχώρηση του τεχνικού διευθυντή Enrico Cardile για την Aston Martin, η οποία όμως θα ολοκληρωθεί τον Ιούλιο. Κάποιοι επέρριψαν τις ευθύνες για την αποτυχημένη αναβάθμιση του περυσινού GP Ισπανίας στον Cardile, αλλά δυστυχώς έτσι συμβαίνει στον ιταλικό Τύπο με πολλά από τα υψηλόβαθμα τεχνικά στελέχη όταν αποφασίσουν να φύγουν από το Maranello.

Τον Cardile αντικατέστησε ο ερχόμενος από τη Mercedes Loic Serra, αν και δεν ήταν αυτό το αρχικό πλάνο του Vasseur. Ωστόσο, το φετινό μονοθέσιο έχει εξελιχθεί σε μεγάλο βαθμό χωρίς πραγματικό τεχνικό διευθυντή. Η Ferrari έκανε μια συνειδητή μεταστροφή όσον αφορά τη γεωμετρία της εμπρός ανάρτησης, πηγαίνοντας σε pull-rod, καθώς διαπίστωσε ότι είχε εξαντλήσει τα περιθώρια εξέλιξης του περυσινού concept του μονοθεσίου.

Υπάρχουν ακόμη πιο σημαντικές αλλαγές στη δομή του μονοθεσίου, με το cockpit να έχει μεταφερθεί κατά 20 χλστ. προς τον πίσω άξονα για καλύτερη αεροδυναμική διαχείριση του εμπρός μέρους, μέσω της κατασκευής ενός μικρότερους σε μήκος περιβλήματος κιβωτίου. Αλλά στο τεστ στο Μπαχρέιν, ο Leclerc παραδέχθηκε ότι η Ferrari αντιμετώπισε δυσκολίες με την ισορροπία πρόσφυσης μεταξύ των δύο αξόνων και υπήρξε και ένα πρόβλημα αξιοπιστίας την τελευταία ημέρα. Το γεγονός όμως ότι οι δύο οδηγοί της έχουν παρόμοιο οδηγικό στυλ θα οδηγήσει την εξέλιξη προς την ίδια κατεύθυνση. Η Ferrari φαίνεται να βρίσκεται περίπου στο ίδιο επίπεδο ανταγωνιστικότητας με τη Mercedes.

Μονοθέσιο: Ferrari SF-25

Κινητήρας: Ferrari

Κιβώτιο: Ferrari

Έδρα: Maranello, Ιταλία

Αεροδυναμική σήραγγα: Renzo Piano, Maranello

Αγωνιστική άδεια: Ιταλική

Ίδρυση εταιρείας: 1947

Ίδρυση ομάδας: 1929

Ιδιοκτησία: Exor NV (22,91%), Piero Ferrari (10%), Χρηματιστήριο (67,09%)

16. Charles Leclerc

Η φετινή χρονιά αποτελεί μία σημαντική πρόκληση στην πορεία του Leclerc με τη Ferrari καθώς έρχεται στην ομάδα ένας superstar, που θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή σε μία ομάδα η οποία μέχρι τώρα ήταν προσανατολισμένη σε αυτόν. Η Scuderia εξακολουθεί να ποντάρει για το Μονεγάσκο για το μέλλον. Πέρυσι άλλωστε, ολοκλήρωσε τη σεζόν 18 βαθμούς πίσω από τον Norris και δεν είχε αντίστοιχα δυνατό μονοθέσιο καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Όλα θα εξαρτηθούν από τις επιδόσεις και εκεί ο Leclerc έχει το προβάδισμα, γνωρίζοντας την ομάδα και το μονοθέσιο καλύτερα από τον Hamilton. Ο Μονεγάσκος είναι ένας από τους ταχύτερους οδηγούς του grid στις κατατακτήριες δοκιμές, αλλά στη διαχείριση των αγώνων ίσως έχει κάτι να μάθει ακόμα από τον Hamilton. Πέρυσι, ο Leclerc παραδέχθηκε επίσης ότι το επιθετικό του οδηγικό στυλ οδήγησης δεν ταιριάζει σε πίστες όπου τα μονοθέσια παράγουν χαμηλό αεροδυναμικό φορτίο.