Σε αυτό το βίντεο, ο οδηγός προσομοιωτή της ομάδας της Mercedes, Anthony Davidson, μαζί με τον μηχανολόγο μηχανικού σχεδιασμού της γερμανικής ομάδας, George Gover, ρίχνουν μια ενδελεχή ματιά στα πεντάλ των μονοθεσίων της Formula 1.
Τα σύγχρονα μονοθέσια διαθέτουν μόνο 2 πεντάλ (γκάζι/φρένο), καθώς ο συμπλέκτης ελέγχεται μέσω μοχλού πίσω από το τιμόνι και χρησιμοποιείται από τους οδηγούς μόνο όταν το μονοθέσιο εκκινεί από στάση. Οι αλλαγές σχέσης στο σειριακό κιβώτιο 8 ταχυτήτων δεν απαιτούν χρήση συμπλέκτη και διαρκούν μερικά χλστ. του δλ., λιγότερο από όσο χρειάζεται ένας άνθρωπος να ανοιγοκλείσει τα μάτια του.
Τα πεντάλ των μονοθεσίων είναι σχεδιασμένα στις προτιμήσεις του κάθε οδηγού, και μετακινούνται εμπρός και πίσω, για να βολεύουν όλους τους οδηγούς ανεξαρτήτως του αναστήματός τους. Κάθε οδηγός έχει και διαφορετικές προτιμήσεις. Ορισμένοι θέλουν να είναι παράλληλα τοποθετημένα τα πεντάλ, ενώ άλλοι αρέσκονται το ένα από τα δύο να βρίσκεται πιο πίσω από το άλλο.
Στην προκειμένη περίπτωση, το πεντάλ για το γκάζι είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο, ενώ το πεντάλ του φρένου από ανθρακονήματα, καθώς υπόκειται σε πολύ υψηλά φορτία. Λόγω της συμπεριφοράς τους, τα φρένα ανθρακονημάτων χρειάζονται μεγάλη αρχική πίεση στο πεντάλ (η οποία μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 100 κιλά σε δύναμη), για να αναπτύξουν τις κατάλληλες θερμοκρασίες λειτουργίας.
Γενικά, οι ομάδες θέλουν τα πεντάλ των φρένων να είναι πολύ άκαμπτα, για αυτό και χρησιμοποιούν ανθρακονήματα για την κατασκευή τους, καθώς είναι ένα πολύ ανθεκτικό υλικό με πολύ χαμηλό βάρος. Επίσης, τα πεντάλ διαθέτουν κάθετα πλευρικά πάνελ, για να διατηρούν τα πόδια του οδηγού στη θέση τους, παρά τα υψηλά πλευρικά φορτία και τις έντονες αναπηδήσεις.
Επιπλέον, η επιφάνεια στην οποία πατάει το πέλμα της μπότας του οδηγού (που έχει πολύ μικρό πάχος για εξοικονόμηση βάρους και καλύτερη αίσθηση) είναι επικαλυμμένη με τραχύ υλικό υψηλής πρόσφυσης, για να μη γλιστράει. Πίσω από το πεντάλ του γκαζιού υπάρχει ένα σύνολο ελατηρίου, αμορτισέρ και αισθητήρα, το οποίο μεταδίδει ηλεκτρονικά -και όχι μηχανικά- την πίεση που του ασκείται, για αυτό και λέγεται fly-by-wire.
Οι οδηγοί έχουν τη δυνατότητα να ρυθμίσουν τη διαδρομή του πεντάλ, ιδίως για το γκάζι. Συνεπώς, σε ένα σιρκουί πόλης, όπως το Μονακό, θα ρυθμίσουν τη διαδρομή του δεξιού πεντάλ να είναι μεγαλύτερη, για να έχουν καλύτερο έλεγχο της θηριώδους ροπής των μονοθεσίων στην έξοδο από τις κλειστές στροφές των στενών δρόμων του πριγκιπάτου.
