Τα «ιδιαίτερα» μοντέλα της αγοράς πάνε και έρχονται. Το 2021 τα compact crossover κυριαρχούν, ενώ πίσω, στη δεκαετία του ’90 τα μικρά κουπέ ήταν αυτά που κέρδιζαν το ενδιαφέρον. Μερικοί ίσως πουν ότι οι αγοραστές εκείνης της εποχής «το είχαν» καλύτερα, αλλά ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, ο στόχος ήταν σχεδόν ο ίδιος. Είτε coupe είτε SUV, ένα supermini βοηθάει να μαζέψεις λίγο τα έξοδα, κάνοντας χρήση δοκιμασμένων μηχανικών μερών, σε μια κατηγορία που τα περιθώρια κέρδους είναι στενά.
Αρκετές μάρκες πόνταραν σε αυτά τα μικρά. Η Mazda είχε το MX-3, η Opel το Tigra, η Fiat το πήγε ένα βήμα παραπέρα, δημιουργώντας ένα ανοιχτό μοντέλο, την Barchetta. Αλλά το καλύτερο όλων και με διαφορά, ήταν το Ford Puma.
Ξεχώρισε αμέσως
Την περίοδο που παρουσιάστηκε το Puma, το 1997, η Ford είχε ρέντα. Η νέα σχεδιαστική της προσέγγιση είχε ήδη μεταμορφώσει το αυτοκίνητο πόλης, το Ka, ενώ λίγο αργότερα έκανε και τη διαφορά στην κατηγορία των οικογενειακών με το Focus. Αλλά το Puma ήταν το πιο όμορφο όλων. Μια εμπνευσμένη διαφημιστική καμπάνια που είχε τον Steve McQueen πίσω από το τιμόνι του στους δρόμους του San Francisco, να δίνει περισσότερη αίγλη στο μικρό δίπορτο μοντέλο.
Ήταν επίσης και προσιτό. Το 1.7 παρουσιάστηκε το 1997 στα £14.500 (16.900 ευρώ) και η τιμή έπεσε περαιτέρω, η οποία αναμφίβολα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις πωλήσεις της Ford, που έδωσε περισσότερα από 133.000 Puma μέσα σε πέντε χρόνια.
Με σπορ γονίδια
Το πλαίσιο ήταν κοινό με το Fiesta τέταρτης γενιάς, ένα αυτοκίνητο που βρίσκονταν ανάμεσα στα κορυφαία της κατηγορίας όσον αφορά τη συμμετοχικότητα. Η προσθήκη αναβαθμισμένων υλικών στην ανάρτηση, πιο μεγάλων μετατροχίων και χαμηλότερου, πιο σπορ αμαξώματος, άφηναν πολλές υποσχέσεις για το Puma. Και τις κράτησε.
Διθυραμβικές κριτικές επικεντρώθηκαν γύρω από το «γλυκό» και ισορροπημένο πλαίσιο, το εξαιρετικό τιμόνι και τη συμπεριφορά που το έκανε απολαυστικό στους επαρχιακούς δρόμους. Από την παρουσίασή του το Puma εφοδιάζονταν με έναν κινητήρα βενζίνης 1,7 λίτρων.
Οι 125 ίπποι δεν ήταν πολλοί ακόμα και τότε στη δεκαετία του ’90. Αλλά το σύνολο που εξέλιξε η Yamaha λάτρευε τις υψηλές στροφές και είχε να αντιμετωπίσει, μόλις 1.039 κιλά βάρους. Ως αποτέλεσμα το Puma έκανε το 0-100 χλμ./ώρα σε λιγότερο από 9 δευτερόλεπτα.
Ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις πιο φιλικές στην… εφορία, με κινητήρες 1,4 και 1,6 λίτρων βενζίνης. Το σπανιότερο όλων όμως ήταν το Racing Puma, μια έκδοση σχεδιασμένη για να πληροί τους κανόνες αγωνιστικών αυτοκινήτων. Είχε πιο μεγάλα φτερά, πιο σφιχτή ανάρτηση και αναβαθμίσεις στον κινητήρα 1.7, με νέους εκκεντροφόρους, πολλαπλή εισαγωγής και εξάτμιση, αλλαγές που στο σύνολό τους έδιναν επιπλέον 30 ίππους.
Το Puma είχε δείξει την ταυτότητά του. Ένα προσιτό κουπέ, που έδειχνε φανταστικό για τους μέσους αγοραστές, αλλά παράλληλα πρόσφερε οδηγικές συγκινήσεις στους… ψαγμένους οδηγούς.
Πως είναι σήμερα;
Μια ματιά στις σελίδες του βρετανικού EVO εκείνης της εποχής, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, όσον αφορά το Puma 1.7, το συμπέρασμα της δοκιμής του ήταν χαρακτηριστικό. Στα θετικά είχε «τα πάντα» και στα αρνητικά «τίποτα». Επιστρέφοντας σήμερα σε ένα Puma και από την οπτική του ενθουσιώδους οδηγού, είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε με το συμπέρασμα του περιοδικού EVO.
Το αμάξωμα με τις πληθωρικές καμπύλες παραμένει όμορφο ακόμα και το 2021. Ωστόσο, το εσωτερικό, με ταμπλό από το τέταρτης γενιάς Fiesta και με μια μεταλλική μπάλα στη θέση του επιλογέα ταχυτήτων και κάποιες ακόμα ασημί λεπτομέρειες, μοιάζει μουντό σε σχέση με το εξωτερικό.
Αλλά αυτό το ξεχνάς εν κινήσει. Λίγα αυτοκίνητα πριν ή από τότε, έχουν καταφέρει να προσφέρουν τόσο απλή, ανόθευτη απόλαυση. Το τιμόνι προσφέρει όλες τις πληροφορίες που αναζητά ένας οδηγός, ενώ το ισορροπημένο πλαίσιο, με τις μικρές κλίσεις βοηθάει να φορτίζονται σωστά τα ελαστικά με πλάτος 195, προκειμένου να γίνονται οι ρυθμίσεις με το γκάζι.
Δεν είναι γρήγορο σε σύγκριση με τα σύγχρονα hot hatch, αλλά ο κινητήρας είναι εντυπωσιακά ομαλός και γλυκός. Σε παροτρύνει να αξιοποιήσεις όλες τις στροφές του μέχρι και τις τελευταίες, εκεί όπου η επόμενη σχέση του ευχάριστου 5τάχυτου κιβωτίου θα κουμπώσει με χαρακτηριστική ακρίβεια.
Η δημοτικότητα του Puma εκείνη την εποχή, μεταφράζεται σε χαμηλή τιμή σήμερα. Οι τιμές ξεκινούν κάτω από ένα χιλιάρικο στη Μ. Βρετανία, ενώ εδώ στη χώρα δύσκολα θα βρεις κάποιο. Σε κάθε περίπτωση, έχετε ανοιχτά τα μάτια για σκουριές. Σχεδόν όλα τα Puma υποφέρουν από διάβρωση, που εντοπίζεται στους πίσω θόλους. Αυτό δεν ισχύει για το Racing Puma του οποίου τα φτερά είναι από αλουμίνιο. Ωστόσο, η σπανιότητα της συγκεκριμένης έκδοσης μπορεί να εκτινάξει την τιμή και πάνω από τα 20.000 ευρώ.
