Ράλλυ Ακρόπολις: Δεκαετία 1960

Ράλλυ Ακρόπολις: Δεκαετία 1960

Τη δεκαετία του 1960, το Ράλλυ Ακρόπολις είχε κερδίσει τη φήμη ενός σκληρού και απρόβλεπτου αγώνα, χωρίς προγνωστικά, αφού ακόμα και οι κορυφαίοι μπορούσαν να πέσουν θύματα των απαιτητικών ειδικών διαδρομών του. Ήταν ένας από τους πιο σκληρούς αγώνες της Ευρώπης σε μία εποχή που γενικότερα τα ράλλυ είχαν ξεκινήσει να προσανατολίζονται προς την επίδειξη αντοχής. H νίκη στο Ακρόπολις είχε αποκτήσει μεγάλο κύρος, που αυξανόταν όσο πλήθαιναν οι πρωταγωνιστές της εποχής με καθαρά εργοστασιακές συμμετοχές.

Παρόλο που δεν επηρέαζαν την τελική έκβαση του αγώνα, οι λίγοι γύροι στο σιρκουί του στρατιωτικού αεροδρομίου του Τατοΐου η ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι 20.000 θεατές επέβαλλε την επίσκεψή του για αρκετά ακόμη χρόνια. Για την μεγαλύτερη ευχαρίστηση των θεατών τα αυτοκίνητα εκτελούσαν κάτω από τον Iερό Bράχο και πάλι μια μικρή άσκηση δεξιοτεχνίας, όπως συνέβαινε τα πρώτα χρόνια.

Στο 8ο Ράλλυ Ακρόπολις, που διεξήχθη το 1960, ο Γερμανός Walter Schock έγινε ο πρώτος οδηγός που κατέκτησε για δεύτερη φορά τη νίκη στον πολύ δύσκολο αγώνα, συνολικού μήκους 3.100 χλμ. με 54 ώρες οδήγησης χωρίς διανυκτέρευση. Εκείνη τη χρονιά θα κατακτούσε και τον δεύτερο Ευρωπαϊκό του τίτλο, με την Mercedes-Benz 220 SE και πάντα συνοδηγό τον Rolf Moll.

Το 1961 προστέθηκαν οι αναβάσεις στην Πορταριά και τους Δελφούς (οι οποίες διεξάγονταν με το συνοδηγό), πέραν αυτής της Πάρνηθας. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά των Σουηδών Erik Carlsson / Walter Karlsson, με το δίχρονο Saab 96 ή «κατσίκι του Trollhatan», όπως το αποκαλούσαν, να πανηγυρίσουν τη νίκη, εμπρός από τους συμπατριώτες τους, Gunnar Andersson και Carl Lohmander, με Volvo PV 544.

H διετία 1962-1963 χαρακτηρίστηκε από τις νίκες του Γερμανού Eugen Bohringer (με τον Peter Lang στο δεξί κάθισμα), πίσω από το τιμόνι των Mercedes 220 SE και 300 SE, o οποίος έγινε ο πρώτος οδηγός στην ιστορία του Ράλλυ Ακρόπολις με δύο συνεχόμενες νίκες. Το 1963, ταχύτερος Έλληνας ήταν ο ευρηματικός μηχανικός βελτιώσεων Γιώργος Ραπτόπουλος πίσω από το τιμόνι ενός DKW F12 και συνοδηγός το διάσημο ηθοποιό Aνδρέα Mπάρκουλη.

Το 1964 προστέθηκε η ανάβαση του Σουλίου, ενώ καταργήθηκε η εναλλακτική αφετηρία. Ήταν ένα από τα πιο σκληρά Ακρόπολις στην ιστορία, με μόνο 19 από τα 71 πληρώματα να τερματίζουν. Τελικοί νικητές ήταν οι Σουηδοί Tom Trana / Gunnar Thermanius με το Volvo PV 544, που κατέκτησαν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά. Στην 3η θέση, με Saab 96 τερμάτισε η καλύτερη γυναίκα οδηγός εκείνης της εποχής, η Pat Moss, αδερφή του θρυλικού πιλότου της F1, Stirling Moss, και σύζυγος του νικητή του αγώνα του 1961, Erik Carlsson.

Το 1964, τον αγώνα της ζωής του έκανε ο Γιώργος Pαπτόπουλος, που με το DKW F12 και συνοδηγό τον I. Περογιαννάκη, καθώς μαχόταν με τα Mini Cooper της BMC και οδηγούς όπως ο Paddy Hopkirk (νικητής το 1967) και τον «καθηγητή» Rauno Aaltonen, αλλά ένα σωληνάκι φρένων τον οδήγησε στην εγκατάλειψη.

H Volvo θα επικρατούσε και το 1965 (αυτή τη φορά με το καινούργιο 122 S), με πλήρωμα τους Carl-Magnus Skogh / Lennart Berggren, έπειτα από σκληρή μάχη με τους Eugen Bohringer, Tom Trana και Tomi Makinen. Σουηδικό πλήρωμα (οι Bengt Soderstrom / Palm Gunnar, Πρωταθλητές Ευρώπης το 1967) θα επικρατούσε και στον αγώνα του 1966, αλλά με Ford Cortina Lotus Mk1 και όχι σουηδικό αυτοκίνητο. Την κυριαρχία των Σουηδών στο Ράλλυ Ακρόπολις ήρθαν να διαταράξουν οι Βρετανοί. Ενώ το 1966 ο Paddy Hopkirk πίστευε ότι έφτασε στην Αθήνα νικητής, λόγω επισκευής εντός του σταθμού ελέγχου της Λάρισας, τιμωρήθηκε με 570 βαθμούς ποινής. Ο Βρετανός θα κατακτούσε τη νίκη το 1967, τη μοναδική του Mini Cooper (ή «φονιάς των γιγάντων») στα ελληνικά χώματα, εμπρός από τους Ove Andersson / John Davenport με Lancia Fulvia HF.

Το 1967, ο Τζόνι Πεσμαζόγλου έκανε την επιστροφή του στα ψηλά πλασαρίσματα με την πολύ καλή 5η θέση και πλοηγό τον «Θωρ» (Mίμη Γεωργίτση) στο Opel Rekord που οδηγούσε εκείνη τη χρονιά. Το 1968, το Ράλλυ Ακρόπολις είχε συνολικό μήκος 3.245 χλμ. αλλά η ανάβαση της Πάρνηθας δεν αποτελούσε μέρος του. Δεν έλειπαν όμως οι προκλήσεις, καθώς πέραν από τις 16 ομάδες ειδικών διαδρομών, στις δοκιμασίες περιλαμβάνονταν το «Kilometre lance» στην εθνικής οδό Kορίνθου-Πατρών, οι αναβάσεις στην Πορταριά και το Δίστομο, η δεξιοτεχνία στην Aκρόπολη και ο ημίωρος αγώνας ταχύτητας στο Tατόι. Μόλις 20 αυτοκίνητα είδαν την καρό σημαία, με νικητές τους Roger Clark / Jim Porter με Ford Escort TC και πίσω τους τον Πολωνό Sobieslaw Zasada, έναν από τους καλύτερους οδηγούς της ανατολικής Ευρώπης, με Porsche 911 L. Οι εργοστασιακές 911 S των Gerard Larousse και Bjorn Waldegard υπερθερμάνθηκαν και εγκατέλειψαν. Ωστόσο, το 1969, ο Φινλανδός Pauli Toivonen με συνοδηγό τον Martti Kolari (Πρωταθλητές Ευρώπης την προηγούμενη χρονιά) κατέκτησε τη μοναδική νίκη της Porsche 911 στο Ράλλυ Αρκόπολις. Ο Αλέκος Μανιατόπουλος με συνοδηγό το Νίκο Ζουμπρούλη πέτυχε ένα εξαιρετικό πλασάρισμα τερματίζοντας 4ος με το NSU 1200 TT.

 

Proud Project Team

Υπεύθυνος έκδοσης: Βαγγέλης Κιούσης
Κείμενα & Design: Γιάννης Λημναίος, Φαμπρίτσιο Λαζάκις
Επιμέλεια: Νόνικα Βλασσοπούλου
Development: Κομνηνός Δουλγκέρης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 30 Αυγούστου 2023